ကြ်န္ေတာ္ … ျဖစ္ပ်က္ဖူးတဲ့ အတိတ္ထဲ
မ်က္စိလည္ လမ္းမွားလို့ ဒဏ္ရာထပ္ရခဲ့တယ္

ဟိုတစ္ေန့က …ယမန္ေန့က …. မေန့က
သူ႔အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕
ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ ျဖစ္ခဲ့တယ္
အာရံု တစ္ခုလံုး ခ်ဳပ္ကိုင္ခံလိုက္ရတယ္။
ေမ့ေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ
တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုျပီး တစ္ခု ၀င္လာ
ဒဏ္ရာေတြ က်က္ေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ
တစ္ခုခုနဲ့ ၀င္ေဆာင့္ခံလိုက္ရတယ္။

အတိတ္က ၿငိစြန္းခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေၾကာင့္
ေရာက္လုဆဲ စိတ္ကူးယဥ္နန္းေတာင္ထဲက
ဆြဲခ်လည္း ခံရတယ္။

ေနာင္တလည္း မရခ်င္ေတာ့ဘူး
ေနာင္လည္း မ တ ေတာ့ဘူး……..

အတိတ္အေၾကာင္းလည္း ကဗ်ာ မစပ္ၾကပါနဲ့ေတာ့
စကားမစပ္ စကားထဲလည္း ထည့္မေျပာၾကပါနဲ့ေတာ့
ေမးလည္း မေမးၾကပါနဲ့ေတာ့
အားလံုးကို ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကစိ့ု။

ဇာတ္သိမ္းခန္းကို ျပင္ဆင္ရင္းကပဲ
ငါက အဓိက ဇာတ္ရုပ္ေနရာကို ျပန္ျပန္ေရာက္သြားသလို
ဒီအေၾကာင္း ဒီကဗ်ာကိုပဲ ဆက္ေရးေနမိ……..။။။

ကြ်န္ေတာ့ ကဗ်ာကို လာဖတ္တဲ့ ေရာင္းရင္းမ်ားအားလံုးကို အစဥ္ေလးစားလွ်က္
ကတံုးေလး။