ေလနဲ႔ အခ်ည္ခံရတဲ့တိမ္လို
သူမ၀ိညာဥ္မွာ အစြဲကပ္သြားတဲ့
ရင္ခုန္သံဟာ
အလြမ္းတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္နဲ႔
သတိရတာမ်ားလြန္းလုိ႔
ေသြးထြက္တာေတာင္
ထြက္မွန္းမသိေအာင္ကို
တြန္႔ေၾကခဲ့

သည္လိုနဲ႔
အဲဒီအစိတ္အစြဲမွာ
အၿမဲပါ၀င္ပါတ္သက္ေနတဲ႔
အိပ္မက္က
ခပ္နက္နက္ညထဲစိမ့္၀င္သြားေတာ့
ႏွလံုးေသြးက လင္ထိန္ရဲရွၿပီး
မ်က္ရည္ၿမစ္ၾကီးဟာ ပါးေပၚမွာ
တစ္သြင္သြင္စီးလို႔

အစြဲကပ္အလြမ္းဟာ
မ်က္ရည္နဲ႔ အၿမဲနမ္းတယ္ .. .။