ေလွာ္တက္ကို ကိုင္ျပီး ေသာင္ျပင္ကို ဆင္းလာခဲ့တာ
မုန္တိုင္းကို ေက်ာ္ျပီး ရည္မွန္းခ်က္ဆီသြားမလို႕
ငါ့ အသက္ကို ငါ မႏွေျမာေတာင္
စီးဖို႕ ေလွက မရွိ . . . .

စီးကရက္ကို လက္ၾကားညွပ္ျပီး
တံခါးအျပင္ ထြက္လာျခင္းဟာ
နင္ မရွိေတာ့မယ့္ငါ့ရဲ႕ အခန္းေလးကို
ေရာင္စံု အျပဳသေဘာေတြ ၾကားက ဆြဲထုတ္လိုက္ျခင္းပဲ . . . .

မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ေန႕စဥ္ ကပ္ဆိုက္သူရဲ႕ဘ၀ ကို
မ်က္မွန္ မရွိေတာ့ ရင္ နင္သိလိမ့္မယ္ . . . .

အစြဲအလမ္းၾကီးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ
ေခြးတစ္ေကာင္လို သစၥာရွိစြာနဲ႔
နင့္နာမည္ကို ေခၚေနတယ္ . . . .

သိမယ္ဆိုရင္ေတာင္
ဟန္ေဆာင္တတ္သူ ပီပီ
အၾကိမ္ၾကိမ္ေကာင္းမႈျပဳသူမွာ
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဗီလိန္ ျဖစ္လို႕
နင္သတ္မွတ္တဲ့စံႏႈန္းမွာ
ေဘာင္၀င္သူ ငါ မဟုတ္ခဲ့ . . . .

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကိုေတာ့ နင္ယူျပီး
မိုးစိုမွာကိုေတာ့ နင္ေၾကာက္တယ္
ေပ်ာ္ပါေစ ခ်စ္သူရယ္
ထီးကေလး ေပးလိုက္မယ္ . . . .

က်န္ခဲ့သူ ငါ့ကို နင္ဘယ္ေတာ့မွ လွည့္မၾကည့္နဲ႔
ေသရင္ေတာင္ မကၽြတ္မဲ့ငါ့ကို
ေသရင္ေတာင္ မေမ့မယ့္ နင့္မ်က္လံုးေတြ နဲ႕ . . . .

နင္လံုျခၤဳျပီဆို . . . .
ငါ ေပ်ာ္ပါတယ္ ကြယ္
လြန္ေလခဲ့ျပီးေသာ အမွတ္တရေတြနဲ႔
ငါ သြားေတာ့မယ္ . . . .

မိုးရြာထဲလည္း ေရာက္ခ်င္ေရာက္မယ္ . . . .

ထီးကေလးေအာက္က နင္
ငါ့ကို ဆုေတာင္းေပးခ်င္ေပးေပါ့ . . . . ။   ။