ႏွလံုးသား ၿပိဳင္ပြဲ
မလိုပါဘူး
ငါ့ဟာငါလည္းလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္
ဘယ္တုတ္ေကာက္မွ မလိုခဲ႔ပါဘူး
ဒါေပမယ္႔ ဧရာ၀တီဆန္ဆန္ေလ်ာက္တာေပါ႔ကြာ
မွ်တ ျခင္း ရဲ႕ တရား ကို ျမစ္တစ္စင္းလို ၾကည္႕ရင္..
ေကြ႕ေကာက္ပါတယ္၊
အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ကို မွ ျဖဴေအာင္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ႕ .
တိမ္တိုက္ေတြ ရွိ မွ ျဖစ္မယ္၊
ေနညိဳညဳိကလည္း ကေ၀ဆန္ေအာင္လွပါတယ္.ကြာ
အျပာေရာင္ မွအခ်စ္ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ အကန္းေတြမျမင္ႏိုင္ေပမယ္႔
အလင္းေရာင္ကေတာ႔ အလင္းေရာင္ပါပဲ၊
အရူးရင္႕တာ ေနျမင္႕လို႕ မဟုတ္ဘူးတဲ႕ .
လွတ ပ တ ဘဝ ကို . မွ စာဖြဲ႕ရမယ္ ဆိုရင္.
ဘယ္ကဗ်ာမွ လွ ပ မွာ မဟုတ္ဘူး .
ကံ ေစစားရာ ကို ေလွာ္ေခတ္ဖို႕ အတြက္
တက္ မဟုတ္ရင္ေတာင္ တုတ္ေကာက္. တစ္ေခ်ာင္ေတာ႕ လိုမွာပဲ၊
ေလတိုက္တိုင္းလဲ ျမဴမလြင့္ပါဘူး
ငါအတြက္ေဆာင္းတြင္းက ခပ္ေစာေစာလာခဲ႔တယ္…
ကဗ်ာမွာ အလွမပါဘူးဘယ္သူေျပာလဲ…
အင္းေလ ကိုယ္႔ျမင္းကိုယ္စိုင္းခဲ႔က်တာပဲ
စစ္ကိုင္းက စၾက၀ဠာအျပင္ဘက္မွာဆိုရင္ေတာင္ သြားဦးမယ္…
ေနမ၀င္ထိေပါ႔၊
တစ္ေတာလံုး ေၾကြ ဖို႕ .ေႏြ ဆိုတာ လို မွာပဲ .
အေရာင္ေတြ ေျပာင္းတဲ႕ ပန္း ကိုမွ ခပ္ျဖည္းျဖည္းနမ္းခဲ႕ ရတာ
ဒီအေမွာင္ခန္းက ထြက္ဖို႕ ဆိုရင္
ထာဝရ တံခါးတစ္ခ်ပ္ေတာ႕ လိုမွာေပါ႕ ၊
အစကတည္းက အေသပိတ္ထားတဲ႔ တံခါးတခုလိုပါပဲ….
ဘယ္ေတာ႔မွ မထြက္ေတာ႔တဲ႔ လူဆိုတာ သူတို႔မသိဘူးထင္ပ…
စူးရွစြာ မ်က္လံုး မဖြင့္ ရမဲ႔အတူတူေတာ႔…
အေမွာင္ထဲမွာပဲ မ်က္စိမိွတ္အိပ္လိုက္ေတာ႔မယ္…
ေက်းဇူးျပဳျပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို လူညံ႔လို႔ေခၚပါ .
ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းကင္ရဲ႔ ေျခသုတ္ခံုမွာေတာ႔ မတ္တပ္မရပ္ခ်င္ဘူး၊
အဝင္အထြက္မွာ စည္းခ်က္ေတြရွိတရ္.
တစ္ေရာင္တည္းရွိတဲ႕ ပုတ္သင္ တစ္ေကာင္ပါ
တက္သစ္စ ေမာ္ဒယ္လုိေတာ႕ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး
အိမ္မက္ေတြ အသက္သြငး္လုိက္ရင္
ကိေလသာ ၿငိမ္တယ္တဲ႕လား
ဆိုးရြာမႈ႕ သမိုင္းမွာ မင္းရိုးးသားလိုက္စမ္းပါကြာ၊
ကာရံမပါေပမယ္႕ ရစ္သမ္မွန္တဲ႔ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္. ပါ..
ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ေလာက္ဘယ္ေကာင္းပါ႔မလဲ…
ဘ၀နာက်ေနတဲ႔ေကာင္ပဲေလ.
စိတ္ကူးေတြလက္ဆက္မႈရွိရင္
ဘ၀မွာ ရိုးသားစရာမလိုဘူး ေနတတ္ထိုင္တတ္ဖို႔ပဲလိုတယ္….၊
ဒီထက္ဆိုးဖို႕အတြက္ ဒီေလာက္မိုက္ဖို႕လိုမွာပဲ
ေခ်ာက္ထဲ ခုန္ခ်လုိ႕ .ေအာက္ဆင္းတာလို႕ ျမင္ရင္ ကမာၻႀကီးလံုးတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး .
ရာသီတစ္ခုရဲ႕ အစ မွာ .
အိမ္အျပင္ထြက္ဖို႕ စဥ္းစားၾကည္႕
ဖိနပ္တစ္ဖက္ မရွိတဲ႕. အေတြးနဲ႕ ေပါ႕ .၊
အိမ္ထဲကိုျပန္၀င္ၾကည့္ေတာ႕
လသာတာမဟုတ္ဘူး… ေနထြက္တယ္ဆိုတာလည္း မေသခ်ာေသးဘူး..
ေရရာျခင္း အပိုင္းအစ က ေတာ႕
ငါ ခုနစ္ဆင္ၾကယ္အျမီးေထာင္ကို
ဘယ္သူမွ အေပါင္မခံဘူး …
ps: ကဗ်ာ ဆရာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦး နဲ႕ အၿပိဳင္ ရင္ခုန္မႈ႕ တစ္ခု သက္သက္ပါ
Comment #1
ရာသီတစ္ခုရဲ႕ အစ မွာ .
အိမ္အျပင္ထြက္ဖို႕ စဥ္းစားၾကည္႕
ဖိနပ္တစ္ဖက္ မရွိတဲ႕. အေတြးနဲ႕ ေပါ႕ .၊
အားေပးသြားသည္