(၁)
ဒ႑ရီတခ်ိဴ႕ကို သူမသိမ္းပိုက္ရန္
သတၱမေၿမာက္ကၾကိဳးကိုက၍ သူမလာေလၿပီး
စစ္သည္အင္းအားမဲ့ ငါ့ရဲ႕ အားၿပိဳင္မႈက
ရို ကိ်ဴးတဲ့ ေၿမငင္အားနဲ႕ အတူ
ဒူးကို ၿငိဳ႕ငင္ေလၿပီး
ၿပည္႕၀တဲ့ ခြန္းအားမပါေပမယ့္
ငါ့အနာဂတ္ေတး
သူမ ေအာက္မွာ ဒလိမ့္ေခါက္ေကြးပါလား
ေထာင့္တေနရာမွာ ေတာင္ အသက္ငင္စြာနဲ႕
ေခြးေခါက္သြားႏိုင္တဲ့ သူရဲေကာင္းတေယာက္လို
သတၱိမိ်ဴးကို ေမြးဖြား…… 
ေနာက္တခါ
သူ႕အတြက္ ၿပန္ရွင္သန္ရာအတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈသာ အတိတ္ကစား၀ိုင္းဆိုရင္
မင္းဘယ္လက္နဲ႕ ငါ့ညာလက္ ၿဖတ္ၿပီး
ႏွစ္ကိုယ့္တစိတ္လုပ္မိလိမ့္မယ္
အသားခ်င္းခြဲခံရၿပီးမွေတာ့လည္း
င့ါ အိုးပုတ္က မင္းအတြက္ဂိ်ဴးရုပ္ေပ့ါ
အေဆာ့ခံခ်င္တဲ့ အရုပ္ရိွေနမွေတာ့
အရုပ္ေဆာ့ခ်င္သူခံစားခ်က္ကိုဦးစားေပးရမယ္ေလ
ပြဲမတိုးတဲ့ ရလာဒ္မွာ ငါ့အတြက္ အရံႈးအၿမတ္မရိွ
ပူးကပ္ေနတဲ့မင္းရဲ႕ဓား
ငါ့အတြက္ ရာဇ၀င္ေၿမာက္ေက်ာက္ထုၿဖစ္ေစခဲ့သည္

(၂)
အပ္ခ်ည္လံုးေတြ တလံုးၿပီးတလံုးလာၿပီး
အပ္တန္ဖိုး က ငါသတ္မွတ္ထားတဲ့
ငါ့ ထိပ္ဖ်ားပါ
လမ္းခြဲၿခင္းကို တရား၀င္ခြင့္ေတာင္းေတာ့လည္း
ငါ့အုတ္ဂူေလး အနီေရာင္ရင့္ရင့္နဲ႕ 
လွပေနရမယ္
ၾကားခြရပ္ရင္ ေၿခလိမ္ မယ္ဆိုေတာ့
တဖက္ကို ခုန္ဆင္း 
မီးခုိးအူေနတဲ့ ရင္ဘတ္အို တခု ဒီအတိုင္းက်န္ရစ္ေနမယ္
ေခတ္သစ္လူရိုင္းတေယာက္က
သဘာ၀အတိုင္းေတာ့ အသားမက်ႏိုင္ဘူး
ရိုင္းခဲ့တဲ့မာနက အေတာမသတ္ႏိုင္တဲ့
အဆိပ္အတိုင္းအတာထိကိုေရာက္ခဲ့ၿပီး
ေၿပာင္း၀က အနာဂတ္ 
တခ်က္ေလး မႈတ္ရံုနဲ႕ လြင့္ေပးဖို႕အသင့္

(၃)
ရထားအူသံက ခါတိုင္းထက္ပိုက်ယ္ေနၿပီး
ဘူတာေရာက္ၿပီး လက္မွတ္ေပ်ာက္ တေယာက္ဘ၀
ေရာက္ခ်င္တဲ့ခရီးေနာက္တစီး
ေစာင့္ရၿပန္ၿပီး
ေထာင္ၿပတဲ့ အလံကို အေရာင္မၾကည္႕ပဲ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တံတိုင္းပိတ္
အၿဖဴစင္ဆံုး အမုန္းလဲ့လဲ့ကို
ရင္ဘတ္မွာ အေအာင္ၿမင္ဆံုးစိုက္ထူ
အဲ့ဒီ အမွတ္အသားက ငါ့အုတ္ဂူပါလား
ေႏြဦးညမ်ားမွာ ငါ့ရဲ႕ 
ဇာပနာအတြက္ ၿမတ္ႏိုးစြာနဲ႕ကို အဆိပ္ထပ္ခတ္ၿပန္တယ္
သတ္တိုင္းေသေပမယ့္
ေသတိုင္း လည္း မင္းရဲ႕ ေမွာ္၀င္တဲ့
ေၿခဖ်ားေအာက္မွာ သာဆက္ရိွခ်င္လို႕ပါ
ငါမရုန္းဘူး
တကယ္လည္း မရုန္းဘူး
အဲ့ဒါက မင္းေၿခအစံုမွာ ငါေသဆံုးမႈ

(၄)
မီးအိမ္ရွင္ဆိုတဲ့အသိ
ပတ္၀န္းက်င္အေမွာင္က်သြားရင္ေတာင္
ငါ့လက္ထဲမွာ ႏွလံုးသားသက္သက္နဲ႕
လင္းလက္ေနအံုးမည္
ၿပိဳပ်က္သြားတဲ့ အလင္းမဲ့ညေတြကို မေမ်ာ္လင့္
ငါ့ဦးတည္ရာႏွင့္သာ ငါမူးရစ္
အဆိပ္သင့္တဲ့ အသိတရားကေတာ့ ငါ့ပိုင္ဆိုင္မႈပဲေလ
တခိ်န္တခါက လင္းလက္တဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း
အပူၿပင္းဆံုး ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေစာင့္ေမ်ာ္
ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို
အတူတူ ေၿမၿမဳပ္ခ်င္ေနရဲ႕
ဇူလိုင္လက ေန႕ရက္မ်ား
ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္ ထမင္းငတ္မွန္းမသိေအာင္
ခ်စ္ခဲ့သည္

(၅)
စြန္႕ပစ္ခံရတဲ့ လေတြမွာ 
ၿပန္ၿဖဲရွာလည္း မင္းအရိပ္ေတြပဲ ေတြ႕ေနခဲ့တယ္
တစံုတရာ ကိုေၾကာက္ရြံမႈမိ်ဴးနဲ႕
အေရၿပားထဲက မင္းကိုေတာင္စြဲထုတ္ေနမိတယ္
တခ်ိန္တခါ ဆိုတာက
ငါ့ဘ၀ထက္ကို ငါ 
ေလာင္းေၾကးေပးထားတဲ့အရုပ္ၿဖစ္တဲ့အတြက္
တိတ္ဆိတ္စြာ ေရာင္းပါရန္…..

ap