ခရီးထြက္ရေအာင္

Rock ဂီတရဲ႕ ျပင္းရွရွရယ္သံက
တိုက္ရိုက္ငါ့ကို လႈပ္ႏိုးတယ္ …။
ခရီးထြက္ရေအာင္ ….။

ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီလား
ငါရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ .. ေျခတစ္စံု…
ဖိနပ္ေပါက္မွာေၾကာက္လား
ဒါဆို .. ငါတို႔ မစီးဘဲေနရေအာင္
ျမန္ႏိုင္သမွ် ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့

ေတြးလည္းေတြး
ေငးလည္းေငးရင္း
အရင္တုန္းက အေၾကာင္းကို
တစိမ့္စိမ့္ျမည္းၾကတာေပါ့
ရယ္စရာပါသလို ငိုစရာလည္းလာလိမ့္မယ္။
အတတ္ႏိုင္ဆံုးေတာ့ ေျခသံလံုရေအာင္

မိုးလင္းေတာ့မွာလား
ေမွာင္တယ္ဆိုတာ…
ခပ္ညံ့ညံ့မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕
ပ်က္လံုးတစ္ခုဆိုရင္ …
အပ်င္းေျပ
ငါတို႔ ေလကုန္ခံရင္းရယ္ရေအာင္

ပတ္ၾကားအက္ေနတဲ့အတိတ္ေတြကို
ေကြ႕ေရွာင္သြားမယ္ကြာ
သူတို႔နားလည္ေပးႏိုင္မွာပါ
ခါးတယ္ဆိုတာ ……
ၾကက္ဟင္းခါးသီးေလာက္ပဲေကာင္းတာ
အတိတ္ခါးခါကိုေတာ့
ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးၿမိဳမခ်ႏိုင္ဘူး ..

ခ်န္သင့္တာေတြကိုခ်န္ခဲ့တာေပါ့
က်န္သင့္တာေတြလည္း က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္
ငါတို႔လည္း ကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ဆြဲၿပီး
ကိုယ္ထူကိုယ္ထေလွ်ာက္ၾကရေအာင္

ခရီးလား … မစရေသးဘူးေလ
ငါ… ေတြးေနတာ
ခပ္ေဝးေဝးေရာက္သြားတယ္။
ေဆာရီးကြာ… ငါ့ကိုငါေမ့သြားလို႔

ေအးကြာ တစ္ေန႔ေန႕ ေပါ့
ေရာင္နီေအာက္မွာ ငါတို႔ ခရီးထြက္ၾကမယ္ …။

သုေခတ္
(11:27 PM)
5.1.2015