တကယ္ေတာ့

သံလြင္ခက္ကို ငါ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးပစ္ခ်လိုက္တာပါ

သံလြင္ၿငိမ္းခက္ ရယ္…။

လြန္ခဲ့တဲ့ ေၿခာက္နွစ္ကတည္းက

မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ ဖြင့္ခဲ့တဲ့ခက္ဆစ္မွာ

အခ်စ္ဟာ ရွင္သန္ၿခင္းရဲ႕ သယံဇာတ

ႀကည္နူးၿခင္းတိမ္တိုက္တို႕ရဲ႕ အၿပင္းထန္ဆံုးရိုက္ခတ္မႈ

အနူးည့ံဆံုး ေလာကတရား…။

အမွားၿခစ္ဖို႕ ဆုေတာင္းလြဲခဲ့သူအတြက္ေတာ့

ေမတၱာတရား ဆိုတာ

လြယ္လြယ္ကူကူ ပုတ္ခ်လို႕ရတဲ့ ပုစၦာ..

လ်စ္လ်ဴရႈဖို႕ၿဖစ္လာတဲ့ ခံစားခ်က္အလြဲမ်ား…။

ငါ..နင့္ကို  နားလည္ခဲ့ပါတယ္..မိသံလြင္….။

အဲဒီေလာက္ေတာင္မွ

မနာတတ္ခဲ့တဲ့ရင္ပါ..

အခုေတာ့…. စုတ္ၿပတ္သတ္ေပးရတဲ့ ဓါးစံခံ..အၿဖစ္

မင္းစိုက္သြားတဲ့ ေအာင္နို္င္ၿခင္းအလံ ေၿခရင္းမွာ

ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္း ကင္းမဲ့သြားပါၿပီ..။

ေပါက္ခြင္းသြားတဲ့ အႀကည့္စူးစူး

ရူးသြပ္ၿခင္းေတြဘ၀နဲ႕ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာေတြရြာက်လာ…

ငါ့ရင္ခြင္ စုတ္ၿပတ္အသြားမွာ

မင္းစကားေတြဟာ ပန္းမဟုတ္ပါလားလို႕ သိလာတယ္..

တစ္ခုေလာက္ ေၿဖခဲ့ပါ မိသံလြင္

မင္း ငါ့ရင္ကို ဘာေတြနဲ႕ ပစ္ေပါက္ခဲ့တာလဲ…။

မင္းကိုလြမ္းတိုင္း…

ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးစာကို

အတိတ္ ရထားထဲ ထိုးထည့္…

အဲလိုနဲ႕

ပစၥဳပၸန္ေပ်ာက္ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕

ေၿခာက္ၿခားၿခင္းေတြ တင္ေဆာင္လာတဲ့ေလာ္ကယ္

ၿပသဒါးေန႔ကေန အႀကိမ္ႀကိမ္ စတင္ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္

အနာဂါတ္ဆိုတဲ့ တံတားကိုလည္း

လမ္းလႊဲမွ ေမာင္းခဲ့ပါတယ္..။

 စာမွန္ဖူးတဲ့ ခဲတစ္လံုးဟာ

စာအတြက္ အားနာတတ္ လိ္မ့္မလား…

ခဲမွန္ဖူးတဲ့စာကေတာ့

အဲဒီဒဏ္ရာရွင္ကိုဘဲ ေအာက္ေမ့ အမွတ္ရ ေနေတာ့တယ္..။

သံလြင္ခက္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ငါပါ

နင္ကိုယ္တိုင္က ၿငိမ္းခ်မ္းခြင့္မေပးမွေတာ့

ငါဘာလို႕ အဲဒီဆုလဘ္ကို တပ္မက္ေနမလဲ မိသံလြင္..

နင္သာေက်နပ္မယ္ဆို

တစ္ခုတည္းေသာ ဒဏ္ရာက နာက်င္မႈကို

တယုတရ ၿပဳစု..လို႕

အခ်ိန္တိုင္း နာက်င္ပါရေစ.ဟာ..။

ငါ့ကိုယ္ငါ ၿပန္က်ိန္စာတိုက္ရဲပါတယ္..။

ေသရာပါေတာ့မဲ့ အဲဒီအမာရြတ္ဟာ

ငါ့ကိုယ္ငါ လက္တည့္စမ္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး..ဆိုတာ

မင္းယံုပါ..။

အဲဒါဟာ

သံေယာဇဥ္ကို ထက္ေအာင္ေသြးသြားတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕

အၿမစ္ကုပ္တြယ္မႈ….

စုပ္ယူသြားမႈမ်ားသာ ၿဖစ္ပါတယ္…။

ငါဆိုတဲ့ လူမိုက္ဟာ

သစ္ပင္တစ္ပင္ကို ရွင္ေအာင္စိုက္သြားဖူးပါတယ္…။

ပန္းတစ္ပြင့္ဟာလည္း

အဲဒီလူကို မ်က္ကြယ္ၿပဳၿပီး ပြင့္ခဲ့တယ္….။

ပန္းကေလးေရ….

မင္းဆက္လက္ ရွင္သန္ပါေစကြယ္…။။

ငါ..ဘယ္တုန္းကမွ

က်သြားတဲ့ မ်က္ရည္ ကို

ၿပန္ဆယ္ဖို႕မႀကိဳးစားခဲ့ပါဘူး…

လံု၀ အရူးတစ္ေယာက္လိုၿဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၿပီးမွ

ပါးေပၚက မ်က္ရည္စကို ၿပန္သုတ္လိုက္ပါ့မယ္..။

( S O L I T A R Y ေရာဂါသည္ ၿဖစ္သြားမဲ့

လူသားေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္ရယ္….

E M O T I O N L E S S  နကၡတ္နဲ႕

လူသား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရယ္…                                                                    

ငယ္စဥ္ကတည္းက ေက်ာင္းတူတူသြားခဲ့ႀကတယ္…ဆိုတာ

သိပ္ရိုးရွင္းတဲ့ ပံုၿပင္တစ္ပုဒ္အေနနဲ႕သာ

သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၿပန္ေၿပာၿပလိုက္ပါ…။

၁၀နွစ္တာအတြင္းက

လူငယ္ကေလးရဲ႕ နာက်င္ၿခင္းေတြကိုေတာ့

ငါ့နာမည္နဲ႕အတူတူ ထာ၀ရအေမွာင္ခ်လိုက္ပါ..

အဲဒီအခါ..

သူတို႕ပါ ငါ့ကိုရယ္ေမာတတ္ပါလိမ့္မယ္..။ )

တစ္ခုဘဲ ေၿပာဖို႕က်န္တယ္

ငါ့နႈတ္ခမ္းေတြႀကားမွာ

သံလြင္ခက္ကေလးမပါေတာ့တာ…။

အဲဒါ နင့္အတြက္ရတဲ့ ေနာက္ဆံုးဒဏ္ရာပါ…မိသံလြင္..။

နိုးဆက္ ေန႔