ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ့ စပ်စ္သီးေတြက ပိုခ်ဥ္ခဲ့တာလား…
ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ့ စိတ္ကူးေတြကပဲ ပိုယဥ္ခဲ့တာလား…
တကယ္ဆို
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က အသုံးမက်ေသးတာ
ကမာၻက ကိုယ္မရွိလို႔ျဖစ္ေပမဲ့
ကိုယ္က ကမာၻ မရွိလို႔မျဖစ္ဘူး။
ကာရံမရွိတာကို ကဗ်ာလို႔ မသတ္မွတ္ခ်င္ရင္
ဒါဟာကဗ်ာမဟုတ္ဖူး…။
ဒါေပမဲ့ခ်စ္သူ…
မင္းအတြက္ရည္စူးျပီးဒီစာကိုေရးပါတယ္
မင္းနားမလည္မွာငါသိလဲ
ငါရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး
တကယ္ဆို
ခ်ဥ္ေနတဲ့စပ်စ္သီးေတြနား ငါေနခဲ့မိတာ…
ယဥ္ေနတဲ့စိတ္ကူးေတြၾကား ငါေပ်ာ္ခဲ့မိတာ…။