ေနေစာ္နံေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခု
တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ လဲၿပိဳရင္း
ညီွစို႕စို႕ ေအးစက္တဲ့အိပ္ယာေပၚမွာ
အပံုလိုက္ၿပိဳဆင္းသြားတယ္။

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြးရရင္
ပံုျပင္ထဲကလို ေတာထဲသစ္သီးသြားရွာရံုနဲ႕
စား၀တ္ေနေရးဆိုတာ ေျပလည္မသြားဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို ခန္းစည္းႀကီးဂါ၀န္ခ်ဳပ္ရံုနဲ႕
မင္းသားေလးက ႀကိဳက္မသြားဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို အိပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို နမ္းလိုက္ရံုနဲ႕
မင္းသမီးေလးနဲ႕မညားဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို… လူေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ စုန္းမႀကီးလဲမရွိဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို… ဖိနပ္တဖက္နဲ႕ မိန္းမရွာလို႕မရဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို… မုသားေျပာလို႕ ႏွာေခါင္းရွည္မလာဘူး
ပံုျပင္ထဲကလို..
ပံုျပင္ထဲကလို..
ပံုျပင္ထဲကလို..
ပံုျပင္ထဲကလို..
ပံုျပင္ထဲကလို..

ဆယ္စုႏွစ္သံုးစုစာအထိ ညတိုင္းဖတ္ေနၾက
ပံုျပင္စာအုပ္ေလးက သူ႕ကိုေလွာင္ရယ္တယ္
မင္းတုိ႕ေတြ သိပ္ေလာဘႀကီးတယ္တဲ့
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ပံုျပင္စာအုပ္ေလးကို
ေလွာင္ရယ္တယ္
မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ ထမ္းပိုးထားတဲ့ေကာင္လုိ႕။

ညတာက ရွည္လြန္းတယ္၊
အလင္းေရာင္မရွိတဲ့အခန္းထဲမွာ ပံုျပင္စာအုပ္ေလးကို
တေခါက္ထပ္လွန္တယ္
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက . . . .
…………………………….
…………………………….။

ေလာဘမရွိပဲ လွလွပပ ရွင္သန္ခ်င္ခဲ့တာ
အထင္ေသးခ်င္စရာေကာင္းတဲ့လူတဲ့လား
သူမာန္တင္းထားတယ္
ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ မနက္ျဖန္က်ရင္
သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ ပံုျပင္ကမၻာထဲမွာ သူႏုိးရင္ႏိုးလာမွာေပါ့

ပံုျပင္စာအုပ္ေလးကို ေနာက္တမ်က္ႏွာလွန္တယ္
ဒီလိုနဲ႕ မင္းသားေလးဟာ တေနရာေရာက္ေတာ့ . .. . .. .. .. .
……………………………………………………………………။