မနက္ျဖန္
ဆိုးဝါးျခင္းမ်ား ဝန္းရံခစားေနတယ္…
ကံမေကာင္းျခင္းမ်ား ခဏခဏတံခါးလာေခါက္တယ္…
အခက္အခဲဆိုးတာ ေျခခ်စရာေနရာမရွိဘူး…
ယုတ္ညံ့ျခင္းမ်ား အထင္ေသးျခင္းမ်ားနဲ႕
လူပုံအလယ္ ေခါင္းမေဖာ္ဝံ႕ဘူး…
ဆိုးဝါးခက္ထန္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့
ဝဲဂယက္ၾကီးေပါ့ ဘဝဆိုတာ
ဒါေပမဲ့
ဒါေတြဟာ အတိတ္မွာၾကဳံခဲ့တာပါ…
ပစၥဳပၸာန္မွာ ခဏတာခံစားေနတာပါ
အခုကိုယ့္မွာ
ေျခရွိတယ္… လက္ရွိတယ္… ဦးေဏွာက္ရွိတယ္
ဒါေတြအသုံးခ်ဖို႔…
ကိုယ့္မွာ… မနက္ျဖန္ရွိတယ္…
မနက္ျဖန္ရဲ့ အနာဂတ္ကိုေတြးၾကည္႔ပါ…
မနက္ျဖန္ရဲ့ အလင္းေရာင္ကိုရွာေဖြၾကည့္ပါ…
မနက္ျဖန္ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုေမြးဖြားပါ…
မနက္ျဖန္အတြတ္ အားတင္းလိုက္ပါ…
မ်က္လုံးဖြင့္ျပီး ေရွ႕တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္ပါ…
သာယာလွပေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေကာင္းကင္ၾကီး…
ျပဳံးလိုက္စမ္းပါ အားရပါးရျပဳံးလိုက္စမ္းပါ…
ကံၾကမၼာကို ဟားတိုက္ရယ္ေမာလိုက္ပါ…
ျပီးရင္ မနက္ျဖန္အတြက္ ေျခတစ္လွမ္းစလွမ္းလိုက္ပါ…
အသက္ရွင္ေနေသးသမွ်… မနက္ျဖန္ဆိုတာရွိေနေသးသမွ်…
မင္းမရွုံးေသးပါဘူး…
ျပာရည္
Comment #2
excellenttttttt
excellenttttttt
this poem encourages me alot,
Comment #3
fighting
Comment #1
ပဳံးလိုက္စမ္းပါ အားရပါးရျပဳံးလိုက္စမ္းပါ…
ကံၾကမၼာကို ဟားတိုက္ရယ္ေမာလိုက္ပါ…
ျပီးရင္ မနက္ျဖန္အတြက္ ေျခတစ္လွမ္းစလွမ္းလိုက္ပါ…
အသက္ရွင္ေနေသးသမွ်… မနက္ျဖန္ဆိုတာရွိေနေသးသမွ်…
မင္းမရွုံးေသးပါဘူး… မနက္ျဖန္ရွိေနေသးသေရႊ႔ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေနအံုးမွာပါေနာ္