ဆီးေတာ ေရွာက္ေတာ
ဝတ္ရည္ေပါ၍
ခ်ဥ္ေသာရသ ခ်ဥ္ေစႏိုင္ ။

တမာပြင့္ေတာ့
ဝတ္ရည္ေပါ၍
ခါးေသာရသ ခါးေစႏိုင္ ။

ပန္းစံုၾကာေတာ
ဝတ္ရည္ေပါ၍
ဆိမ့္ေသာရသ ဆိမ့္ေစႏိုင္ ။

ပ်ံေလသည့္ ပ်ား
အံုမွာ နားေသာ္
အခါး အခ်ဥ္
ရသ စင္လ်က္
ေတာ္ဝင္စံမီ
ခ်ိဳျမၾကည္ရန္
ပ်ားတို႔ၾကံေသာ္ …
အမွန္ ခ်ိဳရျမဲသာတည္း ။   ။
                            (စာေပဗိမာန္ဆုရ စာအုပ္မွကဗ်ာအား ကူးယူတင္ျပထားပါသည္)