Comment #1

ပ်င္းပ်င္းရွိတိုင္း ေလ်ာက္တဲ႔လမ္းမွာ

တဖက္ တခ်က္ဆီ

ေရအိုင္ေတြ ျပည္႔လို႔..

ဟုိေရွ႔ တူရူမွာက..

တမာပင္အိုနဲ႔ မီးလံုးျပာျပာခ်ိတ္လ်က္..

ရင္ထဲ ၾကည္ျပာေရာင္ ဂယက္ကေလးက

တလွဳပ္လွဳပ္ ထင္ရသား..

ငါေျခလွမ္းေတြက

မင္းဆီပဲ လွမ္းေနမိခဲ႔တယ္..

ႏွလံုသား ထုထည္က မထူေလေတာ႔

အလြမ္းရဲ႔ သိပ္႔သည္းဆ ကို ဘယ္လိုတိုင္းလို႔ရႏိုင္မွာလဲ..

ငါကိုယ္ငါ ေရထဲ ႏွစ္လို႔

လိမ္႔ဆင္းလာမဲ႔ ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြပဲ

မင္းတန္ဖိုး ျဖတ္လိုက္..

အဲဒါ ငါေပးႏိုင္တဲ႔ သီအိုရီပ

By: May Kha at Nov 1, 2011