အတၱကိုေလွကားေထာင္းရင္း
ငါလိမ့္က်သြားတာလား
ႏွင္းပြင့္ေလးကို ကုိင္မိတဲ့
မဟူရာလက္ေပၚ
ႏွင္းပြင့္ေလး ငိုေနၿပီလား
အေရာင္ေတြမေျပာင္းပါဘူး
မင္းမ်က္ရည္ေတြကိုေသာက္သံုးၿပီး
ရင္ထဲမွာ နာက်င္စြာ ဂ်က္ထုိးလုိ္က္မိ
နတၱိခါေနတဲ့ သလင္းျပင္ထဲမွာ
မင္းခုန္ခ်ဖုိ႔ ေနရာေကာင္းေကာင္းမရွိ
ကာရံမဲ့တဲ့ ဒုကၡနယ္ပယ္ထဲ
ရွင္သန္ခြင့္ေပးဖုိ႔ သတၱိမရွိဘူး
ငါက အမိႈက္တစ္စ
မင္းသိမ္းမထားနဲ႔ စြန္႔ပစ္လုိက္
ငါေကာင္းကင္ကို လွမ္းကိုင္ဖုိ႔
အင္အားမရွိေတာ့
ၾကယ္အေၾကြလဲ မေကာက္ဝံ့
ခံုဖိနပ္စီးၿပီး ႏံြအုိင္ထဲေျပးမိ
မ်က္ရည္ေတြ ေဝက်လာတဲ့အုိးထဲ
လက္ မႏိွဳက္ ၾကည့္ေတာ့ဘူး
ငါ့လက္မွာ မ်က္ရည္ေတြပါလာရင္
တစ္ျခမ္းပဲ့ေနတဲ့ ႏွလုံးသား
အရည္ေပ်ာ္သြားလိမ့္မယ္
ငါေထာင္မိတဲ့ ေလွကားကို
ရုိက္ခ်ိဳးလုိက္ျပီ
မင္းမ်က္ရည္ေတြ
ျပန္သယ္သြားပါ
ငါေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔
အနမ္းေလးတစ္ပြင္ေတာ့
ေပးခ်င္မိတယ္