ဘာမွမဟုတ္တာေလးနဲ ့
လမ္းေဘးေရာက္ကေတာ့မလား….
ဘာမွမဟုတ္တာေလးနဲ ့
ငါ့ဘ၀စေတးရေတာ့မလား….
ေအးေပ့ါ…ငါကုိယ္တိုင္ကလည္း
ဘာမဟုတ္တာေလးဆိုတာကိုပဲ
အတည္ေပါက္…အဟုတ္ၾကီးနဲ ့…လုပ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ
မွားသြားျပီးမွ…ေနာက္လွည့္ၾကည့္လည္း
အရွံဳးဇာတ္ကားတစ္ခုအား…အနက္ေရာင္ပိတ္ကားမွာပဲ….ျမင္ႏိုင္ေတာ့မယ္။
ငါမွားခဲ့ပါတယ္…
ငါအရမ္းမွားသြားျပီ။

လူေတြေျပာေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ
အခ်စ္ကိုရင္ခုန္တတ္ခဲ့တဲ့ေကာင္လည္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး
အရက္ေသာက္…ဘီယာေသာက္…ေဆးလိပ္ေသာက္နဲ ့
အေပ်ာ္အပါးကိုစုံစုံလင္လင္ေသာက္ခဲ့တဲ့ေကာင္လည္းမဟုတ္
အဲ့လိုေျပာရင္ငါ့ကုိ…လူလိမၼာေလးလုိ ့ထင္မလား
တကယ္ေတာ့…ငါဟာ
အတၱေတြ၊မာနေတြ၊အရြဲ ့တိုက္တတ္တဲ့စိတ္ေတြနဲ ့
အမွားေတြကုိ…သိလ်က္နဲ ့…တတ္နင္းေနတဲ့သူပါ။

ငါမွားတာကတစ္ခုထဲပါ
ငါ့အမွားေတြကိုေထာက္ပံ့ေနတဲ့ပတ္၀န္းက်င္ကို
ငါမရုန္းထြက္ႏိုင္ေသးသေရြ ့ေတာ့
ငါဆက္မွားေနမွာပဲ…
ထြက္သြားဖို ့ငါ့မွာသတိၱမရွိသေရြ ့ေတာ့
ငါဆက္မွားေနမွာပါပဲ
တကယ္တန္းေတာ့..
ငါ့ဘ၀ပထမအဆင့္၊တကၠသိုလ္၀င္တန္းမွာ
အမွားမကင္းတကင္းနဲ ့ေအာင္ခဲ့ေပမဲ့
အခုေတာ့…ငါေရာက္ေနတဲ့…ပထမႏွစ္ေလးကိုေတာင္
ငါဆုံးရွဳံးကေတာ့မယ္…
မျဖစ္ခ်င္ဘူး
မျဖစ္ခ်င္ေသးဘူး…
ငါ့စိတ္နဲ ့ငါ့ကိုယ္ေတာင္မကပ္ေတာ့ဘူး
ရူးေနျပီလားမေျပာတတ္ေတာ့ဘူး
စိတ္ရဲ ့ေစရာ…ခံစားခ်က္ရွိရာ…
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြကိုပဲ
ရင္ဖြင့္ခ်မိေတာ့တယ္…
ငါတစ္ဖန္ျပန္ႏိွဳးထဖို ့
                 ႏွဳိးၾကားဖို ့ဆုေတာင္ေပးပါ…ဆုေတာင္းေပးၾကပါ…

မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေတာ့တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
ရက္က်န္ေလးေတြေတာ့ရွိပါေသးတယ္…
စိတ္ၾကြင္းစိတ္က်န္ေလးေတြလည္းရွိပါေသးတယ္…
ဒါေပမဲ့…တစ္ခုပဲ
“အမွားေထာက္ပံ့သူေတြ”ကလည္းအရင္အတိုင္းပဲရွိေနေသးတယ္။
                                                                                   (10:38)A.M