အခ်ိန္က်ရင္ စကားေျပာလာလိမ့္မယ္ – နရီထက္
အျဖဴနွင့္ အနက္ၾကားမွာ
မီးခိုေရာင္ကို ျငင္းခုံၾကေသးတာပဲ
ေရနစ္သူကို ၾကည့္ျပီး
ေရတိမ္အနက္ကိုစဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ
ေရမကူးတတ္တာကိုလည္း ထည့္တြက္ၾကေသးတယ္
ပန္းေတြ ပြင့္လာနိုးနိုးနွင့္
ပ်ဥ္းမငုတ္တို ကေတာ့
ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ကို မခံစားနုိင္ရွာေတာ့ဘူးေလး
အားျဖည့္အခ်ဳိရည္ဆိုလို႕
စြဲေသာက္ၾကည့္ေနတာ
အမွန္တကယ္က အရက္နွင့္ တြဲေသာက္ဖုိ႕အတြက္တဲ့
သြားေၾကြလႊာေတြ ပ်က္စီးေနတာ မသိလိုက္ရပါလား
ၾကာၾကာေသာက္ခဲ့ေသးတယ္
သုေတသီၾကားမွာလည္း
အတိုင္းအတာ အကြာအေ၀း အယူအဆေတြက
စင္တီမီတာအမွ် ရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလး
ထင္ျမင္ခ်က္ကို စကားေျပာခြင့္ ေပးေနၾကတာတဲ့
စြပ္က်ယ္ဂ်ဳိင္းျပတ္နွင့္
အျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္
ေလာကဓံကိုေတာ့ မမႈခဲ့ဘူး
ဒါေပမဲ့ စားစရာပန္းသီီးေလးအျဖစ္နဲ႕ေတာ့
လူတိုင္း ခံစားတတ္ဖူးၾကတယ္ေလး
ငါကို လာမစားပါနဲ႕
စားစရာ ပန္းသီးကေလးမဟုတ္ပါ။ ။
နရီထက္
( ၂၁ ၊ မတ္လ ၊ ၂၀၁၀ )
Comment #2
အားေပးသြားတယ္အကိုႀကီး
တပုဒ္လံုးကေကာင္းတယ္…..
By: myintmo at Mar 27, 2011
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ငါကို လာမစားပါနဲ႕
စားစရာ ပန္းသီးကေလးမဟုတ္ပါ။ ။
ကုိန၇ီထက္ အားေပးသြားတယ္