လမျပည့္ခင္ေတာ့
လၾကည့္ရတာသံသယ
အေစာင္းအရြဲ ့အပဲ့ တစ္ျခမ္းႏွင့္
ဆန္းစည…လ။

လျပည့္ည
ၾကည့္စမ္းပ သည္အခါ
လဆိုတာသည္လိုရႊန္း
တင့္လြန္းအာကာ။

တကယ္ေတာ့ လဆိုသည္မွာ
၀ိုင္းေနတာစက္စက္
အခါမသင့္ခ်ိန္မို ့
အခြင့္ကိုအသာၾကည့္
လျပည့္မည့္ရက္။

လျပည့္ရက္
ေရွ့ဆက္လို ့လြန္ျပန္လွ်င္
လတဖန္ အသြင္ေျပာင္း
ေစာင္းရြဲ ့မည္ပင္၊
ျခမ္းလိုျခမ္း ပဲ့ခ်င္ခ်င္
လကြယ္လွ်င္လာဦးေတာ့
ဆန္းရက္ကို တစ္ခါလင့္
ၾကိဳႏွင့္ျပန္ေပါ့။

လူ့ဘ၀
ႏႈိင္းဆလို ့ပမာတင္
လလိုပင္သည္သေဘာ
ေျပာရမည္ပင္၊
ခါမသင့္ခ်ိန္တြင္ မပီျပင္အလွ
တစ္စတစ္စႏွင့္
တစ္ညတစ္ညမွာေတာ့
လျပည့္တာမွန္မလြဲ
ကဲမည့္ဘ၀။

လသာရက္တစ္ရံခါ
လျပည့္တာတစ္ခ်ိန္ေပါ့
လျပည့္ျပီးေတာ့လဲ
ဆုတ္ၿမဲဓမၼတာမို ့
လသာမွာေပ်ာ္ႏိုင္ဘိ
လျပည့္မွာေပ်ာ္အခိုက္
လမိုက္မွာေနမညိႈးေအာင္
ႀကိဳးစားပါေတာ့။

(ကိုတိုး-ျမစ္ေျခ)