ဘဝရဲ့ ကေလာင္ရွင္
ဖုတ္တိုက္ကေဝသက္ျပင္းေတြ အတြဲလိုက္အခိုင္လိုက္
ေျမျပင္ေပၚကို …
တေရြ႕ေရြ႕ျပဳတ္ေၾကြက်တယ္ …
ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္ေတြ ဝတ္ဆင္ထားရတာ …
တကိုယ္လံုး မိုးက်ေရကိုယ္ျဖစ္ေနၿပီ …
ေျမာက္ျပန္ေလေလးကို တစ္ခ်က္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ …
မြတ္သိတ္ဆာေလာင္လြန္းလို႔ပါ …
စကားလံုးေတြ ရွာႀကံၿပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ကို
ပစ္ေပါက္ဖို႔ေတာင္ ဒီႏႈတ္ခမ္းေတြ ေျခာက္ကပ္ေနလြန္းလို႔ပါ …
အရင္က မ်က္စိပဒသာျဖစ္စရာ ျမင္ကြင္းေတြ
ငါ့ေရွ႕မွာ အတိုင္းသား လြင့္ႀကဲေနလည္း …
ေရတေပါက္ေလာက္ ငါဘာကိုမွ …
မမက္ေမာေတာ့ပါ …
………………………………
အေဖ …
အေဖမရွိတဲ့ အဲဒီည…
အိပ္မက္ကိုက ပုတ္သိုးၿပီး ရာဇဝင္ထဲက
စုန္းမဆန္လြန္းပါတယ္ အေဖ …
အေဖမရွိေတာ့ေလ …
ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ႀကီး …
“ေဝါ” ခနဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားသလိုပဲ အေဖေရ …
ေနမင္းေတြ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာက္ကြယ္လွ်ိဳးဝင္သြားလဲ …
မသိရေလာက္ေအာင္ပဲ …
အေဖရယ္ …
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း လမင္းေတြနဲ႔ ညေတြေပၚ
ခပ္တည္တည္နဲ႔ အလြမ္းေတြကို မသိမသာေလး
စိုက္ႀကဲေနရတာ …
စိုရႊဲေနဆဲ ကၽြန္ေတာ့္ညာဖက္ပါးျပင္ေလးက လြဲၿပီး …
ဘယ္သူမွ သတိမထားမိၾကဘူး …
အေဖေရ …
သူစိမ္းသူရံအရပ္ကေန …
ရင္းႏွီးျခင္း ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ျပန္လာပါ …
ျပန္လာပါ အေဖ …
အေဖေလ …
ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္ႀကီးအေၾကာင္း …
ကၽြန္ေတာ့္ကို အသက္သြင္းၿပီး …
မေျပာျပခဲ့တာ …
မေရးျပခဲ့တာ …
မဆြဲျပခဲ့တာ …
အေတာ္ေလးကို ၾကာေနပါၿပီ အေဖ …
အေဖ့လက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဇာတ္ညႊန္းေတြရွိတယ္ …
ဒါေပမဲ့ အေဖ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ မေရးတာ ၾကာၿပီ …
အေဖ့လက္ထဲမွာ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ လင္းလက္ေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အနာဂတ္ေတြ ရွိတယ္ အေဖ …
ဒါေပမဲ့ အေဖ အေမွာင္ခ်ထားခဲ့တာၾကာၿပီ …
အေဖ့လက္ထဲမွာ …
မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြ ရွိတယ္ အေဖ …
ဒါေပမဲ့ အေဖ စကားလံုးေတြ သိမ္းယူသြားခဲ့တာ ၾကာၿပီ …
အေဖေရ …
အေဖ့ေျခလွမ္းေတြကိုသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဆက္သြယ္ေနတဲ့
ခရီးလမ္းေတြအေပၚမွာ တင္စီးထားလိုက္ေတာ့ …
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ …
အေဖရွိရာ …
အေဖေပးမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဆက္ရန္ ကဗ်ာေတြအတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ပစ္ႀကဲခဲ့တာ …
အေဖထြက္သြားတဲ့ေန႔က ေမြးဖြားသန္႔စင္ေပးလိုက္တဲ့
နာရီအိုႀကီးအသိပါ အေဖ …
အေဖေရ …
ျပန္လာပါ …
အေဝးတစ္ေနရာကေန …
ကၽြန္ေတာ္ေလ …
အေဖ့ဒသနေတြ ဝေနတဲ့ ကဗ်ာဦးေဏွာက္ေတြနဲ႔အတူ …
အေဖ့ကို ေစာင့္ေနပါ့မယ္ …
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္မုတ္သုန္ေလေအးေတြကိုလည္း …
ပ်ိဳးႀကဲျပဳျပင္လွည့္ပါ အေဖ့ရဲ့ အိမ္ျပန္ေျခလွမ္းေတြနဲ႔သာ …
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ …
ကၽြန္ေတာ္ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာေတြ တစ္ဝက္ေတာင္ မက်ိဳးေသးဘူး …
ဒါေၾကာင့္ …
အေဖျပန္လာရမယ္ …
အေဖေရ …
……………………………….