သတိရၿခင္းေတြက

တစ္ေဒါင္႔တစ္ေနရာတြင္

စြတ္စြတ္႐ြဲေနသည္

ဒါေပမဲ႔————

ကုိယ္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ ဥယ်ာဥ္ေလးက

ေသြ႕ေၿခာက္လုိ႔

တံခါးဖြင္႔ထားပါလွ်က္ ၀င္သူထြက္သူမဲ႔

မ၀င္ပါနဲ႔လုိ႔ တားခဲ႔ပါလွ်က္

၀င္ေရာက္သူက ၀င္လာၿပီး

မႏွင္ရက္ပါပဲ

သူမက ႐ုတ္တရက္ ထြက္ခြါသြားၿပီ

အဲဒီအခ်ိန္ကစ

ဒီဥယ်ာဥ္ေလးထဲမွာ

ငွက္ကေလးေတြလဲ

ေတးမဆုိ

ေခါင္းေလာင္းေလးေတြလဲ အသံမခ်ဳိ

ကန္သာယာထဲက ေရစိုစိုေတြလဲ ခန္းေၿခာက္ေပါ႔

တစ္ေန႔ေန႔ ေတာ့

သူမၿပန္လာေလမလား—-

ၿပန္လာေလမလား—ဆုိတဲ႔

ေမွ်ာ္လင္႔စိတ္နဲ႔

သူမကို လြမ္းတဲ႔ အလြမ္းေတြက

တစ္ဘ၀စာလုံး

အရိပ္ထုိးလုိိ႔ ။ ။

ေအာင္မိုးသစ္