ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္
ျပာေန၏…..။
ကမာၻကိုၾကည့္
လံုးေန၏….။
လူေတြကိုၾကည့္
ဖံုးေန၏…..။
မ်ိဳးစံုေသာ
အဖံုးအကာတုိ႔
ေအာက္တြင္ လူတို႔သည္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနၾကေလ၏
တစ္ခ်ိဳ႕က
အတၱေတြနဲ႔
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း
မာနနဲ႔ေပါ့
တစ္ခ်ိဳ႕မ်ားၾကေတာ့
မာယာေတြနဲ႔
ဖံုးၾက၏…
တစ္ခ်ိဳ႕က
ေဒါသေတြနဲ႔
ဖံုးၾက၏…
တစ္ခ်ိဳ႕က
ေလာဘေတြနဲ႔
ဖံုးၾကေသး၏….
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့………………။
ေပ်ာ္တဲ့လူေတြ
ရွိေနေလ၏..
၀မ္းနည္းေနသူေတြလည္း
ရွိေနနုိင္ေလ၏
သူတုိ႔ ရယ္ေနခ်ိန္တြင္
ကၽြနဳ္ပ္ငိုေနနိုင္၏
သူတို႔ငိုေနခ်ိန္တြင္
ကၽြန္ဳပ္ ရယ္ခ်င္ရယ္နိုင္သည္….။
ကၽြနု္ပ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
စားေသာက္ေနၾကခ်ိန္မွာ
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ ေသလုမတတ္
ငတ္ေနၾက၏….
ကၽြနု္ပ္တို႔
ေဆြရိပ္မ်ိဳးရိပ္ မွာ
ခိုလံႈေနခိုက္
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ
စစ္ေဘး
သဘာ၀ေဘး
အႏၱရာယ္ေတြ
ၾကားမွ ခိုလွဳံ ေနရေလ၏….
ကၽြန္ဳပ္တုိ႔ ဘာကိုမွ
အေလးမထားတတ္ေသးခ်ိန္မွာ
တစ္ခ်ိဳ႕ ေတြ
ကမၻာအတြက္
လူမ်ိဳးအတြက္
နုိင္ငံအတြက္
အသက္စြန္႕ေနၾကေလ၏…။
ကၽြနု္ပ္တို႔သည္
ကၽြနု္ပ္တို႔ပဲျဖစ္ၾက၏
ကံၾကမၼာအလိုအရ
အသားေရာင္
ဘာသာ
လူမ်ိဳး
နိုင္ငံ
အယူအဆ ကြဲေနၾကေလရဲ႕
ဒါေပမယ့္
သင္တို႔သိထားရမွာက
ကၽြနဳ္ပ္တို႔ဟာ
ကၽြန္ုပ္တို႔ပါပဲ……။
ကၽြန္ုပ္ကဗ်ာေရးေနေလ၏
ထုိကဗ်ာသည္
ကၽြနု္ပ္အတြက္ပင္ျဖစ္သည္။
သင္ေကာ
ဘာလုပ္ေနပါသလဲ…………။