Home
Post Masterpiece
Register
Login
ဘယ္သူႏိုင္တယ္မမွန္းႏိုင္တဲ့ပြဲ
တစ္ဖက္သတ္လား ႏွစ္ဖက္သတ္လား
မိတ္ေဆြရဲ႕ မိတ္ၿဖစ္ေဆြၿဖစ္စကား
ငါ့ကိုအသြားေစတယ္။
မေသာက္ၿဖစ္ေသးဘူး
ခြက္ကိုၿပန္ခ်ထား။
တကယ္ေတာ့ဒါဟာဇာတ္လမ္း
လူသားပီသေနေသးေသာအေၾကာင္း
ဟုတ္ကဲ့ဒီလိုပါဗ်ာ
သူမေနထိုင္တဲ့ၿမိဳ႕ကေလးဟာ ေနမဝင္ဘူး၊
မွတ္တိုင္ေတြမွာႀကက္ဖတံဆိပ္ရိွတယ္၊
ေလရဟတ္ေတြနံေဘးလမ္းကေလးရိွတယ္၊
ဆူညံသံလမ္းမွာမၾကားရ
လမ္းမွာဖုန္းေၿပာရင္ေဘးမွာရပ္ေနရင္းနဲ႕
နာမည္ေလးေတာ့ထားခဲ့ပါဗ်ာ
ကိုယ္တိုင္ကေတာ့သူလိုကိုယ္လို ပါပဲ
သူမအၿမင္မွာတမ်ိဳးထူးဆန္းခ်င္ေနရဲ႕
ခုႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ရက္ နဲ႕ ပန္းစည္းပံု post card တစ္ခု။
ရန္ကုန္ကိုသိပ္မလြမ္းအား
က်ြန္ေတာ္စိုးရင္ သူမကမိုးမယ္ေပါ့
ေကာင္းကင္ျကီးလိုပဲ အရာရာမိုးမိုးသြားတယ္
ေႏြဦးမဟုတ္ေသး သစ္ရြတ္မ်ားလိုငါေၾကြခဲ့ေပါ့
႐ွစ္မ်ဥ္းေစာင္းႏွစ္ေထာင့္ရွစ္မွာတုန္းကလို။
တခါတေလ ဟန္မက်တက်စတိုင္မက်တက်
လူတစ္ေယာက္မိုးေပၚပ်ံနိုင္တယ္
ဆိုရင္ေတာင္သိပၸံနည္းက်လားစဥ္းစားခ်င္ေသးတယ္
တကယ္ခ်စ္သလားက်ေတာ့ခဏခဏေမးတယ္။
သဘာဝနဲ႕မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ေၿပာရ
မဟာပုရိသဝါဒမဟုတ္ေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာအာမခံရ။
ႏို႕သဘာဝဆိုတာဘာလဲ
ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ေၿပာသလို
“မိန္းမဆိုတာ မိွန္းနဲ႕ထိုးၿပီး မ,ထားတာလား”
“ကၽြန္မရဲ႕နံႀကားကရွင္ထိုးသြင္းတဲ့လံွေသြးနဲ႕
ရွင့္ကိုကၽြန္မေခၽြးသိပ္ေပးပါ့မယ္”
ေသခ်ာမႈကိုေသခ်ာမွန္းသိတဲ့ရယ္သံ…။
ကဗ်ာဆရာဆိုတာဘယ္တုန္းကမွေထာင့္မက်ိဳးခဲ့ဘူး ။
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မၿဖစ္သူတစ္ေယာက္
ၾကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေၿပာခြင့္မရိွဘူးလား။
ပင္လယ္ဇင္ေရာ္ေတြကေတာင္ငါ့ကိုမေၾကာက္ၾက
သစ္ရြက္ေၾကြလိုလြင့္ပ်ံခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားေရ မင္းလဲသူလိုကိုယ္လိုပါပဲလား
ပေဟဋိတစ္ခုအေၿဖေပၚသေလာက္ေတာင္မေလးနက္ေတာ့ဘူး။
ခံစားမႈဟာ သစ္ရြက္ေၾကြေတြနဲ႕သာထုတ္ပိုးခံရတဲ့ည
ေနာက္ထပ္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး
တကယ္ေတာ့ဒါဟာ ဇာတ္လမ္းပါ
ဇာတ္လမ္းဆိုတာ ဇာတ္လမ္းပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ
စိုင္းဝင္းၿမင့္ရဲ႕သစ္ရြတ္ေၾကြလို
“မင္းထားခဲ့တဲ့တရားဓမၼေပါ့ တၿခားတစ္ေယာက္နဲ႕အိုမင္းသြားရေလတယ္” ။ ။
Comment #2
😛
By: ei lay at Sep 4, 2012
Comment #1
ေရးသားထားပံုနဲ႕ စကားလံုးေလးေတြကိုႏွစ္သက္မိပါ၏