ဓါးသြားထက္ကပ်ားရည္မဟုတ္ဘူး
ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္က အဆိပ္ေတြ…
လိုလိုခ်င္ခ်င္ခံယူခဲ့တဲ့ ငါ့အျပစ္နဲ႔ငါမို႔
လြမ္းဆိပ္တက္ရင္း ေက်နပ္ေနမယ္
ငါ့အတြက္ေျဖေဆးမလုိပါဘူး…
အသည္းခြဲဖို႔ေမြးလာတဲ့မင္းကို
လြမ္းဖုိ႔ျဖစ္လာတဲ့ငါ…..
မင္းႀကိဳက္သေလာက္ရက္စက္လိုက္စမ္း
နာၾကင္မႈေတြနဲ႔အတူရွင္သန္ေနဦးမွာပဲ……..
မၿပံဳးနဲ႔…
မင္းၿပံဳးေနတာအၿပံဳးအတုေတြ
လြမ္းေအာင္ရယ္တဲ့မင္းကို
ရင္ဘတ္ထဲကလြမ္းေနတာ
အဲဒါအလြမ္းအစစ္ေတြေလ…
လက္ခံမယ့္သူမရွိတဲ့ တမ္းတျခင္းေတြက
တန္ဖိုးႏွိမ့္ခ်ခံလိုက္ရေတာ့…
ငါ့ရဲ႕အမုန္းအတုေတြနဲ႔ မင္းကိုုမုန္းေနခဲ့တာ
ဒဏ္ရာအစစ္ေတြေတာင္ တဆစ္ဆစ္နဲ႔နာၾကင္လာလုိ႔….
ကဗ်ာထဲမွာပဲမင္းကိုမုန္းမယ္….
ငါမင္းကိုသိပ္မုန္းတယ္……….