ေသခ်ာနားစိုက္ေထာင္ေပမယ္႔

စကားသံေတြက တိုးတိတ္လြန္းတယ္ …

ေရရာမႈေတြ လစ္လပ္ခဲ႔တာမဟုတ္ပါဘူး

ေသခ်ာၿခင္းကို သီခ်င္းလုပ္ဆိုဖို႔

တစ္ခဏေလး ေမ႔ေလ်ာ႔ခဲ႔ရံုပါ …

အပိုင္းအၿခားေတြ ေသခ်ာမသိခဲ႔ေပမယ္႔

အဲဒီအရပ္က အေ၀းၾကီးဆိုတာ

ငါမွန္းဆခဲ႔ရံုပါ …

ေလၿပည္ညင္းေတြ တိုက္ခတ္တိုင္း

တစ္ခ်ိန္က ညေနခင္းက ၿပန္ၿပီးအသက္၀င္ေနသလိုပါပဲ …

ခ်စ္သူေရ …

တကယ္ေတာ႔ ငါဟာ ကႏၱာရ ထဲက

ငါးေလးတစ္ေကာင္ပါကြယ္ …

အဆံုးသတ္ကို သိရဲ႔သားနဲ႔

ကိုယ္႔မ်က္ရည္ထဲမွာ ကိုယ္ကူးခတ္ေနရင္း

နင္႔ကိုအၿမဲ ေပ်ာ္ေနေစခ်င္ခဲ႔တာ

အၿဖဴေရာင္ေတြ စြန္းထင္းေနတဲ႔ ငါ႔ရဲ႔ အတၱတစ္ခုပါကြယ္ …

ေၿပာင္းလဲေနတဲ႔ အခ်ိန္နာရီေတြေအာက္မွာ

တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္တိုင္း မွန္းေမွ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ

မေၿပာင္ေၿမာက္တဲ႔ ဟာသတစ္ခုလို႔ နင္ထင္ေကာင္းထင္လိမ္႔မယ္ …

သတိရေနရဲ႔လားလို႔ နင္ငါ႔ကိုုုု

တစ္ခါမွ ေမးမၾကည္႔ဘူးတာ

ငါမအံ႔ၾသတတ္ခဲ႔ေတာ႔ပါဘူး …

အေၾကာင္းအရာေတြ မရွိေပမယ္႔

အခ်ိန္ရွိတိုင္း ငါနင္႔ကိုလြမ္းတယ္ …

နင္မရွိတဲ႔ မနက္ခင္းေတြ

နင္႔စကားသံေတြ မၾကားႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ ညေနခင္းေတြ

အခုခ်ိန္မွာ နင္႔ကိုပဲ စိတ္ကူးရင္း သတၱိရွိရွိၿဖတ္သန္းေနပါတယ္ …

မညီမွ်ၿခင္းရဲ႔ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ

ငါ႔ခံစားခ်က္ေတြ နင္နားလည္ဖို႔ကေတာ႔ ……………………..