ႏွစ္နားညီရဲ႕ အစြန္းတစ္ဖက္

၁။ ခတၱာ နင္ စဥ္းစားပါ…

… ႏြယ္ေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးရဲ႕
…. ေႏွာင္ဖြဲ႔ တည္ရွိျခင္းဆိုတာ
…. ႏွလံုးသား ေစစားခ်က္သက္သက္လို႔ နင္ထင္ျမင္ေနခဲ့သလား …

ျမတ္ႏိုးျခင္း အတြက္ ခ်ဳပ္တည္းထားခဲ့ဖူးတဲ့ တဒဂၤ ဆိုတာ
ဒီဘ၀တစ္သက္တာမွာ ေနာင္တဆိုတာ ျဖစ္တည္ခဲ့ရိုးမွန္ရင္
အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြအတြက္ ငါ့မွာ အျပစ္ရွိပါတယ္ …

… ဒါေပမယ့္လည္းေလ
…. သံုးနားညီျခင္းသီအိုရီက ႏွလံုးသားေရးရာမွာ ညီမွ်ျခင္းခ်ခဲ့လို႔လား
…. ႏွစ္နားညီေနမွေတာ့ အစြန္းထြက္က ငါပါ
…. လာပါလို႔ မဆိုၾကပါနဲ႔ …

၂။ ခတၱာ ေရ …

အခ်ိန္ကာလဆိုတာ လြမ္းတတ္သူေတြက ပိုတြက္ခ်က္ၾကရပါတယ္
တစ္စစီ စုတ္ျဖဲေနတဲ့ လက္အစံုမွာ ရင္ခြင္ကို ပံုအပ္ရသလို
နာက်င္ေၾကကြဲရပါတယ္ ..

 … ပိုျပီးေတာ့ ၀မ္းနည္းရပါတယ္ နင္ ငါ့အနားမွာ မရွိျခင္းအတြက္
…. ခက္ခဲျခင္းဆိုတာေတြ ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရတယ္
…. တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ေတာ့ ကုန္သြားခဲ့ၾကတာပဲ
…. ဒီ ႏွလံုးသားကို တိုက္စားျပီးေတာ့ေပါ့

ဒီလိုပါပဲေလ ခ်စ္ျခင္းဆိုတာကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားမိသူအတြက္
ဒဏ္ရာနက္နက္တစ္ခ်က္ဆိုတာ အေပါ့ပါဆံုး ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုလိုပါပဲ …
ခ်စ္၍ ခံစားရပါတယ္ …

၃။ ေမ့ပစ္ဖို႔မလိုတဲ့ အရာ ပါ … ခတၱာ ……
…..ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာမစိုက္ပဲရွင္သန္ေနတဲ့
…….ႏွစ္ရွည္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ
……… ေရေလာင္း ေပါင္းသင္ဖို႔သတိမရလည္း …….
…. လြမ္းစြတ္ျခင္းနဲ႔ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနအံုးမွာပါ ….