(၁)

  အခုခင္ဗ်ားအေရွ႕မွာ မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္။ သူကခင္ဗ်ားကို  ကမာၻေပၚမွာဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူးတဲ့ ျပကြက္ဆန္းတစ္ခုကို ျပသမွာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေျပာတယ္။အဲဒါ ကခင္ဗ်ားရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ခင္ဗ်ားစိတ္ကို ယာယီေဖ်ာက္ျပဖို႕ပဲ ။ ခင္ဗ်ားကအဲဒါကိုလက္မခံဘူး။ ဒါဟာဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕ခင္ဗ်ားထင္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မ်က္လွည့္ဆရာဟာ စကားမ်ားၾကတယ္ ။ ေနာက္ဆုံးမွာ မ်က္လွည့္ဆရာဟာေဒါသ ထြက္လာျပီး ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ထဲ မွာ ခိုေအာင္းေနတဲ့ စိတ္ကို ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ တယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ..စိမ္းေရႊေရႊ ရနံပါတဲ့ မီးခိုေငြ႔႕ေတြဟာ ထြက္ေပၚလာျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕မ်က္စိေရွ႕မွာပဲ မ်က္လွည့္ဆရာလည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ အခုအခန္းထဲမွာ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္း။ စိတ္မရွိတဲံခႏၵကိုယ္နဲ႕ ။ မၾကာမီမွာ ပဲခင္ဗ်ားဟာ ေနရထိုင္ရခက္လာတယ္။  စိတ္မရွိတဲံအတြက္ ခင္ဗ်ားဘာမွေတြးေတာလို႕မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ ။ ခင္ဗ်ားတစ္ခုခုကို ေတြးေတာဖို႕က်န္တိုင္းမွာ ဘယ္ကစေတြး ရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အခုခင္ဗ်ားအေတြးေတြ ဟာဗလာျဖစ္ေနျပီး အဲဒီဗလာထဲမွာလည္း ဘာမွရွိမေနဘူး။ ဘာမွမရွိေတာ့ဘယ္သူမွခိုးလို႕ မရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ္ရင္ထဲမွာဟာသလိုလို ။ေပါရႊတ္ရႊတ္ၾကီးျဖစ္ေန သလို  အရသာမရွိသလိုျဖစ္ေနတယ္။  ဒါနဲ႕ပဲ ခင္ဗ်ားဟာ ေပ်ာက္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားစိတ္ကိုျပန္ရွာဖို႕ ရပ္ကြက္ထဲထြက္လာတယ္ ။ ျပီးေတာ့ရွာတယ္။ လမ္းေတြေပၚမွာရွာတယ္။ အိမ္ေခါင္းမိုးေတြ ေပၚမွာရွာတယ္။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာကားေတြ ေပၚမွာရွာတယ္။ အိမ္သာေအာက္မွာရွာတယ္ ။ခ်ဳံပုပ္ထဲမွာရွာတယ္..။ေလထုထဲမွာ ရွာတယ္.။ ဓာတ္မီးတိုင္ေပၚရွာတယ္။ ရွာတယ္ ။ ရွာတ.ယ္။ခင္ဗ်ားဆက္ရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား မေတြ႕ ဘူး. မေတြ႕ေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ထပ္ရွာတယ္။ တစ္ေနရာအေရာက္မွာ ရန္ပြဲတစ္ပြဲ ေတြ႕လို႕ ခင္ဗ်ားဟာ ရန္ပြဲထဲမွာ စိတ္ကိုရွာတယ္…။ အဲဒီရန္ပြဲ မွာ လူ ၆ ေယာက္ပါ၀င္ျပီး ၁ေယာက္တည္းကို ၅ေယာက္က ၀ိုင္းရိုက္ေန တာျဖစ္တယ္.။ ခင္ ဗ်ားမွာစိတ္မရွိလို႕  ရန္ပြဲအေပၚ မွာ ဘာစိတ္ခံစားခ်က္မွရွိမေနဘူး..။ ခင္ဗ်ားဥႈီးေႏွာက္ကတစ္ေယာက္ခ်င္း စီမွာ ခင္ဗ်ားစိတ္ ကိုျပန္ ရွာ ဖို႕ ပဲ သိေနတယ္…။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲအရိုက္ခံေနရတဲံသူ က ခင္ဗ်ားကိုလက္ညႈိး ထိုးျပီး ” သူပဲ သူ ပဲ ခင္ဗ်ားတို႕ရွာေနတာသူ ပဲ ။ သူမွာ လူစိတ္ မရွိဘူး ” လို႕ေအာ္ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႕ လူအုပ္ၾကီး က ခင္ဗ်ားဆီ၀ိုင္းလာျပီး  မင္းမွာလူစိတ္ ရွိလားလို႕ ေမး တယ္…။ ခင္ဗ်ား က မရွိဘူးဘူး။ ေပ်ာက္သြားလို႕လိုက္ရွာေန တာ လို႕ ေျပာ တယ္…။ ဒါနဲ႕ပဲ လူအုပ္ၾကီး က ခင္ဗ်ား ကို၀ိုင္းရိုက္ၾကတယ္.။ ခင္ဗ်ားဟာ မၾကာမီမွာပဲ လူ အုပ္ၾကီးေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ားမနာက်င္ပါ ဘူး….။ ခင္ဗ်ားမွာနာက်င္တတ္တဲံစိတ္ အခံမရွိဘူး.။ ဒီေလာက္၀ိုင္းရိုက္ေနတာေတာင္ခင္ဗ်ားတစ္ခ်က္ကေလးမွ မညည္းဘူး ။ ေနာက္ ဆုံး ေတာ့ လူ အုပ္ၾကီးဟာလက္ ေလွ်ာ့လိုက္ျပီး  ခင္ဗ်ား ကို တစ္ေယာက္တည္း ဒီအတိုင္းထား ပစ္ ခ့ဲၾကတယ္။ ခဏေနေတာ့ခင္ဗ်ားျပန္ထ လာတယ္ ။ ျပီးေတာ့ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္တယ္။ 

(၂)

ခင္ဗ်ားပင္လယ္ကမ္းေျခဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္….။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ က ကိုယ့္ ကိုယ္ကို သတ္ေသဖို႕ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဘ၀က်မွ စိတ္ သစ္လူသစ္ နဲ႕ ျပန္ေနဖို႕ခင္ဗ်ား ၾကိဳးစားေနတာျဖစ္တယ္ ။  ဒီလိုနဲ႕ပဲခင္ဗ်ားဟာ ပင္လယ္ထဲဆင္းလိုက္တယ္။ ေရထဲေရာက္သြား ျပီး ေသမလို လုပ္ခါနီးမွာ မွ ခင္ဗ်ားမွာ သတ္ေသခ်င္စိတ္ မရွိဘူး ျဖစ္ ေန တယ္…။ ဘယ္လို ပဲ ၾကိဳးစား ၾကိဳးစား ေသခ်င္ စိတ္ ကထြက္ ေပၚမလာဘူး..။(  ခင္ဗ်ား ဟာ ေနာက္ဘ၀ ရွိ ျခင္း မရွိျခင္း ကို သံသယ ၀င္ေနျပီးေတာ့ ရွိခဲ့မယ္ ဆို ရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားမွာစိတ္ မပါ သြားတဲံ အတြက္ ရုပ္ ၾကီး သက္ သက္ ဟိုဘက္ ဘ၀ ေရာက္ သြားရင္ ခင္ဗ်ားစိတ္ကိုထပ္ ျပီး ရွာ ရ ေနရဦး မယ္။ ေတာ္ ၾကာ ခင္ဗ်ား လို ရုပ္ ရွာ ေနတဲ့ စိတ္ တစ္ ခု လည္းရွိေနဦး မယ္ ဆိုရင္ မေတာ္တ ဆ .. ခင္ဗ်ား ရဲ႕စိတ္ဗလာခႏၵာ ကိုယ္မွာ လာ ၀င္ေန မွ ျဖင့္ ေနာက္ ဘ၀က်မွ စိတ္နဲ႕လူ နဲ႕ မကပ္ ပဲ ဒုကၡ ေရာက္ဦး မယ္…။) ဒါနဲ႕ပဲ ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား ဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ ကို ျပန္ ရွာေနတာအမွတ္ ရသြားျပီး ကမ္း ေျခ ေပၚ ကို ျပန္ တက္ လာ တယ္…..။ ႕ကမ္းေျခ ေပၚ ေရာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေျခရာ နဲ႕ အတူ ဘုရား သခင္ ရဲ႕ ေျခရာ  ကို ေတြ႕တယ္…။ ခင္ဗ်ားဟာအဲဒီေျခရာ အတိုင္း  ဆက္ ေလွ်ာက္ လာ ခဲ့ တယ္…။ တစ္ေနရာမွာ ေျခရာ ဟာ တစ္ စုံ တည္း ျဖစ္ ေနျပီး ခင္ဗ်ားဟာ ဘုရားသခင္ ကို ခ်ီ ပိုး ထား တယ္။ ( အဲဒီေနရာဟာ ခင္ဗ်ားအခုေရာက္ေနတဲံ ေနရာျဖစ္တယ္ ) ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ ၾကီး ကို ခ်ီထားေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ဟာ စိတ္ အပန္းၾကီး ပုံ မရ ဘူး။ ခင္ဗ်ားဟာ ဘုရာ းသခင္ ကို ေအာက္ျပန္ခ်လိုက္ျပီး ဘ၀ရဲ႕ ဘယ္ အစိတ္အပိုင္း ေတြ မွာ အခုလို ခ်ီ ပိုး ခဲံရ ပါ သလဲလို႕ ေမး လိုက္ တယ္။ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနတဲံ အခ်ိန္တိုင္း လို႕ ဘုရားသခင္ ျပန္ မေျဖပါဘူး ။ မင္းဘာသာမင္း စဥ္းစားလို႕ ေျပာ တယ္။ ဒါ နဲ႕ ခင္ဗ်ား  ျပန္ စဥ္းစား တယ္။ ဒါ ေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ဟာ ခင္ဗ်ား အတိတ္ ကို ျပန္ စဥ္းစားလို႕မရ ဘူး ။ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အတိတ္ကို ခင္ဗ်ား မသိ ဘူး ျဖစ္ေန တယ္။ တစ္ ကယ္ ေတာ့ ခင္ဗ်ား ဟာ အတိတ္ ကို  ေဖ်ာက္ ဖ်က္ ပစ္ ႏိုင္ တဲံလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ ျပီး ခင္ဗ်ား အတိတ္ကို ခင္ဗ်ား ကိုယ္ တိုင္ ပဲ ေဖ်ာက္ ပစ္ ခဲ့ တယ္ ။ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ ပဲ ပင္ လယ္ လိႈင္းတစ္ခုေရာက္လာျပီး ခင္ဗ်ားေျခရာေရာ၊ ဘုရားသခင္ေျခရာေရာ ၊ ဘု ရားသခင္ ဆို တာပါ ေပ်ာက္ကြယ္သြား တယ္….။

(၃)

ခင္ဗ်ားဟာ တစ္ ကိုယ္ တည္း လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း နဲ႕ အလြန္ အႏၵရာယ္ မ်ား တဲ့ေတာအုပ္ၾကီး တစ္ခု ထဲ ေရာက္သြားတယ္ ။ ေတာအုပ္ၾကီး က ေမွာင္မဲခ်မ္းစိမ့္ေနျပီး တစ္ ခါ တစ္ ရံမွာ သားရဲ တိရိစာၦန္ ေတြရဲ႕ ေအာ္သံကို ၾကား ရ တယ္..။ တစ္ ကယ္ ကသားရဲ တိရိစာၦန္ေတြရဲ႕ ေအာ္ သံ နဲ႕ မတူ ပဲ  ေၾကာက္စရာ သရဲကားေတြထဲကအသံနဲ႕ပိုတူတယ္ ။ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ားဟာ ေၾကာက္စိတ္္မရွိပဲ ေတာ ထဲ က လမ္းအတိုင္း ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ တယ္။ တစ္ျဖည္း ျဖည္း ေလွ်ာက္လာရင္း ညေနေစာင္းလာတဲ့ အခါ  ခင္ဗ်ားအနားယူဖို႕ လို အပ္ လာခဲံ တယ္။ ေတာတြင္းလမ္းကေလးရဲ႕အဆုံးမွာ သစ္လုံးေတြ နဲ႕ တစ္ခန္းတနား တည္ေဆာက္ထားတဲံ သစ္လုံးအိမ္ကေလး ကို ေတြ႕ တယ္…။ သစ္ လုံး အိမ္ကေလး ရဲ႕ တံခါးဟာ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ပြင့္ေနျပီး အထဲမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ခရမ္းေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး လင္ းေနတယ္.။ အထဲမွာေတာ့တစ္ေယာက္မွ ရွိေနပုံ မေပၚဘူး…။ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ား စိတ္ ကို ရွာ ဖို႕ နဲ႕ အနား ယူဖို႕ အတြက္ သစ္လုံး တံခါး ကို တြန္း ဖြင့္၀င္လိုက္ တယ္..။ အထဲ ေရာက္ တဲံ အခါ ခင္ဗ်ား ဟာ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အိမ္ကို ျပန္ ေရာက္ေနျပီး  မ်က္လွည့္ ဆရာ က ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ခင္ဗ်ား ကို ျပံဳးျဖဲ ျဖဲၾကည့္ေန တယ္။ ျပီးေတာ့ေတြ႕ခဲ့လားလို႕ ေမး တယ္.။ ခင္ဗ်ားကမေတြ႕ခဲံဘူးလို႕ျပန္ေျဖတယ္။ အဲဒီ ေနာက္မ်က္လွည့္ဆရာဟာ ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္ လက္ေဆာင္ေပး ခဲ့ျပီး အဲဒါစိတ္ၾကည့္မွန္ ျဖစ္ တယ္လို႕ ေျပာ တယ္။ ေနာက္မွ ျပန္ လာဦး မယ္ လို႕ ႏႈတ္ ဆက္ရင္း မ်က္လွည့္ဆရာ ျပန္ သြားတယ္ ၾကည့္ျဖစ္ ေအာင္ ၾကည့္ ဖို႔လဲ ခင္ဗ်ား ကိုမွာသြားတယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ မွန္ကို ဖုန္သုတ္လိုက္ျပီး မွန္ထဲမွာ ခင္ဗ်ား စိတ္ ကိုရွာ တယ္…။ ခင္ဗ်ား စိတ္ ကို မေတြ႕ဘူး။ ခင္ဗ်ား အေဖရဲ႕ စိတ္ ၊အေမရဲ႕ စိတ္ ၊ ခင္ ဗ်ားသိသူအားလုံး ရဲ႕ စိတ္ကို မွန္ ထဲမွာ ေတြ႕ေန ေပ မယ့္ ခင္ဗ်ား စိတ္ ကို ေတာ့ ခင္ဗ်ားမေတြ႕ ဘူး။ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ပ်င္းလာလို႕ စာပြဲေပၚက စာအုပ္ ကို လွန္ၾကည့္တဲံအခါ.. ေဘာ့ဂဲ ရဲ႕ သဲစာအုပ္ ျဖစ္ ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား အဲဒီ စာအုပ္ရဲ႕အစကို ရွာ တယ္ မေတြ႕ ဘူး ။ အဆုံး ကို ရွာ တယ္ မေတြ႕ ဘူး ။ ျပီးေတာ့ စာ အုပ္ကို ၾကံဳရာ က်ပန္း လွန္ တယ္။ ေရာက္သြားတဲံ စာ မ်က္နွာ ကို အမွတ္ တစ္ခု ျခစ္ ျပီး  အဲဒီ အမွတ္ ကို ျပန္ ရွာ တယ္ ။ ခင္ဗ်ား မွတ္ ထားတဲ့ ေနရာကို ခင္ဗ်ားျပန္မေတြ႕ ဘူး။ စာရြက္ေတြ လွန္ တိုင္း မွာ အေပၚစာမ်က္ ႏွာေတြ ေအာက္ ေရာက္သြားျပီး ေအာက္ကစာ မ်က္နွာ ေတြ အေပၚ တက္ လာသလို ပဲ ျဖစ္ေန တယ္…။ သဲစာအုပ္ ဟာ အဆုံး အစ မရွိ ဘူး။ ၾကာ ေတာ့ခင္ဗ်ား လက္ ေညာင္း သြားျပီး စိတ္ၾကည့္မွန္ ကို ျပန္ ၾကည့္ တယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ ကို မေတြ႕ဘူး ။ ျပီးေနာက္ စာ အုပ္ ထဲမွာ ခင္ဗ်ား ျခစ္ ထားတဲံအမွတ္ကို ျပန္ ရွာ တယ္…။ အစ ကို ရွာ တယ္ ။ အဆုံး ကို ရွာ တယ္၊ မွန္ထဲမွာ ခင္ဗ်ား စိတ္ ကို ရွာ တယ္။ ေနာက္ ေတာ့ ခင္ဗ်ား အိပ္ငိုက္လာျပီး   အိပ္ေပ်ာ္သြား တယ္…။ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေတာ့ အိပ္ မက္ မမက္ ပါ ဘူး ။ ျပန္ႏိုး လာတယ္။ ျပန္ ႏိုးလာေတာ့ အိပ္မက္ကို ၾကည့္မွန္ထဲမွာေတြ႕တယ္။ ေဘာ့ဂဲ ရဲ႕ သဲစာအုပ္မွာေတြ႕တယ္။သစ္လုံးအိပ္မွာေတြတယ္။ ေတာ ထဲမွာေတြ႕တယ္ ဘုရားသခင္ဆီမွာေတြ႕တယ္။ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာေတြ႕ တယ္။လူ အုပ္ ၾကီး ဆီမွာ ေတြ႕ တယ္။ ခဏေန ေတာ့အိမ္တံခါးေခါက္ သံၾကားျပီး  ခင္ဗ်ားဆီကို လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။

(၄)
 အဲဒီလူဟာမ်က္လွည့္ဆရာျဖစ္ျပီးေတာ့ ကမာၻမွာ ဘယ္ တုန္း ကမွ မရွိ ခဲ့ဘူး တဲံ ျပကြက္ ဆန္း တစ္ခု ကို အခု ခင္ဗ်ား ကို ျပသမွာျဖစ္ တဲံ အေၾကာင္း ေျပာ တယ္။

ေအာင္ထက္ဦး