ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္

လက္လွမ္းမမွီႏိုင္ေသာ

ကုိင္းဖ်ားတစ္ခုမွာသာ

ကုိယ္ႏွင့္မမွီေသာ္ျငား

တံခ်ဴမလိုအပ္ဟု

ငါလိပ္ျပာသန္႔ခဲ့တယ္မိန္းမပ်ဳိ…

“မစားရေသာ္ျငား ထိုစပ်စ္သီးသည္ မခ်ဥ္ပါ”

သူမ(သုိ႔)ေကာင္မေလးး

ရင္ခုန္သံအစြန္းတစ္ဖက္မွာ

မင္းေကာင္းမြန္စြာတည္ရွိပါ

ငါဧ။္အိပ္မက္တြင္သာေနထုိင္ပါ

ငါလြပ္လပ္စြာခ်စ္ခြင့္ရေသာအခ်ိန္သည္

မင္းကငါ့ကဗ်ာထဲမွာတည္ရွိရဲ႕…

ေဆးလိပ္၊အရက္၊ေဘာလံုးပြဲ..

အေပ်ာ္တမ္းေသြးသားကိစၥမ်ားထက္

ပိုးပီးဆြဲေဆာင္အားၾကီးတဲ့ အဲ့ဒီ

အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို

ငါမ်က္ကြယ္ျပဳခ်င္ရဲ႕

ဒါေပမယ့္…

တနလၤာေန႔ညတစ္ခုက

ဦးေဏွာက္ကုိေသဆံုးေစခဲ့တယ္..

စိတ္ဓါတ္အံုမိႈင္းမႈက

ငါမႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ့သက္ျပင္းေတြနဲ႔

မ်က္ႏွာက်က္ေတာင္ညိုညစ္သြားေပါ့

ငါမေတြးလို႔မရတဲ့မင္းအေၾကာင္းေတြ

အိပ္မက္ေဟာငး္ေတြနဲ႔

ညိုညစ္ညစ္အခန္းတစ္ခု

လမ္းေတြျပိဳပ်က္

တိုက္ေတြအုိေဟာင္း

အသက္ေတြလညး္ၾကီးလာေရာ့မယ္

ခံစားမႈႏုပ်ဳိေစဖို႔ပဲ

မင္းအတြက္ကဗ်ာေရးခဲ့ပီ

ျခဴခ်ာလြယ္တဲ့ေကာင္မေလးေရ..

တစ္ခါတရံ

အရာရာကိုဥေပကၡာျပဳခ်င္ရဲ႕

တစ္ခါတရံ

မင္းကုိေမ့ပစ္ထားခ်င္ရဲ႕

ဒါေပမယ့္

အဲ့ဒီတစ္ခါတရံကုိပဲ

ငါေက်ာ္ျဖတ္လို႔မရျပန္ဘူးးး

မင္းပံုမွန္ျဖတ္သန္းေနမယ့္

ေလာကတစ္ခုကို

ငါေဘးနာမွာလို႔ခံစားဖူးရဲ႕

စိတ္ခ်င္းနီးတယ္လို႔

ဘုမသိဘမသိယံုၾကည္ထားတဲ့

ငပိန္းတစ္ေကာင္ရဲ႔ ခံစားခ်က္နဲ႔ေပါ့..

“ျပင္းရွစြာသတိရျခင္းက

က်န္းမာေရးကုိဆုိးရြားစြာထိခိုက္ေစေလျပီ”

သစ္ရြက္လႈပ္တာကိုရင္ခုန္တဲ့အရြယ္မဟုတ္ေပမဲ့

ျပိဳလဲမႈတစ္ခုကိုေတာ့မခံစားႏိုင္ခဲ့

ကုိယ္က်ဴးတဲ့ဒူးေၾကာင့္

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ထိခုိက္ေနပါျပီ..

ရုတ္တရက္လြင့္ပါးသြားတဲ့

တစ္ဖက္စြန္းေရာက္အမွန္တရား

နားလည္မႈမ်ဥ္းေကြးေပၚ

တစ္ဖက္တခ်က္ရပ္ရင္း

ကုိယ့္ဘာသာေသဆံုးခဲ့ျပီ

ေျမေခြးတစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္

စပ်စ္သီးကငါ့အတြက္မခ်ဥ္ခဲ့….။

ေမာင္ျမတ္သူ