သည္မွာ…မည္သူကိုမွ
ရွင္းျပေနဖို႔လိုအပ္မည္မထင္ေတာ႔ပါ….။ ကၽြန္မအျမင္အာရုံေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ
ထို photo stand ေလးသည္….သူ႕အား ကၽြန္မ ဘ၀ထဲမွ
အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာခြင္႔ေပးဖို႔ ေန႔ရွိသေရြ႕….
တိုက္တြန္းေနသည္ဆိုတာကိုေရာ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က သိရွိမည္နည္း….။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ကို ကၽြန္မ အနာဂတ္ထဲမွာ ႏွတ္ပယ္ခဲ႔ၿပီးသည္႔ေနာက္…..အျခား
အျခား….ဘယ္အေၾကာင္းအရာျဖင္႔မဆို….သတိမရမိေစဖို႔ ခုခ်ိန္ထိ….ကၽြန္မရဲ႕
သံေယာဇဥ္ေတြကို ဆိုဆံုးမေနမိဆဲပါေလ….။
ဒါေပမယ္႔……
   မိုးေရစိုသည္ႏွင္႔ ဖ်ားနာလြယ္ေသာ သူ႔ကို ေရစိုအ၀တ္မ်ားျဖင္႔
ၾကာၾကာမေနမိဖို႔ သတိေပးခ်င္ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိုးသည္းသည္းထဲ
ထားခဲ႔ခံရျခင္း ခံစားခ်က္ေတြ ျပန္၀င္ေရာက္လာလွ်က္ ေခါင္းကို
အႀကိမ္ႀကိမ္ရမ္းခါပစ္ရင္း မရွိသင္႔ေတာ႔ဘူး ဟုေတြးကာ ဆံပင္တို႔ကို
အခါခါထိုးဖြမိျပန္သည္…..။ သူ႔ကို ကၽြန္မဘ၀ထဲက အၿပီးပိုင္
ႏွင္ထုတ္ပစ္ခဲ႔ၿပီးၿပီ……။ (၄)ႏွစ္ဆိုေသာ သံေယာဇဥ္သက္တမ္းအားလည္း
ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္းမရွိဘဲ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နွင္႔ သူ…..
လဲလွယ္ခဲ႔ၿပီးၿပီ…..။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း လက္ခံေပးမိသည္႔တိုင္…….
ပင္႔သက္တို႔ရႈိက္လိုက္တိုင္း ေဆြးျမည္႔ျခင္းလား နာက်ည္းျခင္းလား
ေ၀ခြဲမရတဲ႔ စို႔နင္႔မႈတို႔အား ႀကံဳေတြ႔ေနရဆဲ……။

လြန္ခဲ႔ၿပီးေသာ ကာလတစ္ခုမွ ဒီမိုးစက္ေတြၾကား သူနဲ႔ ကၽြန္မ ခ်စ္သူဘ၀ စခဲ႔ဖူး၏…..
   “မ်ဳိး နင္ကေလ ဘယ္ေတာ႔မွ ထီးမေဆာင္းဘူး ဖ်ားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ………
လူေကာင္ကေသးေသးေလးနဲ႔ ေရာ႔….ထီးယူ…..ေပး အဲဒီ႔ ဂစ္တာ…..မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး
ဂစ္တာကလည္း မက္ပ”
ဒါ လြန္ခဲ႔ေသာ ၄ႏွစ္က စကားသံေတြ……မွတ္မွတ္ရရ သူ႔ကို အေျဖေပးမည္႔
ကၽြန္မအား ေတြ႔လွ်င္ေတြ႔ျခင္း စိုးရိမ္တႀကီး ရန္ေတြ႔ခဲ႔တာေပါ႔……။
” မဟုတ္ဘူးဟ ဒီဂစ္တာထဲမွာ အေျဖရွိတယ္….”  ကၽြန္မရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ႔
သူ႔မ်က္ခံုးထူထူေလးေတြ ပင္႔တက္သြားရင္း ဂစ္တာတစ္ခုလံုး လွန္ေမွာက္၍
စစ္ေဆးခဲ႔တာကိုလည္း မွတ္မိပါေသးသည္….။( ကၽြန္မ သူ႔ရဲ႕ ထိုပံုစံကို
အင္မတန္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ဖူးသည္…..။)
 သူ႔အား သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာၾကည္႔လွ်က္
” ဟဲ႔ မိုး…..ငါေျပာတာ ဒီဂစ္တာနဲ႔ နင္႔ကို သီခ်င္းဆိုျပမွာကို ေျပာတာ ……”
ကၽြန္မရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ႔ သူက မ်က္ႏွာေလးရႈံ႔မဲ႔ျပရင္း
” မ်ဳိး …….နင္က အသံမွ မေကာင္းတာကို”
သူက ဒီလိုပဲ ပြင္႔လင္းပါသည္….။ တခါတေလ….သူ႔ရဲ႕ ထုိအက်င္႔ကို ခ်စ္မိသေလာက္
တခါတေလ ထို႔ေၾကာင္႔ပင္  ကၽြန္မ သိပ္နာက်ဥ္ခဲ႔ရဖူးသည္….။
“ကဲ ……. ကိုမိုးေကာင္းကင္ ငါက နင္အေျဖေတာင္းထားတ႔ဲ မိန္းကေလးေနာ္
အဲဒီ႔ေလာက္ထိ မႏွိပ္ကြပ္နဲ႔ ” ဟု ကၽြန္မ ခပ္စြာစြာေလးေျပာလိုက္မွ သူက
သူ႔လက္ထဲမွ ဂစ္တာကို ကၽြန္မအား ၀ပ္တြားခယစြာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္႔
ကမ္းေပးလွ်က္…..
” ကဲပါ ဦးမ်ဳိးေဇာ္ သမီးရယ္….ဆိုျပပါ ငါ ကေလးေတြ ကဗ်ာရြတ္သံ မၾကားရတာ ၾကာၿပီ”
(ကၽြန္မ သူ႔နာမည္အရင္းကိုေခၚတိုင္း ကၽြန္မရဲ႕ ဖခင္နာမည္ကို အစားသံုးလွ်က္
ဦးမ်ဳိးေဇာ္သမီးဟု ျပန္ေခၚဆုိတတ္သည္)
ကၽြန္မလည္း သူ႔ရဲ႕ ထိုစကားကို
တံု႔ျပန္မေနေတာ႔ပဲ……မ်က္ေစာင္းသာထိုးျပလွ်က္ ဂစ္တာႀကိဳးစခက္လိုက္၏…။
(ထိုအခါက သူ႔ကုိ အေျဖေပးဖို႔ သီခ်င္းေရြးခ်ယ္ရာမွာ ေတာ္ေတာ္
ခက္ခဲလြန္းခဲ႔ဖူးသည္ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူ႔အက်င္႔စရုိက္ေတြကို သိထားတဲ႔
ကၽြန္မ….သိပ္မၾကာေတာ႔တဲ႔ လပိုင္းေလးမွာ ျပည္ပသို႔ ပညာသင္သြားမည္႔ သူ႔အား
အဆိုေတာ္ ၀ိုင္၀ိုင္းရဲ႕ လက္ခံမွာလား သီခ်င္းကိုသာ သီဆိုျပျဖစ္ခဲ႔သည္….။)
ကၽြန္မ ဂစ္တာ လက္ကြက္စခက္လိုက္ၿပီး စကၠန္႔(၃၀)ေလာက္အၾကာတြင္ သူ႔ႏႈတ္က “
ဟာ….. မ်ဳိး နင္ ” ဟု အာေမဋိတ္အသံထြက္လွ်က္ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ “ေဟး……..”
ဟု ကန္ေတာ္ႀကီး ေက်ာက္တံုးဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုးလႊမ္းသြားေအာင္ သူ
ေအာ္ဟစ္ခဲ႔ေသးသည္…..။ သူ႔အေပ်ာ္တု႔ိ ကၽြန္မဆီ ကူးစက္လာလွ်က္….
သီခ်င္းအၿပီးတြင္ ဂစ္တာကို ေဘးခ်ၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းကို လက္သီးျဖင္႔
ခပ္ဖြဖြလွမ္းထိုးလုိက္ေတာ႔ သူက ၿပံဳးရႊင္လွ်က္
 ” ငါကေလ…… နင္ ဆိုမယ္႔ သီခ်င္းက ငါ မင္းကို သတ္ခ်င္တယ္ ျဖစ္ေနမလားလို႔
နင္က မထင္ထားတာေတြ လုပ္တတ္တာကို မ်ဳိးရ ငါ အခုေတာ႔ ေသေပ်ာ္ၿပီ “
သူက အဲဒီလိုပါပဲ ေပါက္ကရ အရမ္းေတြးတတ္တာ ဘယ္မိန္းကေလးက မခ်စ္ဘူးဆိုတဲ႔
အေျဖကို ေပးဖို႔ ဂစ္တာကိုသယ္ၿပီး ကန္ေတာ္ႀကီးထိ အေရာက္လာခဲ႔ပါ႔မလဲေနာ္……

” ေနပါ မိုးရာ နင္သိရဲ႕သားနဲ႔ …….ဟိုေရာက္ရင္ ငါ႔ကိုမေမ႔နဲ႔ေနာ္ နင္
စိတ္ညစ္စရာေတြ ရွိလာတိုင္း ငါ႔ဆီ ဖုန္းဆက္ စာေရးေနာ္”
” အင္း မ်ဳိး ငါ ဘယ္ေတာ႔မွ နင္႔ကုိ ေမ႔မသြားဘူးေလ ဒါ ငါ႔သစၥာပဲ
ဒီသစၥာမွန္ရင္ ခု မိုးသည္းသည္းႀကီး ရြာခ်လိမ္႔မယ္ “
သူထိုသို႔ ေျပာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ မိုးတို႔ သည္းထန္စြာ ရြာခ်ခဲ႔၏။
မိုးတြင္းမို႔ မိုးရြာသည္ကိုပင္ သူ႔သစၥာအမွန္ထင္လွ်က္ ကၽြန္မ အလြန္အမင္း
ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးခဲ႔ဖူးပါသည္…..။ ထို တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင္႔ပင္ သူသည္
ကၽြန္မဘ၀ထဲ ႏွစ္ပတ္လည္မ်ားစြာထိ သံသယ တစ္စိုးတစိမွ်
ထင္က်န္ခံရျခင္းမရွိဘဲ ရွင္သန္ခဲ႔ဖူး၏။

” မိုး ငါ နင္႔ကို ခ်စ္တယ္ ” အေၾကာင္းမသက္ဆိုင္ပါဘဲ ရုတ္တရတ္
ေျပာခ်လိုက္သည္႔ ကၽြန္မစကားေၾကာင္႔ သူ အနည္းငယ္ေတာ႔
မွင္သက္သြားခဲ႔သည္…..။ ဒါေပမယ္႔ သူက လူလည္……” ခ်စ္ရင္
အေခၚအေ၀ၚေတြေျပာင္းၾကမယ္ကြာ…..” ဟု ဆိုကာ သူအလိုရွိေသာ
အသံုးအႏႈန္းတို႔ကို ေတာင္းဆိုပါေတာ႔သည္…..။ ကၽြန္မက ” ဟာ မိုး နင္ကလည္း
အထက္တန္းကတည္းက ဒီလိုပဲ ေခၚလာၾကတာကို ” ဟု ေျပာေတာ႔
” မရဘူး မ်ဳိးရာ ေျပာင္းေခၚပါဟာ ငါ႔ကို “ေမာင္” လုိ႔ေခၚပါလား”  သူ႔ဘက္က
လိုလားေတာင္းခံလာေသာ ထိုနာမ္စားကို ကၽြန္မ စိတ္ထဲပ
အခါေပါင္းမေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ေခၚဆိုေနခဲ႔ဖူးတာ သူ မသိခဲ႔ပါ…..။
သို႔ရာတြင္ ကၽြန္မ သူ႔ကို ေမာင္ဟု ႏႈတ္ဖ်ားက တစ္ခါဖူးမွ်
မေခၚျဖစ္ခဲ႔ေပ…..။ ၁၀ တန္းတက္စတုန္းက သူ႔ guide မမကပင္ သူ႔ကို
ထိုသို႔ေခၚတြင္ခဲ႔ဖူးသည္…။ ကၽြန္မက မေခၚပါဘူး….ဒါ နင္႔မမႀကီး ေခၚဖူးတဲ႔
နာမ္စားႀကီး ငါ နင္႔ကို ေမာင္လို႔ ေခၚတိုင္း သူ႔ကို နင္ သတိရေနမွာေပါ႔
လံုး၀ မေခၚဘူး
“ဟာ မ်ဳိး…. နင္ကလည္း သူက သူေလဟာ….ေခၚပါ မ်ဳိးရာ ေနာ္…နင္ ငါ႔ကို
ေမာင္လို႔မေခၚရင္ ငါကလည္း နင္႔ကို မ်ဳိး လို႔ ဆက္ေခၚမွာပဲ…..။”
ဒါ သူ တမင္ အၾကပ္ကိုင္ျခင္းပဲေပါ႔ေလ….။ ကၽြန္မရဲ႕ ရွည္လ်ားေသာ
နာမည္ေတြထဲမွ မ်ဳိး ဟူေသာ နာမည္ကို သူတစ္ေယာက္သာ ေခၚခဲ႔ဖူးသည္….။
သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္က…..ေရွ႕က နာမည္ေတြက လူတိုင္းေခၚေနၾကတာေလ….ငါက
မ်ဳိးလို႔ပဲ ေခၚမွာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူေအာင္…..နင္က ငါ႔ကို မိန္းမ နာမည္
မိုးလို႔ေခၚတာကို…..
ကၽြန္မႏွင္႔သူ….ဒါေတာ႔ စိတ္သေဘာ တိုက္ဆိုင္ခဲ႔သည္…ကၽြန္မကလည္း
သူကဲ႔သို႔ပင္….သူ၏ မိုးေကာင္းကင္ဆိုေသာ နာမည္ ၃ လံုးထဲမွ မည္သူကမွ
မေခၚေသာ မိုးကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ႀကီးေခၚေ၀ၚခဲ႔ေသာအခါ….အစ ပထမ
…သူစိတ္ဆိုးခဲ႔ေသးသည္….။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားမွ ကၽြန္မအား မ်ဳိးဟူေသာ
ေခၚသံကို ကၽြန္မ အခ်ိန္တိုင္းၾကားခ်င္မိခဲ႔သည္…။ သူသည္လည္း
ထိုအခ်ိန္အခါတုန္းက မိုး ဟူေသာ ေတာင္းတသံကို တဘ၀စာ
သိမ္းဆည္းထားခ်င္သည္ဟု….. မၾကာခဏေျပာခဲ႔ဖူးသည္…..။
ဒီလုိႏွင္႔…… ထိုေန႔က နာမ္စားေတြ သတ္မွတ္လဲလွယ္ၾကရင္း…… Black Sky Coffee
ဆိုင္ေလးထဲမွာ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ နာမ္စားေလးျဖစ္ေသာ ….ေမာင္ ဆိုသည္႔
စကားေလးေပါက္ဖြားလာေတာ႔သည္…..။ ကၽြန္မ ႏႈတ္က ေမာင္ ဟူေသာ
အဦးဆံုးေရရြတ္သံတိုးတိုးေလးကို
သူၾကားေတာ႔…..ပါးခ်ဳိင္႔ေသးေသးေလးေတြေပၚေအာင္ သူက ၿပံဳးရယ္ခဲ႔ေသးသည္….။
သူ႔ႏႈတ္က သဲ ဟူေသာ ေခၚသံကို ကၽြန္မၾကားတဲ႔အခါ စားေနေသာ
ပူတင္းအပိုင္းေသးေသးေလးက လည္ေခ်ာင္း၀မွာ စို႔နင္လို႔…..။
နာမ္စားေခၚခံရတာခ်င္းတူေပမယ္႔ သူက ၿပံဳးရယ္ႏိုင္သည္…ကၽြန္မက ……
ဘယ္တူပါ႔မလဲေနာ္….သူက “ေမာင္” ဟူေသာ နာမ္စားကို ကၽြန္မဆီက
ဒုတိယေျမာက္ၾကားခဲ႔တာ…ကၽြန္မအတြက္က “သဲ”ဟူေသာ စကားက တကယ္အစိမ္းသက္သက္….။
ခ်စ္သူေတြကို ကိုယ္စားျပဳေသာ နာမ္စားႏွင္႔ မိတ္ဆက္ျခင္းက
ဒါ….အဦးဆံုးဆိုေတာ႔…..ကၽြန္မ…. ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ေပါ႔ေလ……။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ ထိုေန႔ေတြကို ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ဘ၀စာမ်က္ႏွာေတြထဲက
ပိုင္းျဖတ္ ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္…။
Black Sky Coffee ဆိုင္ေရွ႕သို႔ေရာက္တိုင္း…….ထို Conversation
တို႔ေ၀ဆာခဲ႔ဖူးသည္႔ ေန႔ေလးကိုသာ ကၽြန္မ အၿမဲတေစ ျပန္လည္
ေပြ႔ဖက္ထားမိေနသည္….။
ကၽြန္မေလ….ဆုေတာင္းတိုင္းသာျပည္႔မည္ဆိုလွ်င္….အတိတ္ကေနရာတိုင္းကို….သူ႔အားသတိရမႈကင္းစြာျဖင္႔
ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္သူျဖစ္ပါေစဟုသာ….ဆုေတာင္းမိမွာပါ…..။

သူနဲ႔ကၽြန္မ….ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔လားမသိ….
မည္မွ်ပင္ ေမာင္နဲ႔သဲဟု အေပးအယူတည္႔တည္႔ ေခၚေျပာေနၾကပါေစ….တကယ္တမ္း
ျငင္းခုန္ၾကေတာ႔ မိုးနဲ႔မ်ဳိး…နင္နဲ႔ငါ ဘ၀သို႔…..မၾကာခဏ
ေရာက္ရွိတတ္ခဲ႔ျပန္သည္….။
ဥပမာ-ဆူဒိုခု ကစားၾကတဲ႔အခါ…..။
Casper ဇာတ္လမ္းေခြေတြ ၀ယ္ဖို႔ အေခြေရြးၾကရင္း ဒါကေတာ႔ ၾကည္႔ၿပီးၿပီ
ဒါကေတာ႔ မၾကည္႔ရေသးဘူးဟု ဇေ၀ဇ၀ါ မွတ္ဥာဏ္ေတြျဖင္႔ ကိုယ္ထင္ရာကို
ကိုယ္ေျပာၾကတဲ႔အခါ…..ကဗ်ာေရးျခင္းကို ၀ါသနာထံုလြန္းေသာ ကၽြန္မ
ခံစားခ်က္ေတြကြဲထြက္ အသည္းကြဲကဗ်ာတခ်ဳိ႕ေရးမိတဲ႔အခါ…….
ည(၉)နာရီေက်ာ္လို႔မွ….. သူ႔အိမ္ဖုန္းျဖင္႔မဟုတ္ဘဲ……hand phone ျဖင္႔သာ
Good night ဟူေသာ message ပုိ႔ေပးေသာအခါ……လက္သည္းေတြညႈပ္ေပးၾကရင္း တခါတေလ
အသားကိုပါ ညႈပ္မိတဲ႔အခါ……..ထို အခ်ိန္မ်ဳိးေတြတြင္ ေမာင္နဲ႔သဲဆိုတာ
ခပ္ေ၀းေ၀း…….ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြ အစေဖာ္ၿပီး
ရန္ျဖစ္တတ္ၾကသည္…..။တစ္ေယာက္ႏွာေခါင္းတစ္ေယာက္
ဆြဲခ်င္ဆြဲသည္…….တေခါင္းလံုးမွ ဆံပင္ေတြ ရႈပ္ပြသြားေအာင္
ဖြခ်င္ဖြၾကသည္…..။ ကၽြန္မထက္ ၅လက္မ သာသာ အရပ္ျမင္႔ေသာသူသည္….ကၽြန္မအား
ထိပ္ေခါက္လာလွ်င္ ကၽြန္မက သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ရစရာမရွိေအာင္
ျပန္တတ္နင္းျဖစ္ခဲ႔ဖူးသည္…..။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ျဖစ္လဲ
ရည္းစားဘ၀သို႔ေရာက္ရွိၾကျခင္းသည္…..သူႏွင္႔ကၽြန္မအတြက္ သိပ္ သိသာလြန္းေသာ
ေျပာင္းလဲမႈႀကီးတစ္ခုမဟုတ္ခဲ႔ေပ……။ အခ်စ္ကဗ်ာေတြေရးတတ္ေသာ ကၽြန္မ သူ႕ကို
ကဗ်ာဆန္ဆန္မခ်စ္ခဲ႔ဖူးပါ……။
(ခ်စ္သူ ရည္းစားသဘာ၀ ကဗ်ာဆန္ဆန္ခ်စ္ခ်င္ေပမယ္႔…..တခါတေလေတြမွာ သူ႔ရဲ႕
ရယ္သံတို႔ကို မုန္းခဲ႔တာလည္းပါ ပါလိမ္႔မည္…..)
သူ႔စကားအလံုးစံု ကၽြန္မအတြက္ ႏူးည႔ံမႈမရွိသလို ကၽြန္မရဲ႕
ဂရုစိုက္မႈေတြကလည္း ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းမႈမရွိခဲ႔….။
.ဂရုစိုက္တတ္ျခင္းေတြကို သူ အထင္ကရျဖစ္သြားေအာင္ ရသေျမာက္စြာ
မျခယ္မႈန္းတတ္ခဲ႔……။ အခ်စ္မွာ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲလိုသည္ဟု ကၽြန္မ ရုိးရွင္းစြာ
ေတြးခဲ႔မိသည္….။
“နင္ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ေနာ္ ေမာင္” ဟူေသာ စကားတြင္  “ ငါ နင္႔ကို
စိတ္ပူတယ္…. ေနေကာင္းေအာင္ ေနေနာ္” စသည္႔ အဓိပၸါယ္တို႔ပါ၀င္ၿပီးသားဟု
ကၽြန္မ ထင္ခဲ႔မိ၏။

 ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းနီးပါးျမင္ေတြ႔ေနရေသာ သူႏွင္႔ တကယ္တမ္းေ၀းရေတာ႔မယ္႔
အခ်ိန္ကို ရင္ဆိုင္လာရေတာ႔ ရင္ထဲက တစ္စံုတစ္ခု ဆြဲႏႈတ္ယူခံလိုက္ရသကဲ႔သို႔
လစ္ဟာမႈႀကီးႀကီးမားမား ခံစားမိခဲ႔၏။
“သဲ ငါ ျပန္လာမွာပါကြာ အဲလိုပံုႀကီးနဲ႔ မမႈိင္ေနပါနဲ႔…..ငါ
ဘယ္လိုထားခဲ႔ရေတာ႔မလဲ….ငါေလ နင္႔ေမြးေန႔ရယ္ ငါတို႔ႏွစ္ပတ္လည္တိုင္းရယ္
အေရာက္ျပန္လာခဲ႔မွာပါ…….သဲ နင္႔လို ေကာင္မေလးမ်ဳိးနဲ႔ ငါလည္း
ဘယ္ေ၀းခ်င္ပါ႔မလဲကြာ…..။”
 မနက္ျဖန္ဆိုရင္ သူနဲ႔ခြဲရေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ မလႈပ္မယွက္ ႏႈတ္ဆိတ္လွ်က္
မ်က္ရည္ရစ္၀ဲေနေသာ ကၽြန္မအား သူ ထိုသို႔ႏွစ္သိမ္႔ခဲ႔ဖူးသည္……။
ကၽြန္မရဲ႕လက္ဖ၀ါးကိုနမ္းရႈိက္ရင္း
“ငါ မေျပာတတ္လို႔သာမေျပာတာ ရင္ထဲမွာ နင္႔ကို အခ်စ္ဆံုးပဲ သဲရ…….”
ဟုေျပာခဲ႔ဖူးသည္…..။ သူေျပာသမွ် အရာရာကို ကၽြန္မ ရင္ဘတ္ျဖင္႔သာ
နားေထာင္တတ္မွန္းသူ မသိရွိခဲ႔တာ လြန္မည္မထင္…. ကၽြန္မကုိယ္တိုင္ကလည္း
တခါတေလ သူ႔ကို ရင္ထဲကေနသာ စကားတို႔ေျပာေနခဲ႔ဖူးသည္ကိုေလ……။

“ငါေလ နင္နဲ႔ မေ၀းခ်င္ဘူး ေမာင္… နင္နဲ႔ေန႔တိုင္း
မေတြ႔ရေတာ႔မွာေၾကာက္တယ္……။ ငါ႔ေဘးကိုၾကည္႔လုိက္ရင္ နင္ရွိမေနေတာ႔မွာ
ေတြးမိရုံနဲ႔ ရင္ထဲက က်ဥ္ လာတယ္……” စကားတို႔ဆက္မေျပာႏိုင္တုိ႔ဘဲ
အသံတိမ္၀င္သြားေသာ ကၽြန္မအား သူက သူ႔ရင္ခြင္ကို မွီေစရင္း……
“.ငါတို႔(၂)ေယာက္ရဲ႕ဘ၀အတြက္ သြားမွာေလ သဲရယ္….နင္ခံစားေနရတာထက္ ငါ
ႏွစ္ဆပိုခံစားရတယ္…..နင္က ေတြ႔ျမင္ေနက် လူေတြထဲမွာ က်န္ခဲ႔ရမွာ….ငါကေလ
တစိမ္းဆန္ဆန္ ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးထဲ အကၽြမ္းတ၀င္ျဖစ္ေအာင္
ႀကိဳးစားရဦးမွာ….နင္ သိလား သဲ….အရာရာကို အဆင္ေျပေအာင္
အလိုက္တသင္႔ေနထိုင္ရင္း ငါ႔ရင္ထဲက နင္႔ကို ဆိုးဆိုးရြားရြားႀကီး
လြမ္းေနရမွာ…”
သူထိုသို႔ေျပာလာေတာ႔….ကၽြန္မေလ ထိုအခ်ိန္က
ကိုယ္တိုင္ထိေတြ႔ျဖတ္သန္းရေတာ႔မည္႔ အလြမ္းဆိုတာေတြကို ေမ႔ၿပီး သူ
က်င္လည္ရေတာ႔မည္႔ ရပ္၀န္းအသစ္ႏွင္႔သူ႔တေန႔တာေတြကို မွန္း….အစိုးရိမ္ႀကီး
စိုးရိမ္ခဲ႔မိသည္….။
သူ….ကၽြန္မကို ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ မက္လံုးေပးၿပီး ခြဲသြားခဲ႔သည္….။ ကၽြန္မ
အမွတ္တရ ၀ယ္ေပးခဲ႔ေသာ…အက်ီ ၤတီရွပ္ အနက္ေရာင္ေလး၀တ္ဆင္ကာ…သူ
ေလယာဥ္ႀကီးေပၚတက္…. ဒီေျမ…ဒီေရႏွင္႔…ကၽြန္မကို….သူထားသြားခဲ႔သည္…..။

ကၽြန္မေလ သူ ေပးခဲ႔ေသာ ယံုၾကည္ျခင္းေတြနဲ႔ အနာဂတ္ထဲ ေျခလွမ္းေတြ
သြက္ခဲ႔ဖူးတယ္…..။ ဟိုး…..အေ၀းတစ္ေနရာက သူ….ကၽြန္မကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း
သတိတရရွိေနမည္ဆုိေသာအေတြးေတြနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြ သိပ္ကိုလည္း
တေလးတနက္ရွိခဲ႔ဖူးတယ္….။ကၽြန္မ သစၥာဆိုတာကို
အေလးထားသလို….သူႏွင္႔ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတို႔အား
အားကိုးခဲ႔မိတာလည္း ပါသည္ေလ…။
ကၽြန္မ အားကိုးသည္မွာ လြန္မည္မထင္ခဲ႔ပါ…..ငယ္သူငယ္ခ်င္း
သံေယာဇဥ္ေတြေရာ…..ခ်စ္သူစစ္စစ္ သမုဒယတြယ္ရစ္မႈေတြေရာ….ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ခိုင္မာေနမည္နည္း….။ ကၽြန္မ ေတြးရင္းႏွင္႔ပင္…သူ႔ကို ပုိမို
ျမတ္ႏိုးခံုမင္ခဲ႔သည္….။
အကြာအေ၀းဆိုေသာစကားသည္……ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ လားလားမွ် မသက္ဆိုင္ေသာ
ေ၀ါဟာရတစ္ခုဟု ကၽြန္မ လက္ခံခဲ႔မိေသးသည္….။
ထိုသို႔လက္ခံႏိုင္ေအာင္လည္း….သူ ႏွလံုးသားခ်င္းနီးနီးေလးပါ ဆိုေသာ
message ေလးအား gtalk မွ တဆင္႔ ေန႔စဥ္ပံုမွန္ ပို႔ေပးခဲ႔သည္ကို…။
သူသည္ ကၽြန္မခ်စ္သည္ထက္ ကၽြန္မကို ပိုခ်စ္ျပခဲ႔ဖူးပါသည္….။
ကၽြန္မလြမ္းရသည္ထက္လည္း သူေျပာေသာ လြမ္းရခ်ိန္ေတြသည္ သာသာလြန္လြန္
ခမ္းနားေနခဲ႔သည္…။
ကၽြန္မရည္ရြယ္ထားေသာ တစ္ေန႔ေန႔ဆိုတာထက္….သူက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို
သည္းသည္းလႈပ္ တန္ဖိုးထားျပခဲ႔ေသးသည္…..။ သူ႔ရွင္သန္မႈတိုင္းရဲ႕
မူပိုင္ရွင္ဟာ ကၽြန္မသာ အစဥ္သျဖင္႔ ပိုင္ဆိုင္သူပါဟု
သူဆိုခဲ႔ေသးသည္…..။ကၽြန္မထက္ အစစ အရာရာ ပိုသာစြာ
ခံစားတတ္ခဲ႔ေသာသူသည္….သူ၏ ႏွလံုးသားကိုလည္း တျခမ္းကို တစ္ေယာက္
ရက္ရက္ေရာရာ ေနရာေပးထားသည္ကိုေတာ႔ လက္ခ်င္းတြဲယွက္ တူစံုတြဲလာကာမွ
သူဟာ….ကၽြန္မအတြက္ မုသားဆန္ေသာ လက္တြဲေဖာ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ခဲ႔မိေတာ႔သည္….။

အေ၀းအရပ္မွ တစ္ေန႔မျပတ္ လြမ္းဆြတ္ေၾကာင္း သ၀ဏ္လႊာေတြ
ေပးပို႔ေပးခဲ႔တဲ႔သူ…။ႏွစ္ပတ္လည္တိုင္း…..ကၽြန္မေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း…..အေရာက္လာေပးခဲ႔ၿပီး
အခ်ိန္ကာလ ၄ ႏွစ္ဆိုတာကို ကုန္လြန္ေစခဲ႔တဲ႔သူ…..သူ႔အျပဳအမူတိုင္းသည္
မည္သည္႔အခါမွ ေအးစက္မေနခဲ႔….ေလလႈိင္းထဲက အသံကအစ
အၿမဲေႏြးေထြးေနတတ္ခဲ႔ေတာ႔….ကၽြန္မ သူ႔ကို ဘယ္အခါမွ သကၤာမကင္းေသာ
ေမးခြန္းမ်ဳိးေတြ ေမးျမန္းခဲ႔ျခင္းမရွိခဲ႔….။

သူထိုသို႔ ေဖာက္ျပန္လြယ္ျခင္းသည္…..အေနနီးျခင္းေၾကာင္႔ မဟုတ္ခဲ႔ပါ…..။
ညွာညွာတာတာ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္….သူက
ဂရုဏာသမားတစ္ေယာက္ေပါ႔ေလ…..။သူႏွင္႔သူမကို ဆံုေတြ႔ေစျခင္းက ကၽြန္မ
ကဗ်ာေတြရဲ႕ အစ ဆိုလွ်င္……ကိုယ္႔ခ်စ္သူ မိန္းကေလး၏ ကဗ်ာပရိတ္သက္ကိုမွ
သနားစိတ္ေလးတ၀က္…ေဖးမလိုမႈတစ္သတ္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေပးဆပ္ခ်င္တဲ႔ သူ႔ကို ကၽြန္မ
မည္သို႔ေသာ ပုရိသဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ရမည္မသိခဲ႔……။ ကၽြန္မႏွင္႔သူ ….gtalk
တစ္ခုတည္း အသံုးျပဳၾကခဲ႔ၾကသည္….။ ကဗ်ာအေ၇းအသား ၀ါသနာထံုလြန္းေသာ ကၽြန္မ
website ေလးတစ္ခုထဲ ကဗ်ာေတြေရးရင္း အသိမိတ္ေဆြေတြ တိုးလာခဲ႔သည္….။
ေနာက္ေတ႔ာ gtalk အေကာင္႔ေတြ ဖလွယ္ၾကရင္း အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္
ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ၀ါသနာရွင္ အခ်င္းခ်င္း
ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္….။သူႏွင္႔ကၽြန္မ gtalk တစ္ခုတည္း သံုးသည္မို႔ ကၽြန္မ၏
Chat List ေတြအကုန္ သူသိခြင္႔ရွိေနခဲ႔တာ….သဘာ၀က်ေသာ္လည္း…..ကၽြန္မ၏
အသည္းကြဲကဗ်ာမ်ားကိုမွ တိုက္ဆိုင္လွသည္ဟု ခံစားအားေပးရွာေသာ
မိန္းကေလးတစ္ဦးကို သူ attention ျပဳမိရင္းကတဆင္႔ သီးသန္႔ account
တစ္ခုနဲ႔မိတ္ဖြဲ႔…..ေ၀ဒနာေတြ ေ၀မွ်ေပးခဲ႔တာကေတာ႔ ယုတၱိလြန္ေသာ
လုပ္ရပ္ပင္….။ ဒါေတြကို ကၽြန္မ မသိခဲ႔ပါ……။ ထိုအေၾကာင္းအရာေတြကို
သူကိုယ္တိုင္၀န္ခံလာမွသာ ကၽြန္မ ခေရေစ႔တြင္းက် သိလိုက္ရေတာ႔
စကားတစ္ခြန္းတစ္ေလေတာင္ ေရြးခ်ယ္ျပန္ေျပာဖို႔ ခြန္အားမဲ႔ခဲ႔ရသည္….။

“သဲ…..ငါ ႔ေၾကာင္႔ နင္ အသည္းမကြဲခဲ႔ရဖူးဘဲ….အသည္းကြဲကဗ်ာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ေရးခဲ႔တယ္ေနာ္
နင္႔ကဗ်ာတခ်ဳိ႕ကို တကယ္အသည္းကြဲေနတဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
အစစ္အမွန္ေၾကကြဲေနတာေတြ႔ေတာ႔ ငါေလ….သူ႔ကို အေတာ္ေလး
သနားသြားမိတယ္…..အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ဟာ….ငါ ၿပီးခဲ႔တဲ႔
တစ္ေခါက္ျပန္လာတုန္းက သူ႔ကို သြားေတြ႔မိခဲ႔တယ္……ေနာက္ေတာ႔…..ငါတို႔
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္သြားမိတယ္….။”

နားရွိလို႔သာ ၾကားခဲ႔ရတဲ႔အျဖစ္ပါ……ကိုယ္႔သစၥာကို
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ႔ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕
အေၾကာင္းျပခ်က္က….ကၽြန္မရဲ႕ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတာကို အင္မတန္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရင္း တုန္လႈပ္ခဲ႔မိတယ္….။ ကိုယ္႔ခ်စ္သူရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို
အားေပးတဲ႔ မိန္းကေလးကိုမွ သူက ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာေဖြသြားခဲ႔တာ…..။ ကၽြန္မ
စကားလံုးေတြ ေပ်ာက္ရွခဲ႔တဲ႔ေန႔ေပါ႔…..။
ဘယ္လို စကားေတြကေရာ သူႏွင္႔ ထိုက္တန္ေတာ႔မွာလဲ…..
“ ငါ႔ကို နားလည္ေပးပါကြာ…..နင္႔ကို ခ်စ္တာထက္ ငါ….သူ႔ကို ပိုသနားလြယ္သြားမိတယ္
သူ႔ဘ၀မွာ ငါ…..မရွိလို႔မျဖစ္ဘူးေလ….
နင္က ေနႏိုင္ပါတယ္….တစ္ခုေနာ္ Please…. ငါကေလ သူအရမ္း Crazy ျဖစ္ေနတဲ႔
နင္႔ရဲ႕ခ်စ္သူဆိုတာ သူလံုး၀မသိဘူး….။”
ထိုသို႕ေျပာၿပီး…..သူ ကၽြန္မေရွ႕က
ထြက္ခြာေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္…..။မိုးေရထဲ၌ပင္ သူနဲ႔ကၽြန္မ အတိတ္ေတြ လက္စသတ္
ဆက္တည္ေဆာက္သြားမယ္႔ ႏွစ္ေယာက္အနာဂတ္ကို ထာ၀ရ ပိတ္ပင္ခဲ႔ၾကသည္……။
အေနေ၀းလို႔ ေသြးေအးျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ….သနားစိတ္ေၾကာင္႔ ၄ႏွစ္တာတြဲလက္ကို
သူ ျဖဳတ္ခ်ရက္ခဲ႔ၿပီ…။
သူ႔ဘ၀မွာ ငါမရွိလို႔မျဖစ္ဘူးဟု ေျပာထြက္ခဲ႔တဲ႔သူ႔ကိုေလ…..ငါက နင္နဲ႔
တစ္ေန႔ေန႔ ဆံုကို ဆံုရမယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ေလးနဲ႔ ႏိုးထလြယ္ေနတာ ဟု
အသိမေပးျဖစ္ခဲ႔ေတာ႔ပါ…..။နင္က ေနႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔သူ႔မွတ္ခ်က္ကို….နင္
ငါ႔ကို ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ အသိေၾကာင္႔ ငါေနႏိုင္ခဲ႔တာပါဟုလည္း
ျပန္မေျပာလိုေတာ႔ပါ….။
သစၥာေဖာက္သြားသူတစ္ေယာက္အား ခံစားခ်က္ေတြ
သြန္ေမွာက္ခ်ျပၿပီး…ျပန္လည္ေပါင္းစပ္ဖို႔လည္း ကၽြန္မ စိတ္ကူးမရွိခဲ႔…..။
ကၽြန္မ ကဗ်ာေတြေၾကာင္႔ အေမာေျပရပါတယ္ဆိုတဲ႔ ကၽြန္မ
ခ်စ္သူသည္….ကၽြန္မကဗ်ာေတြေၾကာင္႔ ပိုမိုထိရွလြယ္လာသည္ဟု ရင္ဖြင္႔ထားေသာ
မိန္းကေလးတစ္ဦးႏွင္႔ လက္တြဲခဲ႔ၿပီေလ….။
သူက သူမဘ၀အတြက္ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္လိုတဲ႔ ဆႏၵေတြနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို
တစ္စစီ ရုိက္ခ်ဳိးဖ်က္စီးပစ္ခဲ႔သည္…..။
တစ္ဖက္သတ္ဆန္လြန္းေနေသာ ဂရုဏာသက္မႈသည္ ေဖာက္ျပန္လိုျခင္း
အေၾကာင္းအရင္းသက္သက္ဆိုတာ သူက ၀န္မခံခ်င္…..။သို႔ေသာ္ သူသည္…..ကၽြန္မရဲ႕
မနက္ျဖန္ေတြထဲတြင္ လိုက္ရွာေဖြလို႔ မရေတာ႔တဲ႔အထိ
ေရွာင္ခြာထြက္ေျပးသြားခဲ႔ပါသည္….။

သူႏွင္႔ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ မေတြ႔ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါ….။ ကၽြန္မကပင္
ကိုယ္ပိုင္ေန႔ရက္ေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အက်ဥ္းခ်ဳံၿပီး
သီးသန္႔လည္ပတ္ေစခဲ႔တာေၾကာင္႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္….။ ေႏြႏွင္႔
ေဆာင္းရာသီတြင္ သူ႔အား
ေမ႔ေလွ်ာ႔ေနျခင္းသည္……..လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕သေလာက္…..မိုးေရစက္ႏွင္ ဂစ္တာသံ
ေရာယွက္မိသည္႔အခ်ိန္တြင္ေတာ႔…..စိတ္နာ ၀မ္းနည္းစြာ သူ႕အေၾကာင္း
စဥ္းစားမိသည္…..။ ဟိုးတုန္းက ေရးသားခဲ႔ေသာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္႔ ကၽြန္မ၏
ကဗ်ာေတြေအာက္မွာ သူ႔မိန္းကေလးက ယခုအခ်စ္သည္ ထိုသို႔ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
comment ေတြေပးထားသည္ကိုေတြ႕လွ်င္ ကၽြန္မ ႏွလံုးနာစြာ
မဲ႔ၿပံဳးၿပံဳးမိသည္…။
တကယ္ေတာ႔ သူမမွ မသိတာေလ….။သိခဲ႔လွ်င္ေရာ…..ဘာအေရး….ထူးျခားမည္နည္း….။ဒါေတြအကုန္လံုးဟာ
အလိမ္အညာေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္၀င္ေရာက္သြားသည္႔
သူ႕အျပစ္ပဲဆိုပါဦး….ကၽြန္မေၾကာင္႔ေတာ႔ ျပတ္ေတာက္မႈတစ္ခုကို မလိုလားပါ……။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကၽြန္မသိပ္ျမတ္ႏိုးေသာ ကေလာင္နာမည္ေလးကို
စြန္႔လႊတ္ပစ္ခ်ခဲ႔သည္….။တခ်ဳိ႕က ထင္ပါမည္….ၿပိဳကြဲျခင္းတစ္ခုအား
ခံႏုိင္ရည္မဲ႔ေသာလုပ္ရပ္ဟု…..ကၽြန္မအတြက္ကေတာ႔ တန္ဖိုးနတၳိမဲ႔ေသာ
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကေပးလာသည္႔ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကို မခံယူမိေစဖို႔
ေရွာင္ရွားနည္းတစ္မ်ဳိးပင္…။
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ ေနသားက်လာခဲ႔ပါၿပီ….သူ႔ကို
ရင္ဘတ္ထဲမထည္႔ဘဲ….၀တၳဳတိုတခ်ဳိ႕ကိုလည္း ေကာင္းမြန္စြာ
ေရးသားလာႏိုင္ခဲ႔ၿပီ…..။ သူသည္လည္း ကၽြန္မ ေနႏိုင္သည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ေနႏိုင္ေနလိမ္႔မည္….။

မိုးသည္းသည္႔ေန႔မ်ားတြင္….အိမ္ထဲမွာသာ ေအာင္းေနတတ္သည္႔ကၽြႏ္မ…..မျဖစ္မေန
အျပင္ထြက္ရဖို႔ႀကံဳလာေတာ႔ မိုးတိတ္ဖို႔ကိုသာ ဆုေတာင္းေနမိသည္…။ ကၽြန္မ
အရင္ကလိုပင္ ထီးကိုင္ရမွာ ပ်င္းသည္….ထီးေဆာင္းရမွာလည္း ပ်င္းသည္….။
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ မိုးက ကၽြန္မ အျပင္ထြက္ခါနီးမွာ တိတ္သြား၏။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားရမည္႔ ေနရာကို သြားၿပီး….အိမ္အျပန္…..အမွတ္မထင္
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင္႔ဆံုတဲ႔အခါ…..သူက သူမရဲ႕လက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္သည္….။
ကၽြန္မက သူေပးထားေတသာ ေဘးလြယ္အိတ္ေလးကို ခပ္က်စ္က်စ္ေလး ဆုပ္ကိုင္လွ်က္….
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ရုတ္တရက္ မိုးရြာခ်လိုက္ေတာ႔ သူ …..ကၽြန္မကို ၾကည္႔ရင္း…
သူ႔အား ထီးေဆာင္းေပးထားေသာ သူမဘက္ လွည္႔လွ်က္ “သဲ….မင္း
ထီးမယူလာျပန္ဘူးလား ” ဟု ေမး၏။
ဘာ႔ေၾကာင္႔မွန္းမသိ တိုက္ဆိုင္စြာ ရြာခ်လိုက္ေသာ မိုးကို
ေက်းဇူးတင္မိသည္….။တကယ္ေတာ႔ သူက သူမကို ငယ္ဟု ေခၚတာကို သိထားသည္႔ကၽြန္မ
သူ႔စိတ္အတိမ္အနက္ကို ခန္႔မွန္းဖို႔ သိပ္လြယ္ကူလြန္းေန၏။
ထို႔ေနာက္ ကၽြန္မ သူတို႔စံုတြဲေရွ႕မွာ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ႔သည္…..
မိုးစက္ေတြ….ကၽြန္မကုိယ္ေပၚသို႔……
သူ႕မ်က္၀န္းေတြကလည္း ကၽြန္မေနာက္ေက်ာသို႔……
သူ႔စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္မဟာ တစ္ေနရာရာကို
အခုထိ….အပိုင္စားရေနမွန္းသိရတဲ႔အခ်ိန္…….ကၽြန္မ ခ်စ္ျခင္းေတြအကုန္
မိုးထဲမွာပဲ ခ်န္ရစ္ေစခ်င္ပါသည္….။
သူ႔မိန္းကေလးကိုသာ…… အျပည္႔အ၀ ခ်စ္ေစခ်င္သည္…..။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အတိတ္က မိုးရာသီထဲမွာသာ…..ခ်စ္ျခင္းေတြ ကၽြန္မ ထားရစ္ခဲ႔ေတာ႔မည္….။
ခ်စ္ျခင္းမိုးေတြ ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္ေလာက္ သည္းသည္း……ကၽြန္မ….သူ႔ကို
ျပန္လွည္႔မၾကည္႔မိေအာင္ အားတင္းလွ်က္ မိုးေရထဲေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ခဲ႔ၿပီ……။
တကယ္ေတာ႔…..သူ႔မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ပူပန္ျခင္းဟာ….မိုးေရေတြနဲ႔
ေပါင္းစပ္လို႔ရတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုသာေနမွာပါ။
မိုးဆိုတာ……ထာ၀ရ….ရြာသြန္းေနတဲ႔ အရာမွ မဟုတ္တာေလ……။ ။

အလြမ္းေကသရီ