တစ္ခါက အိမ္ထဲမွၾကည့္ေနတုန္း ရြယ္တူေတြ မုိးထဲေလထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေခြလွိမ့္သြား

ၾကသည္။ စက္ဘီးတာယာေဟာင္းကုိ တုတ္တုိျဖင့္ရုိက္၍၊ စက္ဘီးသံေခြအလယ္မွ တုန္ထိန္း

သံျဖင့္၊ ထမင္းပန္းကန္ျပားရြယ္ ေခြေလးကုိ ေဂၚျပားလုိဟာမ်ိဳးနွင့္ ထိန္းကာထိန္းကာ။

ေခြမ်ားသည ေရအုိင္ကုိျဖတ္နုိင္ျပီး လမ္းေပၚ အရာထင္က်န္သြားခဲ့သည္မွာ အလြန္သေဘာ

က်စရာ။ ေခြေနာက္သုိ ့လုိက္ထိန္းရေသာ အရသာမွာလည္း နွစ္ျခိဳက္ဖြယ္၊ ေျပးေနရေသာ္

လည္းလည္ပတ္နႈန္းနွင့္ လမ္းကုိၾကည့္ရင္းေမာရမွန္းမသိ

သူ လူလားေျမာက္ျပီ။ သူ လူလားေျမာက္ေၾကာင္း ေခြလွိမ့္ျခင္းျဖင့္ ျပသခ်င္သည္။

သူ ့မွာ ကုိပုိင္ေခြ မရွိပါ။ အလြန္ေတာင့္တမိပါသည္။ သူ ့ဦးေလးငယ္ ၾကင္နာစြာလုပ္ေပးေသာ

၀ါးစိမ္းေခြမွာ လွိမ့္ရအဆင္မေျပပါ၊ ေပ်ာ့လြန္းေသာေၾကာင့္ပင္။ ေနသာေသာတစ္ရက္ ဆန္ျပာ

ေသာစေကာကုိယူျပီး ေခြလွိမ့္မိသျဖင့္ အေမရုိက္ခံရပါသည္

ခု သူ ့မွာ ေခြေတြအမ်ားၾကီးရွိလာပါသည္။ ကားတာယာေခြ၊ စက္ဘီးေခြ၊ ဆုိက္ကယ္ေခြ၊

ေလယာဥ္ပ်ံဘီးေခြ၊ ဘယ္ထြန္စက္ဘီးေခြ၊ သံေခြ၊ အလႈိင္းေခြ၊ စီဒီေခြ၊ ဒီဗီဒီေခြ

သုိ ့ေသာ္ သူေဂြလွိမ့္ရေသာအရြယ္မဟုတ္ေတာ့ဟု မည္သူမည္၀ါ သတ္မွတ္ေလသည္မသိ။

သူ ့လုိအရြယ္ေတြ တစ္ေယာက္မွေဂြလွိမ့္တာ မေတြ ့ရေတာ့ပါ။

ဒါေပမယ့္ သူ ေခြလွိမ့္ခ်င္ေနပါသည္၊ ေခြပဲလွိမ့္ခ်င္ေနပါသည္။ မုိးရြာထဲ ေခြလွိမ့္ျခင္း ငယ္ငယ္

က ပုိေအးတဲ့ေဆာင္းေစာေစာကုန္စုံဆုိင္ ဟင္းခတ္တစ္ခုခု သြား၀ယ္ရျခင္းတုိ ့ကုိ အလြန္တမ္း

တမိသည္။ ယခု မုိးရြာေနပါသည္။

သူနွင့္ သက္တူရြယ္တူမ်ား ေခြလွိမ့္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလွိမ့္သည္ျဖစ္ေစ၊ သူကေတာ့ေခြပဲလွိမ့္ခ်င္

ေနပါသည္

သူ အခု ၾကီးျပင္းလာျပီ။ အိမ္ေထာင္သားေမြးကေလးမ်ားပင္ ေဂြလွိမ့္သည့္အရြယ္ ေက်ာ္လြန္

ၾကျပီ သူတုိ ့ေခြလွိမ့္ျခင္းကုိ မသိၾကေတာ့ပါ။

တစ္ရက္ သူ ့မိန္းမ မသိေအာင္ သူေခြလွိမ့္ဖုိ ့စီစဥ္ေနစဥ္ သူ ့မိန္းမ သိသြားပါသည္။

“ရွင္ ဒီအက်င့္အရသာကုိ အေတာ္စြဲလမ္းတာပဲေနာ္” သူ တီဗီဆက္ၾကည့္ေနပါသည္။ သူမ အလြန္ပင္ပန္းပါသည္။

အမ်ိဳးသမီးတုိ ့သည္အမ်ိဳးသားတုိ ့ထက္ ပိုမုိခံနုိင္ရည္ရွိသည္ဟု ခံယူသည္။တန္းတူအလုပ္

လုပ္ ရတာအျပင္ အိမ္မႈကိစၥမ်ားလည္း လုပ္ေဆာင္ၾကရပါသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ သူ ေခြ လွိမ့္

ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သူေခြလွိမ့္ပါသည္။

မေအာင့္အီးနုိင္သည့္ ဘယ္လုိမွထိန္းမရသည့္အဆုံး မုိးသည္းေနေသာ ေျမနီလမ္းထဲ တရုတ္

လုပ္စစ္ဖိနပ္ၾကမ္းကုိ၀တ္ျပီး မန္ခ်က္အကၤ် ီေပၚ ေရဘူးသုိင္းကာ သူ ေခြစလွိမ့္ပါသည္။ ပထမ

ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ေနာက္ ျမန္ျမန္စိတ္ကူးပုံရိပ္မ်ား ေျပးလႊားလ်က္ ေခြ သူ ့ေ့ရွမွာ လွိမ့္ေနပါ

သည္။ စပုတ္တုိင္ အေပါက္ကေလးမ်ား တစ္တန္းတည္း ျမင္ေနေလာက္ေအာင္ ျမန္ေနပါ

သည္။လမ္းမွာ ရွိသမွ် သူေရွာင္လႊဲနုိင္ပါသည္။ တစ္ခါတေလ ေက်ာက္တုံးမ်ားကုိ တမင္၀င္

ေဆာင့္ ေက်ာ္လႊားခဲ့ပါသည္

တစ္ေန ့ျပီးတစ္ေန ့ ေခြမွန္မွန္လွိမ့္ပါသည္။ စက္ဘီးဆုိင္မွ လြယ္လြယ္ရေသာ သံေခြခပ္လတ္

လတ္တစ္ခု။ သူ ့စိတ္ေရာင္စုံအတုိင္း ေခြကုိ ေဆးမႈတ္သုတ္လိမ္း ဒီဇုိင္းေဖာ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါ

သည္။ လမ္းခ်ိဳးတစ္ခုအေရာက္ သူ ့အရွိန္ကုိ အမီလုိက္လာေသာ ရပ္ကြက္ေက်းရြာအုပ္စုတုိ ့

မွကေလးမ်ားကုိ ေတြ ့ရသည္။

သူ ့ေနာက္သုိ ့ ကုိယ့္ေဂြနွင့္ကုိယ္ သံစုံျမည္ဟည္း လွိမ့္လုိက္လာၾကသည္။ သူတစ္ေယာက္

တည္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။

တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ ေရွာင္ရင္းတိမ္းရင္း ေစာင့္ေစာင့္ဆုိင္းဆုိင္း ေခြလွိမ့္ၾကမိပါသည္။

တကယ့္ေပ်ာ္စရာ စူးစုိက္မႈတစ္ခုပင္။

ထုိ ့ေၾကာင့္ ေခြလွိမ့္ျခင္းကုိ က်န္အရာအားလုံးထက္ သူစြဲလမ္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

အကယ္၍ သင္ေခၚသည့္ ဖုန္းဧရိယာ ျပင္ပေရာက္သည္တြင္ေသာ္ သူ ေခြလွိမ့္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါ

သည္။ေခတၱ ေစာင့္ဆုိင္းျပီးျပန္ေခၚနုိင္ပါသည္ ၊ သူေခြလွိမ့္ခဲ့ပါသည္၊ သူ ေခြလွိမ့္ပါဦးမည္။

ဤဘဒၵကမၻာ၀ယ္ ေခြလွိမ့္ျခင္းမွာ သူ ့အျမတ္နုိးဆုံးအရာ

ေရးသူ – လူဆန္း

၂၀၀၈၊ ဧျပီ