မလွပတဲ့ အခ်ဳိးအစားနွင့္ ဘ၀က လွတယ္ မဆိုသာဘူး
ဒီပုံစံၾကီးနွင့္လည္း ခ်စ္စရာ ေကာင္းတယ္တဲ့လား….

အျပဳံးဆိုတာ မ်က္နွာတင္ ေဆးျခယ္ကတည္းက ပါလာေတာ့
ငါ့မ်က္လုံးေတြက ငိုရခက္ခက္ပဲ သိလား…
အၾကည့္တစ္ခ်က္ေကာင္းဖို႕ မ်က္ေတာင္ေတြ ေကာ့စဥ္း ေပးထားတယ္

ၾကည္နူးစရာဆိုတာ ထားရာေန ေစရာသြား အထာေစခဲ့သလား
ငါ့သခင္ဆိုတာ ငါ့ေခါင္းကို လက္၀ါး မသပ္ေပမဲ့ လက္ျဖန္႕ေပၚမွာေတာ့ ေနခြင့္ေပးခဲ့တယ္

ကံၾကမၼာကို စိန္ေခၚစမ္းဆိုရင္ ငါ့ကိုယ္လက္ေတြ က်ဳိးက်မသြားဘူး
ခပ္ေ၀းေ၀းေျပးခဲ့ေပမဲ့ စည္းခ်က္က်ရမဲ့ သီအိုရီကို ငါ့ တကယ္ ၀ယ္ခဲ့သလား

လက္ခုပ္သံေတြၾကားမွာ အက်နာတဲ့ အခါလည္း ရွိတယ္
ဟစ္ေအာ္မႈေအာက္မွာ ငါ့နွလုံးသားေတြ ပိတ္ဆို႕နႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာလည္း ရွိမယ္…
လွဲမက်သြားရင္ ျပီးေရာ တစ္ခုတည္းဘဲလား ….ကြယ္

အေရာင္စိုစိုနွင့္ ငါ့နႈတ္ခမ္းသားအလွေတြက
အက်ခံျဖစ္မဲ့ ေပတရာကိုေတာ့ က်ိန္စာမေပးပါဘူး…ကြယ္။     ။

နရီထက္
( ၀၅ ၊ ေအာက္တိုဘာ ၊ ၂၀၁၁ )