(၁)

 

 

 

ေမာ္ဒန္ႏွင့္ မပတ္သတ္ေသာ အသင့္အား
ေမာ္ဒန္တစ္ခု သို႕ ေမာ္ဒန္တစ္စုက လာပတ္သတ္ၾကလိမ့္မည္
သို႕ေသာ္ အကၽြႏု္ပ္ကေတာ့ အိမ္အဝတြင္ စာတန္းတင္ထားသည္
္ေမာ္ဒန္မရ၍ ေမာ္ဒန္မေရးပါ။

 

 

 

– – – – – – – – – – – – – –

 

 

 

သူမ်ားတကာ အူဝဲ အူဝဲ ဟူ၍ ေမြးဖြားလာခ်ိန္

 

ဝဲအူ ဝဲအူ ဆုိျပီးေမြးလာေသာကၽြန္ေတာ့္ကို ဟို ထဘီအနီအျပာမ်ားက မၾကည္ၾကပါ။

 

အငိုမွားေန၍လားေတာ့မသိ ဖင္ကို ခပ္စပ္စပ္ (ငရုတ္သီး ခပ္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ) ရုိက္ႏွက္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ပဲေလ။

 

အဲဒီလိုေျပာလို႕ အစက ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္ဟုလို႕ေတာ့ မဆိုလိုခ်င္ပါ။

 

ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ေပါ့။ သူတို႕က မညာမတာရိုက္မွေတာ့ ဘယ္ရမလဲ။

 

သိတယ္မလား … ဟြန္း ေအာ္ငိုျပစ္တာေပါ့။

 

 

 

 

 

အေဖက အေျပးအလြားလာျပီး ေတာ့ ဘာေလးေမြးလဲေမးတယ္။

 

ကၽြန္ေတာ္အဲဒီတုန္းကသာ စကားထေျပာတတ္ရင္ေျပာျပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ အေဖက လူမဟုတ္လို႕လားလို႕။ ေမြးမွေတာ့ လူေလးေမြးတာေပါ့။

 

ဒါေပမယ့္ အေမကေတာ့ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ။ ဆရာမ ေျခလက္အဂၤါစံုရဲ႕လားတယ့္…။

 

အဲဒီမွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတိရတယ္။ ဟုတ္ပါ့ ငါ့မ်ားဘာက်န္ခဲသလဲေပါ့….ဆုေတာင္းလိုက္ရတာ။

 

တကယ္ေျပာတာ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဟာေလး ျပတ္က်န္မွာေၾကာက္ေနခဲ့တာ….။

 

                                      သားေလးေမြးတယ္

 

 

 

 

 

အေဖကေတာ့ ထကေနလိုက္တာ။ စဥ္းေတာ့စဥ္းစားမိတယ္။ထုိင္ကရင္ေရာမရဘူးလားလို႕။

 

ေတြးမိတယ့္ အေတြးေတြက အဲဒီကတည္းက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ။ အေမတိုက္တယ့္ ႏို႕ေတာင္ ေျပာင္းျပန္စို႕ဖို႕ၾကိဳးစားေသးတယ္။

 

အေမကေတာ့ ကမ်င္းေၾကာေလး ခုထိ ႏို္႕ကို မျပတ္ႏိုင္ေသးဘူးဆိုျပီးဆဲတယ္ဗ်ာ။ခုမွ ဘာရွိဦးမွာလဲ ။

 

(၄)တန္းတက္ခါစရိွေသးတာကို။

 

 

 

ဆ၇ာမက အိမ္ကို လာတိုင္တယ္။ လာတိုင္ရေအာင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က ရဲစခန္းမဟုတ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။

 

အေမလည္းသိတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ဆရာမက အိမ္ကို လာတိုင္တယ္ဗ်ာ။

 

 

 

           ရွင့္ သားက ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူး။

 

 

 

           ဘယ္လုိ ….. ကၽြန္မသားက ဘာျဖစ္ေနလို႕လဲ ဆရာမရယ္။

 

 

 

အေမကေတာ့ စိတ္ပူျပီးေမးတာေပါ့။ စိတ္ပူတယ္ဆိုလို႕ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဂတ္စ္အိုးေတြထေပါက္တာေတာ့မရိွပါဘူး။ ဒီလိုပဲ အမ်ားေျပာသလို

 

စိတ္ပူတယ္ လို႕ပဲ ေျပာၾကည့္တာ။အဲ ေျပာပဲေျပာလို႕ရတာ။ စိတ္ပူတာကေတာ့ ၾကည့္လို႕မရဘူးဗ်။ အင္းေလ ေတြ႕မွ မေတြ႕ရတာ။

 

 

 

           ဒီမယ္ေလ… စာေမးပြဲေျဖတယ့္ အေျဖလႊာလည္းၾကည့္ဦး။

 

 

 

ဆရာမက ကၽြန္ေတာ့္ အေျဖလႊာစာအုပ္ကို လွမ္းေပးတယ္။

 

 

 

           ေတြ႕လားရွင့္သားေရးထားတာ။

 

 

 

           ဟင့္အင္ မေတြ႕ဘူး

 

 

 

ဟုတ္တာလည္းဟုတ္သည္။ အေမက  ကၽြန္ေတာ့္ ဆယ္တန္းစာကုိ ဘာနားလည္မွာမို႕လို႕လဲ။

 

ဒါေပမယ့္ နားေတာ့လည္သင့္သည္။ ျပေနတာက ျမန္မာစာအေျဖလႊာပဲ။  ဒါေပမယ့္ အေမကေတာ့ တကယ္ပဲနားမလည္ျဖစ္ေနသည္။

 

ဆရာမက စာရြက္ကို ဟုိလွန္ဒီလွန္လုပ္ေနျပီးမွ တေနရာအေရာက္တြင္ အေမကို ခ်ျပလိုက္သည္။ နရင္းကို ခ် ျပီးျပတာေတာ့မဟုတ္ပါ။

 

သို႕ေသာ္ ခ်ေတာ့ျပလိုက္ပါသည္။

 

 

 

            ေအာ္ဒါစာစီစာကံုးပဲ ဆရာမရယ္ ဘာမ်ားထူးဆန္းလို႕လဲ ဟဲဟဲ

 

 

 

            အဲဒီစာစီစာကံုးကိုပဲ ေျပာေနတာေလ ေသခ်ာလည္းဖတ္ၾကည့္ဦး

 

 

 

           အေမလည္းေယာင္နန ႏွင့္ ေခါင္းစဥ္ကိုလွမ္းဖတ္သည္…. ေမးခြန္းထုတ္သူသိပါသည္

 

 

 

            ဆရာမ  ဘာမွားလို႕လဲ……..

 

 

 

            အဲဒီမယ္ေလ… ေခါင္းစဥ္ကိုမေတြ႕ဘူးလား

 

 

 

           ေတြ႕တယ္ေလဆရာမကလည္း  ေမးခြန္းထုတ္သူသိပါသည္ေလ

 

 

 

          အေမကေတာ့ သူ႕အျမင္တိုင္း ျပန္ေျပာသည္။ ဟုတ္တာပဲေရးထားတာက လည္းအမွန္ပဲကို။

 

 

 

          အင္းေလ အဲဒီ့ေခါင္းစဥ္ကိုေျပာတာပဲ

 

 

 

         ဘာမွားလို႕လဲ ဆရာမရဲ႕ ေအာ္ သိျပီ ဆရာမက ေမးခြန္းေမ့သြားလို႕ သားဆီလာေမးတာမလား…

 

 

 

        အေမကလည္း သူ႕အထင္တိုင္းပဲေျဖသည္။ ဟုတ္တာပဲ ေမးခြန္းေမးသူသိပါသည္… ဆုိမွေတာ့ ဆရာမကေမ့လို႕လာေမးတာေနမွာေပါ့။ အေမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က အေတြးသြားတူေနသည္။

 

 

 

          အာ   အေဒၚၾကီးကလည္း က်မကေတာ့ က်မထုတ္တယ့္ ေမးခြန္းသိတာေပါ့

 

 

 

          အင္းေလ ဆရာမကသိတယ္ ဆိုမွေတာ့ ျပီးျပီေပါ့  ဟင္းဟင္း

 

 

 

     အေမကေတာ့ အေျဖရွာေတြ႕သြားသည့္ပံု မ်ိဳးႏွင့္ ရယ္ေတာင္ရယ္ေနလိုက္ေသးသည္။  ဆရာမကေတာ့ ဟိုက္ တစ္လံုးထြက္ျပီးငိုင္က်သြားသည္။ ငိုင္ျပီးေတာ့ က်လာသလား ၊ က်ျပီးမွငိုင္လာတာလားေတာ့မသိ ၊ ဆရာမ ကေတာ့ ဟိုက္တစ္လံုးထြက္သြားတာ ေသခ်ာသည္။

 

 

 

         အဲဒီလို ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ အေဒၚၾကီးရဲ႕… က်မကေမးခြန္းထုတ္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ေခါင္းစဥ္မဟုတ္ဘူးေလ

 

 

 

         အမ္… ဆရာမေျပာေတာ့ ဆရာမက ေမးခြန္းထုတ္တာဆို

 

 

 

       အေမက တအံတေၾသာ္ႏွင့္ ေမးခြန္းျပန္ေခၽြေနသည္။

 

 

 

          အင္း ဟုတ္တယ္ေလ

 

 

 

         ဒါဆို ေခါင္းစဥ္က မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ဆရာမက မွားထုတ္ထားတာေပါ့…

 

 

 

         အာအဲလိုေျပာတာလည္းဟုတ္ဘူးေလ

 

 

 

        ဒါဆုိ ဘာလဲဟင္…

 

 

 

      ဆရာမ အၾကံအိုက္သြားသည္ထင္… အၾကံအိုက္ ရေအာင္ေလာက္လည္း ေနကမပူပါ။ သို႕ေသာ္ မန္းေလး ေနကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပူပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ထင္ ဆရာမ အၾကံအိုက္လ်က္ရိွသည္။ ယပ္ေတာင္ေပးဖို႕စိတ္ကူးခဲ့ေသာ္လည္း မေပးျဖစ္ခဲ့ပါ။

 

အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္လညး္ အိုက္လ်က္ရိွပါသည္။

 

 

 

        က်မထုတ္တာက တျခား

 

 

 

         ဆရာမထုတ္တယ့္ေခါင္းစဥ္က တျခားတယ့္လား

 

 

 

        အာ… အေဒၚၾကီးကလည္း က်မ စကားကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါဦး။

 

 

 

     ဆရာမစိတ္နည္းနည္းတုိသြားသည္ႏွင့္တူသည္။ အသံကနည္းနညး္က်ယ္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ အေမကို ဒီလိုသြားလုပ္လုိ႕မရ။

 

ထုိသို႕ဆို အေမက သူမ်ားထက္ ႏွစ္ဆ ျပန္လုပ္တတ္သည္။ အေမလည္း ေဒါသထြက္သြားသည္ႏွင့္တူသည္။ မာန တစ္ခ်က္က မ်က္ႏွာေပၚတက္ေျပးသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေသအခ်ာ ေတြ႕လိုက္ေသာ္လည္း ဆြဲယူမတားျမစ္ႏုိင္ခဲ့ေပ။

 

 

 

 

 

      ဒီမယ္ဆရာမ က်မသားကို က်မ ထိန္းမယ္။ ဆရာမဒီလုိေတာ့ လာေအာ္စရာမလိုဘူး။ အျပစ္လည္းေျပာစရာမလိုဘူးး။ ဒီေက်ာင္းမွာမထား ေနာက္ေန႕ေက်ာင္းလာထုတ္မယ္။ ဆရာမလည္း ခုခ်က္ခ်င္းဒီကထြက္သြားပါ။

 

 

 

 

 

       ဆရာမကေတာ့ အေမကို ေၾကာင္စီစီႏွင့္ ၾကည့္ေနဆဲပင္။ ေၾကာင္ေတြလည္း ဆရာမေနာက္တြင္ စီတန္းရပ္လ်က္ရိွသည္။ ေန႕လည္ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ သူတို႕လညး္ထမင္းဆာျပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထမင္းဆာျပီ။ ဆရာမကေတာ့ ဆာမဆာမသိ မ်က္ရည္ဝဲေလးႏွင့္ ထြက္သြားသည္။

 

 

 

        အေမကေတာ့ငယ္ငယ္ကလုိ  ခါးကေနမ၍ ေက်ာင္းဝန္းထဲကေန ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚေဆာင္မသြားေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းကေနထြက္လာပါသည္။ ဟုတ္ကဲ့သူမ်ားတကာကေတာ့ ေက်ာင္းသံုးေက်ာင္းေျပာင္းရင္မေကာင္းတယ့္။ ဆယ္ဂဏန္းမ် ေက်ာင္းနံပါတ္မ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေျခရာမ်ား ထင္က်န္ခဲ့ဖူးပါသည္။

 

သို႕ေသာ္ အဲဒါထား…. ယခုေတာ့ ကၽြန္္ေတာ္လည္း တကၠသိုလ္ တက္ေနျပီျဖစ္သည္။

 

 

 

         ငယ္ငယ္ကတည္းက အေတြးေတြက ကေျပာင္းကျပန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တကၠသိုလ္တက္သည္ဆိုေတာ့လည္း…။ အဲ အေတြးက ကေျပာင္းကျပန္ဆိုမွ သတိရသည္။ သတိကို ရလာျခင္းမဟုတ္ပါ။ သတိရသြာျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ သတိရျခင္းသာ။

 

ငယ္ငယ္ကကၽြန္ေတာ္ မုန္႕သြားစားသည္။

 

 

 

ထပ္တစ္ရာဆုိ၍ တအံတၾသ ႏွင့္သြားစားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္လွန္ရွုာေတာ့ ဂ်ံဳကိုသာေတြ႕ရသည္။ ေလွကားေလးပင္ မေတြ႕။

 

အဲဒါနဲ႕ ။ အဲဒါနဲ႕ ရန္ျဖစ္တာေပါ့။ အေဖကေတာ့ ဘယ္ရမလဲ အာဂါသတၱိပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခ်ီျပီး ေျပးတာ ဖိနပ္ေတာင္က်န္ခဲ့တယ္။ မေျပးရင္ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဟိုက ဓားမၾကီးနဲ႕ေလ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အဲလို ေလွ်ာက္ေတြးလာခဲ့တာ။

 

 

 

– – – – – – – – – x x x x x x x x x – – – – – – – –

 

 

 

 

 

                                                          (၂)

 

 

 

              အခန္းထဲဝင္လာေတာ့… အားလံုးကထႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမဟုတ္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနာက္မွကပ္လ်က္ဝင္လာေသာ

 

ဆက္ရန္

 

ဆား