သတိထားမိေတာ့

ငါ့ကိုငါ စိမ္းတယ္လို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္္

ပတ္၀န္းက်င္က စိမ္းေနတယ္

ေအးစက္စက္အေနအထားမွာ

ငါ့အေဖၚေတြ ကို မေတြ႕ေတာ့ဘူး

ငါဟာ ေနာက္ဆုံးပဲထင္ရဲ႕

သူတို႔ရဲ႕ ခႏၵာပ်က္သုန္းသံက

တရွဴးရွဴးေလတိုက္သံၾကားထဲမွာ

“ ေဖ်ာက္“ ခနဲ ထက္ မပိုခဲ့ဘူး . .

ငါ ဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ …

ေတြးေနတုံး ငါ လွဳပ္ခါသြားတယ္

တည္ရာကို ေျခကုပ္ယူလိုက္ေပမယ့္

ဒလိမ့္ေခါက္ေခြး လိမ့္က်တယ္ . . .

လက္လွမ္းမီရာကို ဖမ္းဆြဲ . .

အဲ …

တဲတဲေလးပဲ

ဒိထက္မက ၾကံဳဖူးေပမယ့္

ေနာက္ဆုံးဆိုတဲ့အသိနဲ႔ တုန္လွဳပ္သြားတယ္

ေကာက္ရိုးမွ်င္က (ငါ့ေၾကာင့္) ညႊတ္က်လာတယ္

တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ

ငါနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္လားရာကို

ရုန္းဆန္႔ထြက္လိုက္တယ္

ငါ သူနဲ႔ ျပန္ပါသြားတယ္ . . .

ဒီတစ္ခါ အညြတ္မွာေတာ့

ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕

လွဳံ႕ေဆာ္မွဳနဲ႔အတူ

ငါ့ ကိုသူ လႊတ္ခ် . . .

မၾကာမတင္ေလးကမွ

အသစ္ဖြဲ႕စည္းလိုက္တဲ့ . . ငါ

ေျမေပၚမေရာက္ခင္

အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲထြက္လြင့္စင္

ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆုံးမွပဲ

မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ အေ၀းကို

ဘာေၾကာင့္

ျဖတ္သန္းခဲ့လဲဆိုတာ

သိခဲ့ရတယ္ … ရြက္စိမ္းေလးေရ . . .