ကိုယ့္ဆူးေတြ ကိုယ္ျပန္စူးေနတဲ့
ေႏြေခါင္ေခါင္ ကႏၲာရသစ္ပင္တို႕
ေပါက္ေရာက္ရာ ေနရာပါ…
ဘယ္လိုမွ အိမ္အျပန္ မ်က္ႏွာပန္း လွမွာမဟုတ္။

အက္ကြဲ ေျခာက္သေယာင္းေနတဲ့ ရင္ခြင္ကလည္း
ဘယ္သူ႕အတြက္မွ ၾကည့္ေပ်ာ္မရွိ။

သဲျပင္က ပင္လယ္လို ကူလီကူမာမရွိလည္း
လူေတြအိပ္ခ်ိန္ေရာက္မွ
အမႈန္ေလးေတြ ပ်ံ႕က်ဲခြင့္ရတာေတာင္
“ညမုန္တိုင္းသို႕ အိပ္ဖြင့္ေပးစာ” ဆိုျပီး
ငါ့ ရက္စက္မႈကို
လူေတြက ပိုမိုခမ္းနားျပေနၾကေသး။

ေက်ာ္ေအာင္သစ္
အလကၤာ၊ ဩဂုတ္လ ၂၀၀၁။