ေမွ်ာ္ေနတဲ့တိမ္
လြမ္းေနတဲ့ လမင္းေရ
မင္းမရွိတိုင္း
ငါေဆြးေနရတယ္
ေကာင္းကင္ျပာၾကီးရဲ႕ေအာက္
ေနမင္း ကိုတိုင္တယ္
ၾကယ္ေတြကို သစၥာထား
တို႔ႏွစ္ေယာက္က်ိမ္ဆို
အခ်စ္ကို ခံုမင္ခဲ့ဘူးတယ္ေလ…။
လြမ္းရတဲ့ေန႔ရက္
ေဆြး ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ဟာ

ေရတြက္လို႔မရေအာင္အနႏၱပါပဲ
ခ်စ္ၾကတယ္ ဆိုတဲ့
အခ်ိန္အခါေလး မွာ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
စိတ္ခ်မ္းသာစြာ
ေနခဲ့ ရတဲ့
အခ်ိန္ေလးကို လြမ္းမိတမ္းတမိတယ္
စပ္ထားတဲ့ကဗ်ာနဲ႔
လြမ္းရတာကလဲ
ေန႔ေတြ ရက္ေတြ
အခ်ိန္ေတြ န႔ဲ ကမာၻၾကီး ကို
ေမ့ပစ္လို႔ရရင္ေကာင္းမယ္
အတူတူေနနိုင္မယ့္
အေရး ၾကိဳ ကာေတြးလုိ႔
အခု ေတာ့ မင္းကို
ကဗ်ာ အျဖစ္ ေျပာင္းပါရေစ
လမင္း ေရ
ေရေျမျခား ကတကူးတက
လာေတြ႔ရတဲ့
ငါ ရဲ႕လမင္းေလး
စိတ္ခ်မ္းသာမွ သာပါစ…။.