ခ်စ္မိေတာ့ ကဗ်ာျဖစ္
ေမ့မရေတာ့ ထုိင္ကာညစ္
ေျပးဖုိ႔ကလည္း ေျမမရွိ
မင္းအခ်စ္ကုိ ရခ်င္မိ………

ကဗ်ာေတြကုိ ဖြဲ႔
ႏြဲ႔ဆုိးဆုိးတဲ့ မင္းက်င့္ေၾကာင့္
ငါေလ ရႈးမတတ္ျဖစ္…

စဥ္းတုိင္းလည္း မင္းအေၾကာင္းပဲ
အိပ္ႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားဆဲ
မေမ့ႏုိင္ေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ……

ေတြးေနရင္းလည္း စိတ္ပူဆဲ
ေမ့ႏုိင္ဖု႔ိလည္း ငါႀကိဳးစားၿမဲ
ခ်စ္ေနမိေတာ့ ျပသနာပဲ……

တစ္ခါမွလည္း မခ်စ္ဘူးဘဲ
မင္းေမ့သြားရင္ ငါအသဲကြဲ
ကုဖုိ႔ကလည္း ေဆးမွမရွိဘဲ……….

ကုႏုိင္ဖုိ႔လည္း ႀကိဳးစားဆဲ
မေတြ႔ၾကရင္ ေကာင္းမွာပဲ
ခ်စ္မိသြားေတာ့ ျပသနာပဲ……

ယုယမႈေတြ လုိခ်င္ဆဲ
အၿပံဳးမ်ားလည္း သိမ္းထားလည္း
ဖ်က္ဆီးျဖစ္ဖုိ႔ မေတာင္းဆိုနဲ႔…..
ယုံပါကြာ မင္းကုိခ်စ္တာ တစ္ေယာက္တည္းပဲ…..

ရက္စက္တဲ့ စကားမေျပာပါနဲ႔
ခံရခက္လို႔ အလြမ္းေတြနဲ႔
မျမင္ရရင္ ေသႏုိင္တယ္……

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေတးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ဂစ္တာအုိတစ္လက္နဲ႔အတူ
ေခ်ာ့သိပ္ဖုိ႔ ငါရွိေနတယ္ဆုိတာ ယုံထားပါ….

ရင္မွာ တကယ္ပဲ သူသိေလးသိေအာင္
                                              ေျပာေပးပါလုိ႔
                                                                              စိုး………..