ေဆးေပါင္းခတဲ့ညမွာ ေဆးမတိုးေတာ့တဲ့

ႏွလံုးသားအေၾကာင္း ေတြးေနမိတယ္

မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္

ခါးသက္သက္ မယ္ဇလီဖူးသုတ္ကို
ဒဏ္ရာေတြ သက္သာလိုျငား စားေနမိတယ္

ျမင္ကြင္းေတြအားလံုး မီးေရာင္စံုနဲ႔
မ်က္စိက်ိန္းေအာင္း လင္းေနေပမယ့္
အတိတ္အေမွာင္ထုနက္ကို
မီးထြန္းဖို႔ မႀကိဳးစားခ်င္ေသးဘူး

ျမဴမႈန္တစ္စက္ေလးေတာင္မရွိတ့ဲ
ေကာင္းကင္ျပာႀကီးေအာက္မွာ
အမွတ္တရေတြ ျပည့္က်ပ္ေနတဲ့
ႏွလံုးသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္

သနားစြာ ငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့
လမင္းၾကီးရဲ႕ ကရုဏာလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို ေအးခ်မ္းေစျခင္းငွာ
မစြမ္းေတာ့ဘူး

ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ သီခ်င္းစာသား
“ေဆးေပါင္းခတဲ့ည” ကို
တိုးတိတ္စြာ တုန္႔ျပန္လိုက္တယ္
ဒီညဟာ အားလံုးေဆးေပါင္းခေနရင္ေတာင္
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္လို႔