ညဟာ…သဘာ၀ဆန္စြာ..ပဲ…ႏူးႏူးညံ့ညံ့လင္းေနတယ္

ေလေျပတေ၀ွ႕ေ၀ွ႕..က…တေငြ႕ေငြ႕နဲ႕..ငါ့စိတ္ေတြကို..မီးေလာင္တိုက္သြင္း

မင္းအရိပ္…ဆိုရံုနဲ႕……

ငါ့ကမၻာက..ငါ့…..အနားမွ..သူ႕အလိုလုိ..

ခြာခ်ျပစ္လိုက္တယ္။

ငါ..ေငး….ေငးေနရင္း..ငါဟာငါနဲ႕ျပန္ေ၀း…

ေ၀းရင္းးးးးးနီး…ခြင့္…ရမယ္ဆို….မင္းအနားသို႕အေရာက္

အေျပးးးးေျပးလို႕သာ..ေရာက္လာခ်င္လိုက္ရဲ႕……

……ဒီစိတ္..က..အဆိပ္ေတြ..တရိပ္ရိပ္..တက္…..

ငါ…(မင္းအေၾကာင္းေတြးရင္း)….အအိပ္ပ်က္ျခင္းနဲ႕..မိတ္ဖြဲ႕ခဲ့တာ…အၾကိမ္ၾကိမ္ပါပဲ။

မနက္..ဟာ…သူ႕ဗီဇအတိုင္း……အေႏြးဓာတ္ျဖည့္လာ…..

ငါကေတာ့…ငါ့ယံုၾကည္ျခင္းေတြမွာ…အိပ္စက္

လြမ္းေမာျခင္းဆိုတာ………..တခါတခါထက္…ဘ၀ကို….

ေမ်ာ..ေစ…တတ္..ကမၻာပ်က္ေစ..တတ္

ဟုတ္တယ္…..

ကမၻာ……ပ်က္..ေစ…တတ္..တယ္

ကိုယ္သင္..ကိုယ္ၾကား..ကိုယ့္ရင္ဘတ္..စကားမ်ား

..တျဖည္းျဖည္းပ်ံ႕လြင့္.

.တကယ္ေတာ့….

အခ်စ္ဆိုတာ…..

(ငါ့အတြက္)..ဖတ္လို႕မေကာင္းမယ့္..ကဗ်ာတပုဒ္သက္သက္ပဲ

ဆက္မေရး..သင့္ေတာ့ဘူး…။

ဒီလိုနဲ႕…ဘ၀..ဟာ…တျဖည္းျဖည္း..ပစၥဳပန္မွ…ကြာက်…

..အနာဂတ္…ဆိုတာ…အတိတ္ရဲ႕အိပ္မက္……

တလွည့္စီ…တ၀က္တမ္း…

တဖက္ကမ္းခတ္ေအာင္…လိမ္..ညာ..စေတး..ရင္း……

……………ငါ..ဟာ…..

(မင္းအေၾကာင္းးးငါ့အေၾကာင္း….ငါတို႕အေၾကာင္း….)

ေတြ..ေ၀….ေတြး..ေတာ.ရင္းနဲ႕..ပဲ

ရင္ခြင္ႏွစ္ျခမ္း…အထားအသိုအမွားေတြနဲ႕..အခါခါ..ျပာက်သြားခဲ့တယ္။