မခိုင္ခံ့တဲ့ တံတားက်ိဳးတခုေအာက္ လမ္းေလွ်ာက္မိသူလို

အဆံုးသတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိခ်ိန္ေပါ့

မိုးရြာရြာ ေနပူပူ ဒီထီးရိပ္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္လံုး

မလံု႕တလံု႕ခိုခဲ့ဖူးတယ္….။

တေယာက္တည္းမလဲဖို႕

တေယာက္လက္ကို တေယာက္ဆုပ္ကိုင္

ဒီေရေသာက္ျမစ္ရဲ့ေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္လံုးဘ၀ေတြ

ဖြာလန္ၾကဲခဲ့ဖူးတယ္….။

တေယာက္ခလုတ္တိုက္တာနဲ႕

တေယာက္က ဖန္ခြက္က်ကြဲတဲ့အျဖစ္

လင္းသစ္ေ၀ျမတဲ့ အရုဏ္ဦးပန္းတို႕သိရင္ ရီေလာက္ရဲ့…။

ေဘာက္ဖက္ဘ၀ကတည္းက

တေယာက္နဲ႕တေယာက္ လိပ္ျပာျဖစ္ဖို႕ ဆုေတာင္းခဲ့ရတာ

အေရာင္မစံုရင္ေနပါေစ

အတူပ်ံသန္းခြင့္ရရင္ပဲ ေက်နပ္ျပီ…။