တဖြဲဖြဲေန႔ရက္ေတြဟာ

ထြက္ရပ္လမ္းေပ်ာက္ရွေနေသာ၀ကၤပါေမွာ္ရံုေတာမွာ

ကိေလသာေတြက မိုးသည္းညလိုတေ၀ါေ၀ါ

လူးလူးလြန္႔လြန္႔ လက္ရွိဘ၀က

မိုက္မဲလို႔မကုန္တဲ့  တစ္ဖက္ကမ္းခပ္အ၀ိဇၨာနဲ႔

သံသရာမွာ ဟာလာဟင္းလင္းပြင့္ရင္း

တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းတဲ့ ရွင္သန္ၿခင္းအရသာကို

တဖြဖြစားၿမံဳ႕ၿပန္ရင္း မွားယြင္းမႈမွာ

ဗို႔အားၿပည့္ထြန္းလင္းၿပီးေတာက္ပေနခဲ့

လူဆိုတာက အတၲေတြစုၿပံဳအံုခဲေနတဲ့

စိတ္ညိႈ႕ ၿခင္းကိုအလိုလိုက္ရင္း

မိုက္မဲတတ္ေသာသတၲ၀ါဆိုေတာ့လဲ

စြဲမက္ခ်င္စရာမေကာင္းတဲ့

ေသာက္လက္စလက္ရွိဘ၀က

ဆႏၵလက္ေတြဆန္႔တန္းလိုက္တုိင္း

တစ္နံတစ္လွ်ားရွည္ထြက္လာတဲ့

မ်က္ႏွာထားအေသနဲ႔ အလိုရမၼက္ေဇာဟာ

အရူးသရဲဖမ္းသလို သြက္ခ်ာပါဒလိုက္ေနခဲ့

ခံစားခ်က္အစြဲကပ္ စိတ္အေၿခအေနအရ

ဆယ္ယူလို႔မရႏႈိင္ေတာ့တဲ့ ကိေလသာႏြံအိုင္ထဲက

ဘ၀ကိုခြဲစိတ္္သန္႔စင္ရန္ပစၥဳပၸန္္ကိုရြရြေလးကိုင္လိုက္တိုင္း

ဆုေတာင္းမ်ားဟာ ဆပ္ၿပာပူေဖါင္းလို

ေပါက္လြယ္

ပ်က္လြယ္

ကြဲလြယ္

အမွန္တစ္ကယ္ေတာ့

ေသြးအားေကာင္းလြန္းတဲ့ ကိေလသာမီးဟာ

အသိတရားနဲ႔ တစ္ၿခားစီလြဲသြားၿပီး

၀ကၤပါဥယ်ာဥ္မွာ အၿမစ္တြယ္လြယ္လြန္းတဲ့

သံေယာဇာဥ္ မကြ်တ္မလြတ္ပန္းေတြ

တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္း ေၿခပစ္လက္ပစ္ပြင့္ေတာ့

အသက္၀ိညာဥ္ဟာ သံသရာေၿခခ်င္းတန္းလန္းနဲ႔

အသံတိတ္ေလာကဓံလမ္းထဲ

တရွဲရွဲတခြ်မ္းခြ်မ္း

တ ခြ်မ္း ခြ်မ္း တ ရွဲ ရွဲ

၀ဲပါတ္ခ်ာလည္ .. .။