ပုိင္းျဖတ္ျခားနားျခင္း။

အရိပ္စင္ တိမ္ေတြနဲ႕   အတိတ္ႏွင္ပုံရိပ္ေတြ
စိတ္ဘ၀င္မွာ လြန္းျပန္ထုိးတဲ႕  တစ္ေန႔ ,,,,,,,,,,,,,,,,,

ဘ၀ေတြ…..
သီအုိရီေတြ…….
ကာလျဖတ္မ်ဥ္းေတြ…….
အခ်ိန္ျပဂီတေတြ…….
လူေရာင္လြင္႕ထိေတြ႕မွဳေတြ…….

အားလုံး အားလုံးေသာေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ေရွ႕ရွဳ႕လုိက္တယ္..

ဒီေနရာမွာပဲ
ရွိေနတာေတြက    မရွိေတာ႕,,,,,,,,,,,,,,
ရေနတာေတြက မရေတာ႕,,,,,,,,,,,,,,
သိေနတာေတြက မသိေတာ႕,,,,,,,,,,,,,,

ဒီလုိ ဟုိလုိေတြလည္း တစ္ရံတစ္ဆစ္မျခားပဲ ….
ဟုိး…..အေ၀း တရပ္တစ္ေက်းဆီ  ျပယ္လြင္႕ နစ္ေမ်ာ,,,,,,,,,,,

ေမေမ  ဘယ္မွာလဲ..?
ေဖေဖ  ဘယ္မွာလဲ..?

ကၽြန္ေတာ္႕ ေက်ာင္းအက်ၤ ီေလး ဘယ္မွာလဲ..?
ကၽြန္ေတာ္႕ ခ်စ္သူေခ်ာရဲ႕ ႏွဖူး ေမာက္ေမာက္ေလး ဘယ္မွာလဲ..?

ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ႕တဲ႕  ဒီရပ္၀န္းရယ္ေလ…..

မလိမ္းခ်င္လည္းပဲ  ပါးမွာ နံ႕သာ သူခ်ယ္တယ္…
မသြားခ်င္လည္းပဲ  ေျခေထာက္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းကုိ သူတြယ္တယ္….
မေရာက္ခ်င္လည္းပဲ  အသက္ (၄၀) ကုိ သူပုိ႕တယ္….
မေနခ်င္လည္းပဲ  ကၽြန္ေတာ္ အုိလုိက္ ရေတာ႕တယ္……

အရိပ္စင္ တိမ္ေတြနဲ႕   အတိတ္ႏွင္ပုံရိပ္ေတြ
စိတ္ဘ၀င္မွာ လြန္းျပန္ထုိးတဲ႕  အဲဒီေန႕မွာ ,,,,,,,,,,,,,,,,,

ကၽြန္ေတာ္ တုိးတုိးေလး ေရရြတ္မိတယ္…

“ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀မွာ ေနတတ္ေအာင္ မဆုံးတဲ႕ အတတ္ေတြ  သင္ယူရင္းနဲ႕ ,,,,
အရမ္းပဲ ေမာတတ္လာၿပီဗ်ာ…”   ။

ကႀကီး။(15.9.2013)
http://kyagee13.blogspot.com/2013/09/blog-post.html