မ်က္၀န္းရဲ႕
အတိမ္အနက္
မခ်ိန္ဆတတ္တဲ့ငါ
ခက္ေခ်ျပီ……။
ေအးစက္စက္
အၾကည့္တခ်ိဳ႕က
နင့္ကိုငါ
ဘယ္ေလာက္မုန္းသလဲလို႔
ကိုယ္စားလွည္ျဖင့္
ေျပာေနသလို…..။
ခ်စ္တတ္လာေအာင္
လုပ္တဲ့က်မ္း
ငါ့ဆီမွာမရွိ…..။
ငါ့ဆီမွာက
ျဖဴစင္တဲ့
ၾကင္နာျခင္းအခ်ိဳ႕ကလြဲျပီး
က်န္တာေတာ့
မရွိေခ်ဖူး…………။
မမုန္းဖူးလဲမေျပာ
ခ်စ္တယ္လဲမေျပာ
ဘာကို ဘာမွမေျပာတဲ့
မင္းနဲ႔ မင္းရဲ႕မ်က္၀န္းေတြဟာ
ငါေၾကာက္လြန္းလြန္းလို႔
အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္
ေယာင္ေယာင္ျပီးေအာ္ေအာ္မိတယ္ေလ……….။
ဘန္ကီမြန္းေရ
ဒုကၡသည္မ်ား ဆိုင္ရာ
မဟာမင္းၾကီးကို
ေျပာေပးပါ
အခ်စ္ဒုကၡသည္ကို လက္ခံလားလို႔………..။
မခံစားပရေစနဲ႔………..။