လျပည့္ေန႕

ဒီျပာသိုလျပည့္ေန႕ဟာလည္း

အရင္ျပာသိုလျပည့္ေတြလိုပဲ

လကလည္း ၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္

အိမ္ေလးက ေႏြးေႏြးေထြးေထြး

ကၽြန္မကလည္း အရင္လိုပဲ အေ၀းတေနရာမွာေပါ့

ကိုၾကီးက အေမ့ရဲ့ ဥတုသံုးပါး

မၾကီးက အေမ့လက္သံုး ေတာင္ေ၀ွးေလး

ကၽြန္မကေတာ့ အေမ လႊတ္တင္လိုက္တဲ့ေကာင္းကင္မွာ

မလင္းတလွည့္ လင္းတလွည့္ ၾကယ္တပြင့္ေပါ့

ဒီအခ်ိန္ မိသားစု ေဆာင္းမီးဖိုေလးေဘးမွာ

ကၽြန္မအေၾကာင္းဟာ ခမ္းနားေနလိမ့္ဦးမယ္

ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က သိပ္ဆိုးတဲ့အေၾကာင္း

အေမက တခုတ္တရ ဖြဲ႕ဆိုေလဦးမယ္

ေနမ်ားေကာင္းပါ့မလားလို႕ ပူပင္ၾကလိမ့္ဦးမယ္

အေမအသံမထြက္တတ္တဲ့ ဘြဲ႕ေတြ တခုျပီးတခု

ဒါကိုပဲ အေမက ဂုဏ္ယူလိမ့္ဦးမယ္

သူ႕ေစ်းဗန္းေအာက္က ၅၀ တန္ အႏြမ္းေလးနဲ႕

သူ႕သမီးငယ္ေလးရဲ့ တစံုတည္းေသာ ေက်ာင္းအက်ီ ၤ

ဒါဟာ performance တခုမဟုတ္ဘူး

အေမ့လက္ၾကားထဲက ရြံ႕ႏြံေတြနဲ႕

ကၽြန္မဘ၀ကို ေဆးေၾကာခဲ့

ေရျမင့္ေလ ၾကာတင့္ေလဆိုရင္

အဲဒီႏြံထဲက ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့ အေမ

အေမထမ္းပိုးထားတဲ့ ဒီ၀န္ထုပ္အတြက္ ပင္ပန္းလွပါျပီ

ဒီတလွည့္ေတာ့

အဲဒီမာန္နတ္ကို ကၽြန္မ တိုက္ပါရေစ

အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ အဘြားအိုနဲ႕

အသက္ ၃၀ နား မိန္းမပ်ိဳတေယာက္ရဲ့ၾကား ျခားနားမႈက

ယိုင္လဲ့လဲ့ျခံစည္းရိုးတခုပါပဲ

ကၽြန္မတို႕ ျခံ၀န္းေလးကို အတူတူျပင္ဆင္ၾကစို႕အေမ

ပိုျပီး အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ခြင့္ျပဳပါ

In: ကဗ်ာ Posted By: Narcissist Date: Jan 16, 2014

Leave comment commentinfo