Home
Post Masterpiece
Register
Login
ေသာကေျခရာ (၁၀) – ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
လာေလ လာေလ
ေခၚျပန္ေခ်လဲ၊ ေစတသိက္၏၊
ဝိေရာဓိကိုယ္၊ လိုရာမျဖစ္၊
အေျြကသစ္ရြက္၊ အပင္ထက္ကို၊
ျပန္ဆက္လို႔မ်ား၊ ရေကာင္းလားခင္။
မၾကင္တမင္၊ အပင္တစ္ေသာင္း၊
ကူးေျပာင္းပ်ံသက္၊ ငွက္လိုမဟုတ္၊
ေႏွာင္ခ်ဳပ္ခံရ၊ သည္ဘဝေတာ့၊
လႏွယ္ ေနႏွယ္၊ ဆံုမလြယ္ေတာ့၊
ဘယ္သူ႔ဘယ္သူ၊ ခြန္းက်ဴခ်ိဳသာ၊
မမွာမၾကား၊ မေျပာအားလဲ၊
စကားတစ္ေသာင္း ရင္ထဲမွာ။
နားပါေနပါ၊ ေဝဒနာကို၊
ေျဖသာေျဖေလွ်ာ၊ ေသာကဝန္ထုပ္၊
သည္မွာ ျမဳပ္ေလ၊ ေခၚျပန္ေခ်
ေလလိုငွက္လို မလြတ္လပ္။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
Comment #3
မၾကင္တမင္၊ အပင္တစ္ေသာင္း၊
ကူးေျပာင္းပ်ံသက္၊ ငွက္လိုမဟုတ္၊
ေႏွာင္ခ်ဳပ္ခံရ၊ သည္ဘဝေတာ့၊
လႏွယ္ ေနႏွယ္၊ ဆံုမလြယ္ေတာ့၊
ဘယ္သူ႔ဘယ္သူ၊ ခြန္းက်ဴခ်ိဳသာ၊
မမွာမၾကား၊ မေျပာအားလဲ၊
စကားတစ္ေသာင္း ရင္ထဲမွာ။
နားပါေနပါ၊ ေဝဒနာကို၊
ေျဖသာေျဖေလွ်ာ၊ ေသာကဝန္ထုပ္၊
သည္မွာ ျမဳပ္ေလ၊ ေခၚျပန္ေခ်
ေလလိုငွက္လို မလြတ္လပ္။ ။
By: May Kha at Nov 4, 2011
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ေလွာင္အိမ္ထဲက ငွက္…