အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့ဗ်ာ
ဇာတ္သိမ္းသြားတာေတာင္
မရွုမလွနဲ႕ အစလို႕ထင္ျပီး…..
ေမွ်ာ္လင့္ပံုေဖာ္ေနတာ
သူ…
……
……………..….မသိပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္
သူဆိုတာ ဥေပကၡာ ေတြ ျမန္းလို႕ …. 
အလြမ္းေတြ ကာထားတတ္တဲ့သူ.
ဟိုဘက္ကေန ဒီဘက္အလွည့္
မ်က္စိတမွိတ္စာ မဟုတ္ေပမယ့္ ……..
လွ်ပ္တျပက္ပါ
ဒါေပမယ့္….
. သူ ………………….
…….ေျပာင္း….လဲ…..သြားခဲ့တယ္။

မယံုႏိုင္ေသးတဲ့အေၾကာင္း… .
ညညမအိပ္ပဲေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့
ကၽြန္ေတာ့ ဖုန္းအေသေလး နဲ႕
မ်က္တြင္းနက္နက္ကေလးက .
သက္ေသျပ……..
သူ႕ႏွလံုးသားကို စြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေကာင္းရဲ႕။

ေတြးလို႕လည္းမရ 
ေမးဖို႕လည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး..
သူနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ က 
အနာတရေတာင္ သဘာ၀လို
ေထြးပိုက္ေနတတ္ခဲ့ျပီေလ။

ေနာက္ျပန္လွည့္တယ္ဆိုတာ…
သူ႕ကို မေတြ႕ခဲရင္ေတာ့
ျဖစ္ႏိုင္ပါရဲ႕…..
ခုေတာ့…..အခုေတာ့
အေမွာင္အတိျပီးတဲ့
ကၽြန္ေတာ့ အလင္းမဲ့ဘ၀ထဲ
သူ႕အျပံဳး တို႕နဲ႕
တဖ်တ္ ႏွစ္ ဖ်တ္ လင္းေပးခဲ့ျပီးကာမွ
……………………………………………
……… …………………
သူ ..ေပ်ာက္သြားတဲ့ .
.ညရယ္သံေတြေနာက္
ကၽြန္ေတာ္…အေရာက္မလာႏိုင္ေတာ့ေအာင္………
တိတ္ဆိတ္ညင္သာစြာ…………..
အလြမ္းတို႕…………ထုတ္ပိုးေပးခဲ့လို႕…………….
တလွမ္းခ်င္း…တေရြ႕ခ်င္း……..
တေန႕ခ်င္း တညခ်င္း………….
သူ႕ကမ္းလင့္လက္တို႕
ကိုယ္ေယာင္ေပ်ာက္ေနသလား
ေတြး……
ရူး…ရင္းးးး မူးးးးရင္းးးးးးးးးး
ကၽြန္ေတာ္ ဆိုတာ…သူ႕ပံုျပင္ထဲမွာ
500 တန္လို စြန္႕ျပစ္ခံရျခင္းတို႕နဲ႕
………………
အလြမ္းလို႕အမည္တပ္ကာ
က်န္ရစ္ေနခဲ့ရတယ္……………
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္စြမ္းပါရဲ႕
ကၽြန္ေတာ့….ေမွာ္ဆရာရယ္….
……….. …….
ခင္ဗ်ားေလး…..ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ။…
…. (ကၽြန္ေတာ္…..ေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္…..)  

 (ေခါင္းစဥ္လြဲေနခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ)