မိုးေရာက္ေလျပီ

ေငြ႔ရည္ရႊန္းလက္ ၊ လွ်ပ္တျပက္လွ်င္

ျပိဳးျပက္ထင္မွား ၊ တိမ္မင္းသားသည္

သနားငယ္ပို ၊ မ်က္ႏွာညိဳႏွင့္

ႀကိဳဆို တ,လြမ္း ၊ လ်,ႏြမ္းသည္းခိုင္

ပ်က္ေၾကြယိုင္သို႔ ၊ မႈိင္ေထြေထြတည့္

ပူေပြေသာက ၊ ေျဖမရႏိုင္

ႏြမ္းလ်မိႈင္ေတြ ၊ ကြ်မ္းေငြ႕ေဝသည္

စက္ေျမအဆုံးလိႈင္တကား။

စိုးေၾကာက္ေနသည္

ရာသီေႏြေႏွာင္း ၊ တေျပာင္းတျပန္

ေဖာက္လႊဲဟန္ေၾကာင့္ ၊ ဖန္ဖန္ကြဲေၾက

စိုမ်က္ရည္သို႔ ၊ သည္းေၾကြပ်က္သုဥ္း

စံႏႈန္းတမူ ၊ သည္းအူျပတ္မွ်

ၾကံဳရသေရြ႕ ၊ ေပ်ာ္မေမြ႕ဘူး

ေျခာက္ေသြ႕ႏွလုံး ၊ ၾကိမ္အုံးမီးလို

ငိုညဥ္းလိႈင္ေဝ ၊ ႏြမ္းလ်ေၾကြသည္

ခက္ေပြမဆုံးႏိုင္တကား။

မိုးေသာက္ေငြရည္

ေရႊျပည္အဆင္း ၊ ပဇၨဳန္မင္းလွ်င္

ျဖန္႔ခင္းေျခလက္ ၊ တိမ္ႏွင့္ဖက္ေသာ္

မိုးစက္သြန္းျဖာ ၊ လူ႔ျပည္ရြာတြင္

သာယာခ်မ္းေအး ၊ ေတာင္းဆုေပးသို႔

ရႊင္ေတးၾကည္လင္ ၊ သခင္ကြ်န္႔,ေႏွာင္း

ျပန္ေျပာင္းရည္ေမွ်ာ္ ၊ ရမ္းေရာ္ တ,တမ္း

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ေမြ႕လြင္

သန္႔စင္ႀကိဳင္ေဝ ၊ သြယ္ဆုေျခြသည္

မက္ေျပအျပံဳးႀကိဳင္တကား။ ။

ႏွင္းေငြ(မႏၲေလး)

In: ကဗ်ာ Posted By: Hnin Ngwe MDY Date: Jan 23, 2015

Leave comment commentinfo