ဆက္ခဲ့ရတဲ့ ဖုန္းေတြ
ပုိ႔ခဲ့ရတဲ့ ေမးလ္ေတြ
အိပ္မရတာက မ်ားေန
ခ်စ္ခြင့္မရေတာ့ ငါမွာခက္ေန….

ခ်စ္တယ္လုိ႔လည္း ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ကခက္
မင္းအေၾကာင္းက ငါေခါင္းထဲမွာထုိးနက္
အိမ္မက္ကလည္း တခ်ဳိ႕တစ္ဝက္
လန္႔ကာႏုိးေတာ့  အိပ္ေရးကပ်က္….

ကံေခလြန္းလွတဲ့ ငါအျဖစ္
တစ္ခါေလာက္ေတာ့ အခ်စ္စစ္နဲ႔ဆုံခ်င္မိတယ္…
ဟုိ…ထိပ္ထားရယ္…..
လြတ္လပ္ေနတဲ့ မင္းရင္ထဲမွာ
ေနရာတစ္ခုေလာက္ေတာ့ ေပးေစခ်င္တယ္…

မင္းဆီက အခ်စ္ပန္းေလး
ဘယ္ေတာ့မွ ပြင့္လာမွာလဲ 
ေစာင့္ေနရတာက ႏွစ္လၾကာ
ေခ်ာင္ခုိၿပီး ခုိးခုိးၾကည့္ရတဲ့
မင္းအၿပံဳးတစ္စုံနဲ႔ မ်က္ဝန္းတစ္စုံကုိ
ငါဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ပုိင္ဆုိင္နမ္းရိႈက္ခြင့္ရပါမလဲ…

ငါလုိလူေတြကလည္း တန္းဆီလုိ႔
သူမ်ား ခူးေခြၽသြားမွာကုိလည္းေၾကာက္မိတယ္..
တဖက္သတ္အခ်စ္မ်ဳိးကုိ 
ေနာက္ေနာင္ဘဝမွာ မႀကံဳရပါေစႏွင့္
ကံၾကမာရယ္ မ်က္ႏွာေလးေတာ့ ေပးသင့္ပါတယ္….
                                                      စုိး………..