ေအးျမတဲ့ေရစင္
သာယာတဲ့လိႈင္းသံၾကား ေပ်ာ္ရွာတဲ့ငါး…..
ေမတၱာေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႔
ႏွလံုးထဲ၊ အသဲထဲ၊ ခႏၵာထဲကိုျဖတ္
ေသြးစက္တို႕လွည့္ပတ္
ေလာကကိုရင္ဆိိုင္ခဲ့။

ေအးျမေမတၱာ ခန္းကမၻာမွာ
ျပင္းထန္တဲ့ ေလလိႈင္းၾကား
ၾကာရွည္မ်ား ခံႏိုင္မလား
အေရာင္အဆင္းကင္း ရူပါဖ်င္းတဲ့ငါး
၀မ္းဟာျခင္းျဖည့္ဖို႔ထက္ ပိုအသံုးမ၀င္ခဲ့။

ေရမဲ့ငါး…
ေရႊငါးျဖစ္ျငား
ဟင္းလင္းျပင္ျမစ္လွ်င္ေၾကာမွာ
အလွထင္းေပမဲ့ ေရႊငါးေနရာ၀င္ၾကည့္လွည့္။

ေအးျမတဲ့ေရစင္ ေမတၱာေအာက္စီဂ်င္နဲ႔
စီးဆင္းေပးလွ်င္ျဖင့္….
ရင္ဆိုင္ေကြ႕ေကာက္ ၾကမ္းနက္ေစာက္လည္း
စီးေနာက္ေမ်ာပါ  ျမစ္ဖ်ားတာျမစ္ဆံုး 
ဘ၀ဆံုးထိ ကူးမည့္သူ
ဇမၺဴမွာသူ႕အျပင္ ဘယ္သူရႊင္ႏိုင္လိမ့္။

31, Oct -1996