မေသခင္ေလးမွာ ဆရာေတာ္တပါးမွာခဲ့တာ  –
ငါ့မ်က္စိေတြ ျပာလာျပီ..
ငါ့ခႏၶာကို ၾကည့္ထားၾက..
ခႏၶာရွိတဲ့လူတိုင္း တေန႔ ဒီလိုပဲ ခံၾကရဦးမယ္ ။
ေသျခင္းတရား… ၾကီးသူ ငယ္သူမဆိုင္ပါ
သတိတစ္ခ်က္ထား ေကာင္းမႈတစ္ခါျပဳမိေစ
ကၽြန္ေတာ္တို႔မ်က္စိေတြ မျပာခင္…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခႏၶာ မေအးမစက္ မေတာင္းတင္းခင္…
ေသျခင္း တံခါးမေခါက္ခင္ေလးေပါ့ ။
ငါသည္ မုခ်ေသရမည္ အခ်ိန္ပိုင္းတြင္းသာလိုေတာ့သည္
သစ္ပင္ၾကီးက တရားေတြျပ
ငယ္တဲ့သစ္ရြက္လည္းေၾကြ ၊ ၾကီးတဲ့သစ္ရြက္လည္းေၾကြ
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီကမၻာေပၚ ၊ ေသေနၾကတဲ့ ကေလးေလးေတြ
ေသေနၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရြယ္ေတြ သတင္းစာမ်က္ႏွာအျပည့္…။
တရားဆိုတာဘာလည္း ?
အသက္ေတြၾကီး အရိုးေတြ ေျပာင္း ခါးေတြေညာင္းမွ စြဲကိုင္သင့္တဲ့အရာ ?
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမတ္ဘုရား
ႏုနယ္နယ္မွာေတာထြက္တယ္
ဓမၼအလင္းရွာဖို႔….
သိေစဖို႔ရာေဟာခဲ့တယ္
ေဟာသည္မွာ ၃၈ ျဖာမဂၤလာ ၊
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန ၊
ကုသိလ္ဖို႔ရာေဟာခဲ့တယ္ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ
လုိရင္းခ်ဳပ္ေတာ့
ကုိယ္ ၊ႏႈတ္ ေလးကို ေစာင့္ထိန္းကြယ္ – ဒါကသီလ
စိတ္ကေလးလည္းေဖြးေစကြယ္ – ဒါက ဘာ၀နာ
ရွင္းလင္းဖို႔ရာေဟာခဲ့တယ္
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ…..
ခ်စ္သား/ခ်စ္သမီးတို႔ မေမ့မေလ်ာ့မေပါ့မဆေသာ သတိတရားျဖင့္ ေနထိုင္္ၾကကုန္ေလာ့……..။