“စိတ္ဓါတ္ကုိ ၾကက္ေျခခက္ျခင္း”
ေနထြက္ျပီး ေန၀င္သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာငါ့ကုိယ္ငါခ်ရပ္လုိက္တယ္။
ဒီေန႕နဲ႕မနက္ျဖန္မွာ ကုိယ္တုိင္စာတတ္ျပီး ဘာလုိ႕စာမတတ္မွဳျဖစ္ေနတာလဲ။
ကုိယ္တုိင္သိမ္ေမြ႕သလုိလုိနဲ႕ဘာလုိ႕ရုိင္းဆုိင္းသြားတာလဲ။
ေဟာ……..
တတိယႏုိင္ငံေရးသမားတဲ႕ ခပ္ရုိင္းရုိင္းႏွဳတ္ဆက္လုိက္တယ္။
မဂၤလာပါလူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ…
ကုိယ္ထူကုိယ္ထအိမ့္မက္ေတြကုိ အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ဖူးပါသလား။
ပညာတတ္ဆန္ဆန္လာဘ္စားမွဳကုိ ခြဲျခားတတ္ျပီလားး။
အျမင္မတူတာနဲ႕ေတြ႕ရင္ အတၳဳပၸတၱိစ/ဆုံး လုံးေစ့ပတ္ေစ့ေလ့လာဖူးျပီလား။
မာတင္လူသာကင္း ရဲ့ စာတုိေပစေတြ ဖတ္ဖူးျပီလားးး။
ကုိယ္ေသတဲ့အခါ ကုိယ့္သမုိင္းေကာင္းဖုိ႕ဆုိးဖုိ႕ ေမွ်ာ္ၾကည့္ဖူးပါသလား။
ႏုိင္ငံေရးေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ ဆုိလုိရင္းခြဲျခားတတ္ျပီလား။
စစ္ပြဲၾကားက အားငယ္မွဳေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ
ေလ့လာဖူးျပီလား…..။
ေဖာ္ညႊန္းျပီးဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။
မ်ဳးိဆက္တစ္ခုကို ယုံၾကည္ရင္ မ်ဳိးဆက္တစ္ခုလုိယဥ္ေက်းဖုိ႕လုိလုိက္မယ္။
အခ်ိန္ကာလကုိ ျခဳံငုံျပီး ခုိင္မာမွဳကုိ ေမြးထုတ္မေပးႏုိင္တဲ့အထဲမွာ
ငါ့ကုိလူအျဖစ္ထုဆစ္ထားတဲ႕ ႏုိင္ငံလည္းပါတယ္လုိ႕ ငါေျပာတယ္။
ေခတ္ဆုိတာၾကီးကုိၾကည့္ျပီး ေမတၱာတရားေတြလဲ ေမွးမွိန္ကုန္ျပီ။
အေရာင္ေတြထဲက ေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ အႏုပညာအျဖစ္ မဖန္တီးႏုိင္ေသးဘူး။
21ရာစုနာရီသံဟာ ႏုိက္ကလပ္ကေတးသံကုိစည္းခ်က္လုိက္ေနတယ္။
ေက်ာ္ၾကားမွဳကို မ၀တ္ဆင္ဖုိ႕ ကမၻာၾကီးက ငါကုိအမဲလုိက္ေနျပီ။
ဒီလုိနဲ႕ ကုိယ့္စိတ္ဓါတ္ကုိယ္ ငုံ႕အေသြးမွာ အားလုံးကငါ့ကုိၾကက္ေျခခက္ျပစ္လုိက္တယ္။
ဂ်စ္ပစီ(မင္းမင္း)