မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္တဲ့အခါ
ငါ မရွိေတာ့ဘူး။

ေရစီးေတြးစိမ့္စိမ့္လ်င္လ်င္ ျဖတ္စီးတယ္
ေလညင္းေတြ ျငိမ့္ျငိမ့္ညင္ညင္ တိမ္ေတြကိုေရႊ႕တယ္
ပန္းခ်ီကားလို႕ေျပာရေအာင္ကလည္း
အလ်ားအနံအျမင့္မရွိဘူး။

အရာရာကို႐ိုးရွင္းလြယ္ကူေအာင္လုပ္ဖို႕ေတာ့မျဖစ္နိင္
သိမ္ေမြ႕ေသာသဘာဝ
အစိမ္း အစိမ္း စိမ္းလန္းျခင္းေတြ သြင္သြင္
မီးခိုးေရာင္နည္းနည္း ေရာလ်က္
ေမွာ္ဆန္ကာကြက္မ်ား

လြန္ထြက္မသြားေအာင္တားဖို႕
တိတိက်က်ဆိုတာမ်ိဳး
အသိဉာဏ္ေတာင္မရွိ ေသးေတာ့
တလြင့္လြင့္ရယ္။ ။

ဩျမိဳင္