´´ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ “ ဥၾသတြန္သံဟာ ဂိမာႏၱတံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္တဲ့အခါ ထိုင္ေနက်ခံုတန္းေလးေပၚ အလြမ္းပန္းေတြ ပြင့္ေ၀လို႔ ´´ဥၾသ…..ဥၾသ…..“ မခြဲခ်င္ဘူးကြာ…..ကိုတို႔ေတြ ေ၀းၾကရေတာ့မယ္ေနာ္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႔ဖက္မႈေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နက္ရႈိင္းတဲ့ ႏုတ္ဆက္အနမ္းေတြ ႏုတ္ခမ္းေတြၾကားမွာ အၿပိဳင္ပြင့္ေနက် အသဲစကားပန္းေတြ သစ္ရြက္ေျခာက္လို၀ဲေၾကြ ေျမမွာခေပါ့ ´´ ဥၾသ….. ဥၾသ….. “ ကာရန္မညီတဲ့ ေလေပြရူးသံစဥ္နဲ႔ အရြက္ေတြကိုငိုခ်ရင္း အသံတိတ္ကဗ်ာရြတ္ေနတဲ့ အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းသစ္ပင္ေတြ ေလေတရူးေတြရဲ႕ သယ္ေဆာင္ရာ စိတ္ေတြလႊင့္ပ်ံ႔ အခ်စ္အာကာျပင္ အရိပ္ေအာက္မွာ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ဟာ ဂိမာႏၱတဲ့လား ´´ ဥၾသ….. ဥၾသ….. “ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မခ်စ္ခဲ့ဖူး မေ၀းခဲ့ဖူးလို႔ မခံစားဖူးေသးတဲ့ ရူးမတတ္ အလြမ္းမီးလွ်ံလံုးႀကီးေတြကို ရင္နဲ႔မမွ်ေအာင္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားေနရတာ ဂိမာႏၱတဲ့လား ´´ ဥၾသ….. ဥၾသ….. “ ဥၾသငွက္ခေလးရယ္…..အလြမ္းမီးေတြ ပိုပိုၿပီးေတာက္ေလာင္လာေအာင္ ေၾကကြဲ ေဆြးေျမ႔ လြမ္းစြတ္ဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ အသံနဲ႔ မသီေၾကြးပါနဲ႔ ေတာ့လား ´´ ဥၾသ….. ဥၾသ….. ဥၾသ….. “ ေၾသာ္…..ငွက္ငယ္ေလးရယ္ မင္းမွာလည္း မင္းခံစားခ်က္နဲ႔မင္း ရွိေနမွာပါပဲေလ….. ´´ ဥၾသ….. ဥၾသ….. ဥၾသ….. ဥၾသ….. ဥၾသ….. ( 1. Feb. tue. 2010 ) ခြန္ၾကယ္ျဖဴ /ဆီဆိုင္