အစကတည္းက….
အေႏွာင္းမေသခ်ာခဲ႔တဲ႔ ဒီဇာတ္လမ္း…..
ငုိရမယ္မွန္းသိခဲ႔ရင္  ငါမစခဲ႔ပါဘူး……
အစကတည္းက …..
၀ုိးတ၀ါးနဲ႔ မပီျပင္ခဲ႔တဲ႔ ဒီအိမ္မက္…
မဆံုးေသးခင္ လန္႔ႏုိးရမယ္မွန္းသိခဲ႔ရင္….
ငါမမက္ခဲ႔ပါဘူး….
အစကတည္းက….
ခံစားလြယ္တဲ႔ ဒီရင္ဘတ္…
နာတတ္မယ္မွန္း သိခဲ႔ရင္…..
ငါကိုယ္တုိင္ ရင္ကုိခြဲ …
ခံစားတတ္တဲ႔ အသဲႏွလံုးကုိ
ထုတ္ထားခဲ႔လုိက္တယ္….
အခုေတာ႔ကြယ္….
ဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးပဲ ျပန္ဖြင္႔ရမလား..
ႏွလံုးလမ္းေၾကာင္းမွာ ….
ကၽြန္းခံေနတယ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕…..
ဘာပဲေျပာေျပာ တကယ္ပါ…..
ငါ႔ရဲ႕အျဖစ္ဟာ ရွိတ္စပီးယားရဲ႕
ျပဇာတ္ထဲကလို ဇာတ္သိမ္းမလွခဲ႔တာေတာ႔
ေသခ်ာပါတယ္….